Ansızın Gel | Texting

Bir Acı Sinselesi²⁸

♪Mavi Gri' Hayatım Leş'♪

²⁸

Deniz eve gelmiş ve kendini yatağına atmıştı. Zaten pekte yapacak bir şeyi yoktu.

Her zaman ki gibi ikili koltuğuna geçmiş , pikesine gömülmüştü çünkü artık yapacak hiçbir şeyi  kalmamamıştı.

Canı yanıyordu, nefes bile almak zor geliyordu. O kadar çok gerçek öğrenmişti ki , artık aklı almıyordu. Baran'ın suçsuz olduğu biliyordu fakat sakladığı gerçek onu yakıyordu.

Bir ümit gelir diye her gün Baran'ı bekliyordu. Fakat bir türlü gelmiyordu. Belki de Deniz'in sandığının aksine Baran ölmüştü. Hem yaşasa gelmez miydi?

Deniz dün son yazdıklarından sonra numarayı engellemişti. Fakat eve gelince engeli kaldırmıştı. Bir umut...

Artık bir gerçek vardı!

Baran Soyar...

Gri...

Geçmiş...

Deniz elinde ki browni kurabiyeyi masaya koydu. Ardından Baran'a çay doldurdu kendine ise portakal suyu koydu.

" Aşkısı gellll!"

" Deniz deme şunu!" dedi Baran. Her zaman ki  gibi bu kelimeye bir kez daha itiraz etmişti. Ne kadar itiraz etse de kendine bile itiraf edemese de bu kelimeyi seviyordu. Başını havlu ile kurulayarak mutfağa girdi.

" Ne deyim ki? Ege mi?" dedi Deniz yaramaz bir çocuk edası ile.

" Bak güzelim kaç defa konuştuk şu lanet olası isimi deme bana diye!" Yüzünde ki sahte kızgınlık ile Deniz'e bakıp işaret parmağını salladı.

" Baran aşkısı çok saçma ama!"

" Saçma olan ne güzelim?" dedi Baran düşünceli bir tavırla.

" Ne bilim ben bu isimi seviyorum diye katlanır insan." Bunu söylerken hafif yüzü düşmüştü. Baran Deniz'in hüzün ile bütünleşen gözlerine kıyamayarak baktı. 

" Off yavrum ne alaka?"

" Deniz'in Ege'si olurdun..."  Deniz bu sözleri mavi gözlerini kocaman açarak büyük bir sevgi ile söyledi.

" Ege'ye ne gerek var! Deniz'in Baran'ı oluruz... " dedi Baran.

Göz kırpıp Deniz'e sıkıca sarıldı. Deniz ise tatlı bir kızgınlık ile Baran'ı geriye doğru itirip kendinden uzaklaştırdı. 

" Sarılma bana!"

" Bak bak Kelebek Kadın bana trip atıyor!"

" Yemin ederim şaklabana döndüm! Takmadın lakap kalmadı!"

" Çünkü öyle seviyorum." 

Baran son sözleri ile Deniz'i kendine çekip bir kez daha sarıldı. Bu sefer bir önce ki sarılmasına göre daha sıkı sarılmıştı. Ve bu durumda Deniz onu geriye doğru itse bile Baran geriye doğru gidemezdi. 

" Ben de Ege'li seviyorum."

" Off Deniz'im of!"  dedi Baran gözlerini devirerek . Baran'ın ellerini gevşetmesi ile Deniz bir adım geri çekilip ellerini Baran'ın boynuna doladı. Parmak uçlarında yükselip yüzünü Baran'a doğru yaklaştırdı.

" Neden?" dedi Deniz dudaklarını büzerek.

" Ansızım yapma şunu yakacaksın ikimizi de!"