Kabanata 10

2 5 0
                                    

Hand to hand we commuted to reach the said destination. He wanted to watch the sun set with me and I too, basta kasama siya alam kong makakalimutan ko ang lahat. Handa akong sumugal ulit pero takot akong baka ang kapalit ay ang masaktan siya. Ayos ng ako ang sumalo ng lahat ‘wag lang si Simon.

We settled ourselves near at the shore. Simon is playing with my ring finger drawing circles on it. Simon choked down a laugh, I raised my brows upward. “Tangina, mahal na mahal kita..” Random ang pagkasabi.

Pinilit kong hindi mapangiti sa narinig. But since it was abundantly obvious——both on my face and how I act. Simon stole a peck on my lips. “Ano ba!” Kunwari’y galit kong ani.

He scratched the side of his cheeks and smiled as we watched the shore, sitting on the ground while our shoes was beside as well as our bagpacks... I rested my head on his shoulder, Simon’s arms were on my waist hugging me as we watched the sunset... The light poles were on lighting the whole place.

I felt happy at the moment, I wish I could stay here with him and just to spend my life while holding onto this peace. “Pagka-graduate natin magpakasal na tayo..” Biglaan nitong sabi, nanlalaki ang mga mata akong napaangat ng tingin.. Akala ko’y nabibingi lamamg ako ngunit ng magsalubong ang mga mata nami’y nakasigurado ako.

Hindi mali ang pagkakarinig o kathang isip..

It took me for a while to organize my thoughts as well as to process the right words. “Seryoso ba iyan?” Natatawa kong ani, tinitigan ako ni Simon ang mga mata’y walang halong biro kung makatitig. “S-Simon..”

He gave me a warm gaze that always makes my heart flutter. “Sa ngayon nangangarap palang tayo, sa ngayon wala pa tayong matinong plano pero sa lahat ng desisyon ko ikaw lang ang sigurado..” I teared up, “Aicia Gueco you're the right choice I've made.. At kahit anong mangyari hinding-hindi ko pagsisisihang minahal kita.. Kapag nakatapos na tayo sabay nating abutin ang pangarap ng isa’t isa, magtatrabaho ako, bibigyan kita ng magarbong kasal... Iyong mula simbahan hanggang reception venue iyong haba ng wedding dress mo,” I slapped his shoulder as he chuckles, “tapos magho-honey moon tayo sa ibang bansa, magtatravel tayo.. Gusto ko munang tayong dalawa bago magkaanak.. Tayong dalawa, sa iisang tahanan, may mga bulilit na magtatakbuhan, ikaw at ako iyon ang pangarap ko..” Ang pinipigilang luha’y tuluyan ng bumagsak, napapikit ako ng halikan ni Simon ang aking mga mata, tinutuyo ang mga iyon.

I opened my eyes and welcomed by the man I love the most.. “Ikaw din ang pangarap at desisyong panghahawakan ko. Mahal kita,”

He bit his lower lip, “tangina,” namula ito at ibinaon ang mukha sa aking leeg. “Kinikilig ako,” pars itong bata kung makaasta. “Pero mas mahal kita,”

The shore was swallowed by the dark clouds by the lights coming from each post was reflecting in the water making a blinding silouette.. Under it, our lips met and shared a moment that neither one of us will forget.

Magkadikit ang noo’y nakangiti sa isa’t isa, dinadama ang pagkakataon. Lumipas ang ilang minuto’y tumayo na kami habang magkayakap bitbit ni Simon ang sandalas at sapatos niya habang ako’y nakasakay sakanyang likod. Midterms, expectations, performance and expenses were draining me and this boyfriend of mine came up with an idea to spend our time on nesr shore because it's relaxing, that is according to him, of course.

Sakay ng kanyang sasakyan ay nagtungo kami sa malapit na convinient store, bibili ng makakain sa hapunan. I'm living in a apartment near at our university while Simon has to come home often to see his parents. Legal kami, noong una’y maraming tutol dahil sino nga ba ang mag-aakalang sa isang tulad ko si Simon babagsak.

Blinding LightsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon