Soulstone Academy

Chapter Eight: Classes

Woww!! Thank you so much for 1k reads! ❤

-

Kakatapos lang namin kumain sa Awanggan kaya nasa hallway kami ngayon. Azriel has already disappeared to his first class kasi magkakaiba pala kami ng schedule. We changed into our basic school uniform, iyong may skirt. Fortunately, pareho ang subjects namin ni Tamara.

"Sanay ka na ba sa archery?" tanong ko.

I remembered our training earlier. Nagpademonstrate si Ma'am Zara sa limang estudyante na pinili niya. Isa si Tamara doon at namangha talaga kami nang matamaan niya lahat ng pulang marka. The way she pulled the bow and released the arrow was so smooth.

Tumango siya. "Kasi 'di ba doon kami sa gubat sa may Ukiyo nakatira, and idol ko talaga si Nanay na isa sa pinakamalakas na archers dito. Sa sobrang galing nga niya, pinapasali siya sa Kugon pero ayaw niyang umalis dito."

I hummed in understanding. I guess her whole family are Academy's loyalist. Hindi ko alam kung anong nagawa ng eskwelahan sa kanila para pagkatiwalaan nila ng ganito.

"And I guess my soulstone is also the main reason..." mahinang dagdag niya na kinuha ang atensiyon ko.

"Soulstone?"

"Mm. I can pinpoint my target's weaknesses. Parang natural na scope na itong mata ko. Once activated in a fight, I know the vital points to hit." Tamara smiled. "You see, most people has their soul magic bounded to an item. Ibang kaso naman sa'kin dahil mismong mata ko ang marka ng soulstone."

As she said that, I stared at her cerulean blue eyes that glowed. Ang nararamdaman kong kapangyarihan dito ay kagaya rin sa soulstone nina ate, ngunit madalas ay sa may bandang puso ito. And they can control their magic through a special item.

"Dapat mo bang sinasabi ang impormasyong 'yan sa public place?" nagaalalang tanong ko kahit na wala namang tao sa paligid namin.

"Lahat naman ng soulstones natin ay exposed na. Saka may magical barrier sa mata ko kaya hindi siya madaling masaktan."

There are rare times where I am thankful for having an empty soulstone. Kahit na wala akong magic, hindi naman agad ako mag-aagaw buhay kapag nasira ang gamit na nakabound dito. Unlike them who has to take extra care to not only protect their bodies, but their very own soul.

Bahagya akong natigilan nang may maalala, "Wait, if you can pinpoint weaknesses, then bakit ka natalo ni Matteo?"

Nagulat siya sa tanong ko. "Grabe, wala man lang flowery words, Raven." nakangusong reklamo niya. "It's just that he had a lot of vital points that I didn't know which one to focus on. Napressure rin ako kasi... kasi ang daming tao! Hindi ako sanay na pinapanood ng gano'n karami! Sa gubat lang naman kasi ako lumaki tapos sina Nanay, Tatay, at Kuya ko lang ang kasama do'n."

So I was right in assuming her performance was affected by her nerves. Sana nga lang ay hindi na siya mapangunahan ng hiya at pangamba sa Rank Assessment bukas.

Pagkatapos magtanong-tanong sa estudyante kung nasaan ang classroom namin ay nakapasok na din kami sa first subject. Kaonting tao pa lang ang nando'n at wala pa ang guro namin sa History. Natatakot ako na baka may paquiz ang teacher dahil hindi naman ito first day para mag-orientation lang siya. Kami lang naman ang bagong-dating.