Ansızın Gel | Texting

Ağladım Delice²5

♪Model, Bir Melek Vardı'♪

²⁵

Elindeki pikeyi yere sürtürerek salonda gezinmeye başladı. Salonun içini Model , Bir Melek Vardı şarkısı kaplamıştı. Bu aralar Mavi Gri dinlemeyi bırakmıştı. Ona acı veren şeylerden uzak durmak istiyordu. Fakat ona acı veren en büyük şey kaybıydı. Fakat o bunun kayıp olduğunu kabul etmediği için daha büyük bir acı çekiyordu.

Baran'ın koltuğunun olduğu yere gelince gözlerini koltuğa dikti. Dolan gözlerinin akmasına izin verdi. Koltuğa oturdu...

''Bana burada kitap okurdun. En son Kuyucaklı Yusuf da kalmıştık. Keşke oradan devam etsek.'' 

Sırtını koltuğa yaslayıp , başını geriye doğru bıraktı. Gözlerini yudum ve düşünmeye başladı. Belki de kafası ilk zamanlara gitmek istemişti.

Lise Yılları....

''Dön dön bir hâl olduk Baran ya.'' demişti Engin ama Baran onun isyanını pek takmadı.

''Ya bu kız neden bu çocuk ile samimi oldu?''

Baran sinirle derin bir nefes verdi. Sabah elinde bir demet papatya ile gelmişti. Fakat Deniz sınıfta başka biri ile konuşuyordu. Ve bu durum Baran'ı deli etmişti. 

''Sakin olur musun? Burada kendini yiyip bitireceğine git kıza sor. Bu herif neyin nesi diye.''

''Ya sen kimsin ki, derse.''

Baran'ın yanıtı ile Engin susmak zorunda kalmıştı. Çünkü buna verecek cevabı yoktu.

''Hayır bir de ne haddine ise Deniz'e zeytinli poğaça almış, sen seversin diyor ya.''

Baran'ın bu kıskanç hali Engin'in gülmesine sebep olmuştu. 

''Komik mi?''

''Onu kıskanıyorsun. Neden ona bir şeyler hissettiğini söylemiyorsun?''

''Ya o hissetmiyorsa?''

Baran'ın sorusu ile Engin yeniden sessiz kalmıştı. Biliyordu ki Baran'ın sevgisi karşılıksız ise bu durum onu çok üzecekti. 

''Ya ne bilim oğlum dene işte şansını.''

Baran başını olumsuz anlamda salladı.

''Ben dışarı çıkıyorum, zaten ders boş.'' dedi ve spor salonundan dışarı çıktı. Biraz kafasını dinlemek istiyordu.

Yavaş adımlarını hızlandırdı. Arka bahçedeki kamelyaya doğru gitmeye başlamıştı. Fakat gözleri sohbet eden Deniz ve Doruk'u görmüştü. Derin bir nefes aldı Baran. Arkasını dönüp gitmek istemişi ki Deniz'in hızla Doruk'un yanından ayrıldığını görmüştü. Deniz kalkar kalmaz Doruk onun peşinden gidince Baran hızla Deniz'in yanına doğru gitmeye başladı.

''Deniz neden kaçıyorsun?'' demişti Doruk.

''Senden kaçmıyorum Doruk. Sadece senden uzak durmak istiyorum.''

''Neden?''

''Sana arkadaşça yaklaştım ve sen bunu başka yere çekiyorsun.''

İkisi karşılıklı tartışırken Baran onları izliyordu. Doruk'un  tek bir yanlış hareketinde yanlarına gidecekti.

Doruk Deniz'i kolundan tutmuştu.

''Benden uzak durmazsan duruma Engin el atar.''

Engin ve Deniz çok samimi olmuşlardı ve bunu okuldaki herkes bilirdi. Genelde bu yüzden erkekler ondan uzak dururdu.

''Sence ben o aptal mavişten korkar mıyım?''

Deniz tek kaşını kaldırıp Doruk'a baktı. Bu sırada gözleri onları izleyen Baran'a takıldı. Deniz'in yüzüne zafer gülüşü yerleşmişti.

''Ama Baran'dan korkarsın.'' demişti Deniz, gözleri ile Baran'ı gösterirken. Doruk'un gözleri Baran ile buluşunca hızla Deniz'den uzaklaşmıştı.

''Sonra güzelim sonra.'' demişti....

Doruk'un gitmesi ile Baran hızla Deniz'in yanına geldi.

''İyi misin güzelim?''

Deniz başı ile onu onayladı. ''Kusura bakma senin de adını verdik.''

''İstersen bedenimi mafyaya teslim et kızım senden önemli mi?''

Baran'ın bu lafı Deniz'i güldürmüştü.

''Şöyle tipler ile konuşmanı istemiyorum.''

''Bunu neden şimdi diyorsun? Önceden deseydin hiç konuşmazdım.''

Baran'ın gözleri şaşkınlıkla açılmıştı.

''Nasıl yani bana kızmaz mıydın?''

''Hayır aksine kesin bir bildiği vardır derdim.''

Deniz'in sözleri ile Baran gülmüştü, Deniz de buna karşılık vermişti... Ne Baran ne Deniz birbirini sevdiğini söylemişti o gün... Ne başka gün....

♪♪♪

Aşkın en güzel hali, seninle olan hali...

♪♪♪

♪Oy ve yorum
desteği beklerim
aşkısılar...♪