Ansızın Gel | Texting

Deniz Kızı Ağlarsa²

♪ Mavi Gri ' Yarım Kaldım' ♪

²

14.06.2018

Duyduklarını unutmak istiyordu. Hatta onların yalan olmasını istiyordu. "Lütfen gerçek olmasın!'' diye haykırdı hastane koridorunda.

Bazen bazı şeyler istediğimiz gibi olmuyordu. Bazen bazı şeyler kaybetmek için vardı. Bu nasıl olabilirdi ama? Daha kaç saat önce bir aradaydılar. Ona şarkı söylemişti. Söz vermişti.

Baran kendini unutmuş onu düşünmüştü. Belki de Baran kendini siper etmese ikiside şu an yoktu. Deniz'in hafif yaraları ile atlattığı kazada Baran ölmüştü.

Deniz olduğu yere yıkılmıştı. Hâlen kulağında o sözler dönüyordu. " Ne yazık ki hastayı kaybettik. Başınız sağ olsun." Ne yani Baran ölmüş müydü? Duymak istemediklerini duymuştu Deniz o gece.

Baran ölmüştü fakat arkasından Deniz de ölmüştü.

Deniz hemen ayağa kalkıp Baran 'ın bulunduğu odaya girdi. Kapıda kala kaldı. Baran'ın üstü beyaz bir örtü ile örtülmüştü. Bu ölüm demekti! Fakat Deniz için Baran ölmemişti. Her şey bir kabustan ibaretti.

" Baran!'' diye haykırdı. Koşarak yanına gitti.

Örtüyü üzerinden çekti. Baran'ın bedenine sıkıca sarıldı. Eskiden sarıldığında duyduğu kalp atış sesi yoktu. Eskiden hızlı atan kalbi şimdi atmıyordu. Ona bakan gri parlak gözler yoktu. Gülünce çıkan gamzeleri yoktu. Aksine yanakları soğuk ile kaplanmıştı. Oysa Baran , Deniz'in ağlamasına dayanmazdı ki. Ama artık Baran yoktu.

" B-Baran..." dedi hıçkırıkları arasından. Gözlerinde ki ışıltılar düşüyordu birbir yeryüzüne. Ne onu toplayan ne de düşümesine engel olan vardı.

" Aşkısı özür dilerim. H-her şey benim y-yüzümden. Gitmeyelim dedin gittik." dedi.

Bir kez daha sarıldı.

" Uyan söz sana bir daha aşkısı demem." dedi. Sarıldı bedenden geri çekildi.

" Yalvarıyorum uyan! Baran uyan! Yapma bunu! " diye bağırdı. Elini yumruk yapıp vurmaya başladı.

" Vuruyorum sana uyan! Sen sevmezsin bunu!"

Uyanmadı... Artık yoktu zaten... Baran gitmişti...

Deniz'in haykırışları bütün hastaneyi kaplamıştı. O gün bitti... O günden sonra Deniz de bitti...

Günlerce hastanede yattı, ilaçlar içti , tedavi gördü. Ama nafileydi Deniz iyi olmadı. Hem nasıl iyi olsun ki? Canından çok sevdiği adam ölmüştü. Bir daha nasıl hayata dönebilir ki?

İki Buçuk Ay Sonra...

Baran öleli iki buçuk ay olmuştu. 14 Haziran da olmuştu o kaza ve o gün ölmüştü.

28 Haziran da eve gelmişti Deniz. Bir daha da dışarı çıkmamıştı zaten. Ölü bir Deniz olmuştu. Okullar başlamıştı fakat Deniz bir türlü gitmemişti. Hoş kimsede sormamıştı ki onu. Çünkü Deniz için sadece Baran vardı. Artık o da yoktu. Eski yalnızlığına bürünmüştü.

Arada ayağa kalkar evi gezerdi. Baran'ın en çok takıldığı yerleri dolaşırdı.

" Baran nerdesin?" dedi ağlayarak.

" Müziğim neden artık evde kokun yok?" dedi yine ağlayarak.

Artık sadece yatağında ve kıyafetlerinde kokusu kalmıştı.