Hearts Between Colors (Isla Contejo #3)

Chapter 40

Last chapter. See you in Epilogue!

MABILIS kong naidilat ang mga mata ko nang maramdaman kong may mainit na labing humahalik sa leeg ko. Sa gulat ko ay mabilis akong napausog at itinulak ang nakapatong sa akin ngunit nang makitang si Rodean iyon ay unti-unti rin akong kumalma.

"You scared me!" singhal ko sa kaniya.

Hindi niya ako kinibo at nagpatuloy lang ang halik sa balat ko. Ang mga kamay niya ay may diin ang paggapang sa aking katawan. Napadaing ako at bahagyang umusog ngunit hindi niya ako hinayaan.

"Love--wait!" reklamo ko.

Wala ulit akong narinig mula sa kaniya hanggang sa marinig ko na lang ang marahas na pagkakapunit ng gilid ng blouse ko.

"Rodean, what the hell are you doing?" napipika kong tanong.

Tumaas ang mga halik niya hanggang sa natunton ang aking mga labi. Kung gaano karahas at kadiin ang mga haplos niya ay ganoon din ang mga labi niya. He kissed me more aggressively than ever that I was already out of breath. He didn't gave me time to breathe because he kept on ravishing my lips and sucking on it.

Nahinto lang siya nang malakas akong dumaing kasabay ng pagkakalasa ko ng dugo mula sa sarili kong mga labi. Matalim ko siyang tiningnan at halos matunaw ako sa kinahihigaan ko nang mapagmasdan ang madilim niyang ekspresyon. His eyes seemed forming a heavy storm that was ready to blast off any moment by now. It was piercing and dangerous.

The last time I saw him this perilous was two years ago -- that time when he followed me outside and saw a tricycle driver and a man trying to harass me. He was also this mad. His expression was so dark and almost crying of betrayal. It was a painful sight to see.

"What the fuck is your problem?" naiinis kong tanong.

I was trying to control the growing madness and irritation in my chest, but I really didn't know how when I didn't have any idea what was going on with him.

Sa hindi ko na mabilang na pagkakataon ay hindi niya muli ako sinagot. Muli niya akong inatake ng sunod-sunod at agresibong mga halik. Umiwas ako ngunit hindi siya nagpatalo. He held my jaw and deepened the kiss even more. His other hand snaked through my skirt and harshly pulled down the thin cloth of my bottom.

No matter how harsh and rough his moves were, my whole body was a slave to his touches. Ang traydor kong katawan na tila pinarurusahan na nga ay unti-unti pang nag-iinit at natutupok.

Ang kamay niyang nasa panga ko ay gumapang pababa sa aking dibdib at may panggigigil na pinisil iyon. Kasabay rin n'on ang paghagod ng mga daliri niya sa pinakasensitibong parte ko.

"Rodean! Isa!" saway ko pa.

Sandali siyang tumigil upang titigan ako nang masama.

"Ano, huh?" his baritone voice surrounded my ears. "Anong gagawin mo kapag hindi ako tumigil? Iiwan mo ulit ako? Aalis ka ulit nang walang paalam kagaya na naman ng ginawa mo ngayon?"

Agaran ang pagkunot ng noo ko sa kaniya. "What? Anong pinagsasasabi mo?"

Umigting ang panga niya at nagpatuloy ang mabibigat na hininga habang mariin pa ring nakatitig sa akin. Nang bumaba ang mga mata niya sa nakaawang kong mga labi ay muli na naman niya akong pinaulanan ng mariing halik.

"I'll make sure that you'll remember every mark I make to your body and crave for them all your life . . ." hinihingal at mapanganib niyang saad habang bumababa na ulit ang halik sa aking leeg. "So you won't ever have to think of leaving me hanging again."

Tamad akong napairap sa kawalan at bahagyang nangiti. Kung sa ibang pagkakataon ay baka nga medyo natakot na ako sa kaniya, pero ngayon ay hindi ko siya lubos na maseryoso. Bukod sa alam kong hindi niya naman ako sasaktan at lalapastanganin, gusto kong matawa sa rason at sa naging akala niya.