♪ Akif Alkan, ‘Benim Gibi’ ♪
⁹
Nisan'a günler kala Ankara 'ya yağmur düşmüştü . Oldukça soğuk ve sert bir hava vardı. Ankara'nın ayazı bu olsa gerek. Fakat buna rağmen konserler kapalı bir alanda devam ediyordu.
Ve işte aylar sonra Deniz iki bilet alıp konser alanına gelmişti. Herkes yavaş yavaş konser alanına girerken Deniz kaldırıma oturmuş, sırtını duvara yaslamıştı. Elinde ki iki bileti sıkıca tutmuş ıslanmak umrunda olmadan orada bekliyordu. Burada soğuktan ölmek onun umrunda bile değildi.
Elini cebinde ki telefonuna atıp aldı. Ekranın hemen açıp “ Müziğim ” adlı kişiye girdi. Derin bir nefes alıp numarayı aradı. Korkarak telefonu kulağına götürdü.
Müziğim♪♪♪ aranıyor...
Bir kaç dakika çalma sonrası duymaktan nefret ettiği şeyi duydu.
“ Aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.”
Deniz telefonu kullağından çekip elinde sıkıca sıktı. Derin bir nefes almıştı sakin kalmaya çalışıyordu fakat bu pek mümkün değildi. Gözyaşları yanaklarına bakıp yağmur ile bir bütün oldu.
Deniz telefonun tekrar açıp whatsApp'a girdi. Titreyen parmakları ile mesaj yazmaya başladı. Yağmurun ekranı ıslatmasını umursamadan.
Müziğim ♪♪♪ giden mesaj...
Deniz: Sevgilim nerdesin?
Deniz: Saatlerdir konser alanında seni bekliyorum ama ben.
Deniz: Herkes sevgilisi ile gelmiş.
Deniz: Peki sen ne zaman gelirsin?
Deniz: Baran lütfen gel.
Deniz: Bari bugün gel.
Deniz: Ben ne yaparım sensiz bu konserde lütfen gel.
Deniz: Hadi tamam bekliyorum.
Deniz: 10 dakikan var.
Deniz: Seni seviyorum sevgilim.
Deniz son mesajı atıp telefonu cebine koydu. Gözyaşlarını silip gülümsedi.
“ Biliyorum sevgilim ve inanıyorum geleceksin. Sen beni bu havada, öylece sokakta yalnız bırakmazsın ki.”
Az önce sildiği gözyaşları yeniden akmıştı. Her silişinde yeniden aktı. Her aktığında yeniden sildi.
Yarım saat sonra...
Aradan yarım saat geçmişti fakat hâlen Baran'dan ses çıkmamıştı. Deniz sıkıntı ile oturmaya devam etti. Yağmur gittikçe şiddetleniyodu fakat Deniz yerinden bile kıpırdamıyordu. Dizlerini kendine çekip kollarını dizlerine bağlamıştı. Kafasını dizlerine gömüp, göz yaşlarını serbest bıraktı.
Bu sırada birinin kendisine dokunması ile korku dolu gözlerle dokunan kişiye baktı. Aklından tek geçen isim dudaklarından döküldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ansızın Gel | Texting
Teen Fiction0530***: Sana bir şarkı önermemi ister misin? Renkli Rüya: Hayır istemiyorum. 0530***: Bir gün bir konserde bağırarak söyleyeceğiz. Renkli Rüya: Rüyaları seviyorsun. 0530***: Gel ansızın gel tut ellerimden bak son sözüm kurur gönlümdeki çiçekler... ...
