0530***: Sana bir şarkı önermemi ister misin?
Renkli Rüya: Hayır istemiyorum.
0530***: Bir gün bir konserde bağırarak söyleyeceğiz.
Renkli Rüya: Rüyaları seviyorsun.
0530***: Gel ansızın gel tut ellerimden bak son sözüm kurur gönlümdeki çiçekler...
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Deniz hâlen merdivende oturmuştu. Sanki oraya çakılı kalmıştı. Saat gece 02:03'ydi. Bedeni korkudan titriyordu. Ağlamak istiyordu. Dolan gözleri serbest kalsın istiyordu. Bu sırada kapı çaldı. Deniz kapı sesi ile irkilmişti. Eline sopayı alıp yavaş yavaş kapıya doğru yürüdü.
Derin bir nefes alıp kulpu tuttu. Anahtarı çevirip kulpu indirdi. Kapıyı açtı. Gördüğü kişi ile donup kalmıştı.
" Neden, niçin geldin?" dedi kendi kendine.
" Selam yenge!" dedi karşısındaki kişi.
Oysa en son Baran'ın cenazesinde görmüştü onu. Peki şimdi neden geldi?
" Selam Engin. Ne oldu? Yani uzun süredir görüşmüyoruz ya ondan."
" Konuşalım mı?" dedi Engin.
Deniz başı ile onayladı. Ardından salona geçtiler.
" Kahve?" dedi Deniz buruk bir gülümseme ile.
" Olur yenge." dedi Engin tüm hüznü ile.
Çok görüşmeseler de Engin ile arası iyiydi Deniz'in.
Engin Baran'ın en yakın arkadaşıydı. Zaten bu yüzden Baran onu Deniz'le tanıştırdı. Fakat Baran'ın ölümünden sonra Engin fazlası ile dağılmıştı. Kaç ay olmuştu bir kez bile Deniz'in yanına gelmedi. Onun içinde bu büyük bir acıydı. Kolay kolay kabul edilebilecek bir şey değildi ki bu.
" Al kahveni. Seni bu saate hangi rüzgar attı." dedi Deniz.
Engin gözlerini Deniz'den kaçırdık.
" Öncelikle yenge seninle yarın bir konsere gideceğiz ve sen bu konseri sorgulamayacaksın. " dedi Engin.
Deniz ise başı ile onu onayladı. O kadar çok şey duymuştu ki artık tepki vermiyordu. Bu konser onun için basit bir şeydi.
" Yani neden geldiğimi söyleyeceğim. Onun öncesinde konuşmamız lazım. Çok kızgınım yenge en az senin kadar. Bilmiyordum inan. Sadece bir kaç şey derdi bana. Oysa en yakınımdı. Hep derdi ' Olmaz Engin senin de başın belaya girer,' diye. Sadece sustum. Her şeyi senin için yaptığını biliyorum. " dedi Engin gözleri dolu bir şekilde.
Deniz ise susmak ile yetindi.
" Sonra sen aradın ' Engin Baran öldü diyorlar' dedin ya. Beynimden vurulmuşa döndüm. Kim neden? Bilmiyorum neden olduğunu. Çok gelip destek olmak istedim. Ama Ege'den sonra Baran çok canım yandı. Biz ayrılmaz üçlüydük. Çok dağıldım. Fakat biliyorum yenge o bir kaza değildi." dedi Engin.
Derin bir nefes alıp sözlerine devam edecekken Deniz sözünü kesti.
''O gün olan neydi bilmiyorum ama ben Baran'ın öldüğüne inanmıyorum.''
