Zindan Adası • OgNis

4

Oy ve yorum hatırlatıcısı 🔔❤️

Survivor'ın yeni bölümü gelene kadar azıcık yorum yapın da eğlenelim. Beklemek çok zor aşırı merak ediyorum.

Bu arada kavganın ne olduğuna dair teorileriniz varsa yazın da iki dedikodu yapalım wksmsjskskks

Bavulumu sürükleyerek dışarı çıkarttım. Beni arabanın yanında bekleyen Ufuk hemen elimden bavulu aldı. Makbule ise Ufuk'un arkasında durmuş öylece bizi izliyordu.

Survivor için ülkeyi terk etme günü bugündü. Bir saat sonraya uçağım vardı. Acun Medya gelerek işin şov kısmı olan çekimlerini bitirmişti ve şimdi asıl veda zamanı gelmişti.

"Yaaa Nis! Gitmesen mi? Hâlâ vazgeçmek için çok geç değil." Makbule'ye gözlerim dolu dolu baktım.

"Yaaa Makbuş! Deme öyle..." diyerek ona sarıldım.

"Aynen canım, imzaladığın sözleşme de vazgeçmek için geç değil diyor zaten." Ufuk'un cevabı ile dolu gözlerimle gülümsedim.

"Onu saymazsak." dedi Makbule de gülerken.

Makbule'den ayrılarak Ufuk'a döndüm ve ona da sarıldım. "Ay çok duygusal olduk kız!" dedi Ufuk dolan gözlerini saklamaya çalışırken.

"Çok özlicem sizi."

"Ya kızım defol git! Neyimizi özleyeceksin! Git şampiyon olmaya bak sen. Biz burda seni destekleyeceğiz." Ufuk bana çemkirdi.

"Biz senin hep yanındayız." dedi Makbuş da. Ardından yanıma gelerek kulağıma fısıldadı. "Ogeday'la ilişkine dikkat et. Geçen gün Ogeday'ın verdiği röportaj her şeyi açık etti zaten ama sen yine de kamera önünde dikkatli ol, tamam mı?"

Bir şey demeden sadece başımı salladım ve bavulumu alarak gereken işlemler için sıraya girdim. Ufuk ve Makbule'ye el sallamayı da ihmal etmemiştim.

Uçağa binmeden önce gereken pasaport evrak işlerini hallettikten sonra uçağa bindim. En son gelenlerden biri bendim. Uçak neredeyse dolmuştu. Yerimi bulmaya çalışıyordum. Nihayet bulduğumda benim hemen yanında oturan Evrim'i görmemle gözlerim sonuna kadar açıldı.

Bu gerçek mi ya? Hayır! Nolur şu an rüya görüyor olayım, nolur...

"Selam Nisa." dedi Evrim yapmacık gülümsemesi ile.

"Selam." dedim ben de zordan da olsa gülümseyerek.

Evrim bana hiç samimi gelmiyordu. Beraber yarıştığımız yılı geçtim sonrasında karşılaşığımızda bile yapmacıktı. İçi ve dışı asla bir değildi.

"Bakıyorum da yalnız kalmışsın. Koruyucu meleklerin yok mu yanında?" dedi Evrim alaylı bir şekilde.

Derin bir nefes aldım. Cevap verip konuyu uzatmak istemiyordum ama beni çok zorluyordu. "Sanane Evrim." dedim sadece.

"Kızma ya. Bir şey demedim." dedi Evrim masum bir şekilde. Onun bu halleri beni o kadar sinir ediyordu ki.

"Allah'ım sen sabır ver." dedim derin bir nefes alarak ve diğer tarafa döndüm. Hem Evrim yokmuş gibi davranırsam belki de yok olurdu... Bence denemeye değer.

"Ayyy! Senin bu hallerin de yani! İki muhabbet edilmiyor seninle." Evrim gözlerini devirdi. Ardından ayağa kalktı ve birilerinin yanına gitti. Açıkçası çok da umrumda değildi. Onu ne kadar az görürsem benim için o kadar iyiydi şu an.

Birkaç dakika sonra yanımda hissettiğim hareketlilikle refleks olarak oraya döndüm. "Ogeday?" dedim şaşkınca.

Ogeday tek elini havaya kaldırarak gülümsedi. "Selam!"