0530***: Sana bir şarkı önermemi ister misin?
Renkli Rüya: Hayır istemiyorum.
0530***: Bir gün bir konserde bağırarak söyleyeceğiz.
Renkli Rüya: Rüyaları seviyorsun.
0530***: Gel ansızın gel tut ellerimden bak son sözüm kurur gönlümdeki çiçekler...
...
Yavaş adımlar ile yürümeye devam etti. İnce yağan yağmur onu rahatsız etmiyordu. Hoş yağmur hızlı ve güçlü yağsa bile o bunu umursamazdı. Geceden kalan yağmur, toprağı çamura döndürmüştü. Bu durum onun yürümesine engel oluyordu ama bu durumda onun umurunda değildi. Bazen bazı kayıplar bizi bu duruma getirirdi.
Umursamaz...
İstediği yere geldiği zaman yani sevgilisinin mezarına, dizlerinin üzerine düştü. Elin hemen mezar taşına gitti. Gözyaşları yine hiç durmadan akıyordu.
''Yeni bir konser geliyor. Ama sen yoksun. Hani ben seviyorum diye seviyordun. Şimdi neden yoksun?''
Bir yanıt beklemişti. Bir umut belki gelir diye. Öldüğünü biliyordu ama bunu kabul etmiyordu. En zoru da buydu zaten, bildiğimiz şeyi kabul etmemek.
Diğer elinin parmaklarını toprakta gezdirdi.
''Söz veriyorum aşkısı bir daha zeytinli poğaça yapmayacağım. Artık seninle her sabah çay içeceğim.''
İçindeki acı bitmiyordu. Acısı gözyaşları ile dışarı akıyordu.
''Yarın sabah seni kahvaltıya bekliyorum. Çay demleyeceğim, sen merak etme.''
Toprağa uzandı. Bu gece onunla uyumak istemişti. Onunla uyumayı ne de çok özlemişti.
''Ben de seni özledim aşkısı.''
Onunla konuşuyor gibi demişti. Oysa ölüler konuşamazdı ve o bunu unutmuştu.
ERTESİ GÜN...
Masaya son kez göz atıp ocağa doğru gitti Deniz. Çaydanlığın alt kısmındaki su kaynamıştı bu yüzden suyu çayın üstüne döktü ve ocağın altını kıstı. Masaya başına gelip yeniden masayı incelemeye başladı. Gözleri masada ki zeytin tabağına çarptı. Tabağı eline alıp, buz dolabına koydu.
Biliyordu bugün Baran gelecekti ve o zeytin sevmezdi. Masanın yanındaki mavi sandalyeyi çekip oturdu. Sabah daha erkendi ve Baran hafta sonları geç kalkardı. Deniz bunu bildiği için hiç ses etmeden onu bekliyordu.
Ama onu böyle beklemek sıkıcıydı. Oturduğu yerden kalkıp merdivenin başına gitti.
''Baran uyan artık!'' diye bağırmıştı Deniz. Fakat ne yazık ki bir karşılık almadı. Bu duruma göz devirmişti.
''İnsanın sevgilisinin uykucu olması ne kadar zor.''
Yeniden bağırmıştı ama yine yanıt yoktu. Bu duruma alışık olsa ki tebessüm ederek yukarı çıktı.
''Her sabah neden aynı şeyi yaşıyoruz?''
Baran'ın odasının kapsının önüne gelince kapıyı tıklattı.
''Aşkısı?''
Bu kelimeyi Baran sevmediği için kullanmıştı. Ne zaman Baran uyanmasa bunu derdi ve Baran anında yatağında fırlardı. Fakat yine yanıt yoktu. Deniz kapıyı açıp içeri girdi. Baran'ın yatağı hiç bozulmamıştı.
''Aşkısı?''
Her zaman bu kelimesine yanıt alırdı. Ya ansızım diye karşılık verirdi ya da bu kelimeye bir ton laf ederdi. Bu sefer aşkısı kelimesi yanıtsız kalmıştı.
Deniz odanın ortasına doğru yürüyüp tam ortada durmuş ve gözlerini etrafta gezdirmişti.
''Tamam özür dilerim, bir daha aşkısı demeyeceğim nereden isen geri gel. Hani kahvaltı edecektik. Seninle kahvaltı etmeyi özledim.''
Ağlıyordu Deniz ve odada sadece onun ağlama sesi vardı. Dizlerinin üzerine düşüp başını yere eğmişti.
''Lütfen geri gel sevgilim.''
Deniz tek başına ağlamaya devam ederken omzunda bir el hissetti. Başını hızla kaldırmıştı. Omzunda hissettiği ele değil de tam karşısında duran boy aynasına baktı. Bulanık gözler ile görmüştü.
Omzuna dokuna kişi Baran'dı.
''Aşkısı ağlama.''
Deniz ağlamaya devam etti. Ağlıyordu ama gözlerini asla aynadan çekmiyordu. Baran buradaydı ve ona aşkısı demişti. Bu işte gariplik vardı. Baran ona hiç aşkısı demezdi ki aksine Deniz ne zaman dese kızardı.
''Aşkısı...'' demişti yeniden ve Deniz onun hayal olduğunu kendi hayali olduğunu anlamıştı. Kalbine saplanan acı ile ağlamaya devam etti.
Acı ve kayıp buydu. Öldüğünü kabul etmezsin ama acı gerçek yüzüne sert vuruldu.
Deniz başını soluna çevirmeye korkuyordu. Soluna doğru dönerse hayali kaybolur diye. Oysa bir yandan da hızlıca soluna dönüp Baran'a sıkıca sarılmak istiyordu.
Çünkü Baran'a sarılırsa her şey geçerdi fakat o hayaldi ve hayal olan şeylere sarılmazdık...
♪♪♪
♪Oy ve yorum desteği beklerim aşkısılar...♪
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
