Soulstone Academy

Chapter Nine: Fight

"Again." utos ko kay Tamara pagkatapos niyang sipain ang kamay ko.

Bigla siyang napaupo kaya ibinaba ko ito. Hinahabol niya ang hininga habang nakatingin sa mga bituin. Mga tatlong oras na rin siguro kaming nagt-training dito. She did improve pero kulang pa rin ang lakas ng atake niya at medyo mabagal siyang magbasa ng atake at dumepensa.

"We'll have a demonstration tomorrow for Eskrima. Ipagpatuloy mo rin ang pagt-training do'n." I said, taking a drink. Sumasakit na rin ang kamay ko sa pagsangga sa mga atake niya.

Tamara let out a sigh, lying on the ground. Unti-unti niyang pinikit ang mata. "You mean mamaya, Raven. Malapit nang mag-umaga..."

I watched as sleep got a hold of her. Akala ko tatlong oras pa lang kami dito pero sobrang tagal na rin pala? Whenever I'm fighting, I don't really feel sleepiness that much. Gumagana lang 'yon kapag libro na ang kaharap ko.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako hanggang sa maramdaman ko ang mahihinang pagtapik sa pisngi. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata at napapikit pang muli dahil sa sikat ng araw.

"You need to get up and change. It's already six."

I opened my eyes again when I heard Azriel's voice. Napaupo ako agad para hanapin siya, pero kasalukuyan niyang ginigising ang humihilik na si Tamara. Dito na pala kami nakatulog sa field dahil sa sobrang pagod.

I groaned, kicking Tamara's feet when she refused to get up. "Bilisan mo. Magbibihis pa tayo."

"Ano ba naman kasi 'yan, bakit kasi six pa ang training!" reklamo niya habang kinukusot ang mata. "Ang aga-aga e wala pa akong tulog!"

"Walang tulog e nauna ka nga sa'kin kagabi."

A pout formed in her lips before she went back to lie on the ground, now throwing a tantrum. Ang hirap talaga gisingin ng babaeng 'to. Nagiging bata.

"Hindi ba ako pwedeng mag-absent sa ngayon?!" sigaw niya.

"We have a demonstration for Eskrima at may Rank Assessment ka mamayang gabi." malumanay na tugon ni Azriel.

"Kaya nga, Az! Ayoko nang pumasok sa araw na 'to!"

"Okay. Maiwan ka diyan." banta ko at tumayo. "Halika na, AA. Hayaan mong matulog si Tamara."

"Hehe, ito naman si Raven, 'di mabiro. Eto na, eto na po!"

I rolled my eyes and started walking. Hinintay naman ni Azriel si Tamara bago sumabay sa paglalakad ko. Ramdam ko ang titig ng mga kaklase namin ng makapasok sa house, pero hindi ko sila pinansin. Some of them were still fixing their ties or combing their hairs. Akala mo naman hindi marurumihan o magugulo mamaya kapag sumabak na sa laban.

"Raven!" biglang nasa harap ko na ang ngumingiting si Griffin. "Natulog kayo sa labas? Kahit bagong-gising ay ang ganda-ganda mo!"

"Thanks." sagot ko at tumabi para makadaan.

Humabol siya sa'kin hanggang sa may hagdan. I tried to stomp down the urge to push him off. Patience, Raven. Maghintay ka muna ng isang linggo bago manggulo.

"It's the first time I saw you with your messy hair pero ang ganda pa ring tingnan. It's such a pity I won't get to see you in your signature heels though."

"May natutulog bang nakaheels?" blankong tugon ko.

"Maybe you'd be the first one to do that. You seem to wear it wherever you go, after all."

Sinulyapan ko si Giovanni na nagsabi no'n. He was leaning on the railings, back to the house lobby. Inaayos niya ang butones habang nakadrape sa balikat ang blazer niya. His necktie was loosely tied and he threw me a smirk.