Frezya |Texting|

11

"Yerinde olsam demek yerine empati yapmayı bilmeli insan."

♣︎

frezya: Baban sizi terk ettiğinden beri ablan bakıyor size

frezya: Ablan bir restoranda şef olarak çalışıyor

frezya: Yemek yapmayı da ondan öğrendin değil mi?

emirgunay: Ablamı nereden tanıyorsun?

frezya: Soruma cevap ver

emirgunay: Önce sen cevap ver

emirgunay: Aileme kadar araştırma hakkını sana kim verdi?

frezya: Konu baban olduğunda sinirlerine hakim olamıyorsun

frezya: Seni anlıyorum

frezya: Bunu okuldaki çoğu kişi biliyor desem ne dersin bana?

emirgunay: Ne?

frezya: Konumuza dönelim

frezya: Yemek yapmayı ablandan öğrendin

emirgunay: Evet ablamdan öğrendim

frezya: Bilmeseydin belki de Yasemin'e sürpriz yapmak istemeyecektin

emirgunay: Şu Yasemin konusunu tam olarak ne zaman kapatmayı düşünüyorsun?

frezya: Düşünmüyorum

Görüldü

frezya: Aferin

frezya: Doğuş Gökay

frezya: Yasemin'in üvey abisi, kardeşi de diyebiliriz çünkü sizinle yaşıt sadece öyle denmesini isteyen diktatörün teki

frezya: Basketbol takımına girdiğinden beri, Yasemin'i sevdiğini bildiğinden beri, okulda başarılı olduğunu öğrendiğinden beri sana sinir oluyor

frezya: Aslında bu okula nakil olduğundan beri herkese ayrı bir tavrı var

Görüldü

frezya: Beni anladın Emir

frezya: Bütün bunları planlayıp senin düşüşünü izlediler

frezya: Gerçekten de öyle birine dönüşmeni beklediler

frezya: O kadar çok canın yanmıştı ki iyi olmaya çabalamaktan vazgeçtin

frezya: Değişen tek şey sana bakış açılarıydı

emirgunay: Bana gıcık olduğu doğru

frezya: Gıcık değil, sana takmış durumda

frezya: Peki ya diğer söylediklerim?

Görüldü

frezya: Onlardan hiç bir zaman korkmadın

frezya: Gerçekleri anlatacak fırsatı bulsan bile her şekilde seni engellemeye çoktan hazırlardı

frezya: Sadece çabalamaktan yorulduğun için artık kimsenin sana inanmayacağını biliyorsun

frezya: Ama yanlış biliyorsun Emir

emirgunay: Doğrusu neymiş merak ettim açıkçası

frezya: Sana inanan birçok insan var Emir farkında değilsin

emirgunay: Hadi ya

emirgunay: Ben onca acıyı çekerken o insanlar neredeydi?

frezya: Yani o kıza taciz etmediğini itiraf mı ediyorsun?

emirgunay: Şu kelimeyi söyleyip durma

frezya: Kusura bakma

emirgunay: Ben bir döngünün içindeyim Frezya

emirgunay: Denemediğimi mi sanıyorsun?

frezya: Denedin ama yanında kimse olmadığı için o bataklıktan çıkamadın ve daha da dibe battın

frezya: Neden çırpınmak yerine elimi tutmuyorsun ki?

emirgunay: Çünkü güvendiğim son insanda beni yarı yılda bırakıp vazgeçti

emirgunay: Hatta direkt gitti bile diyebiliriz

emirgunay: Sana nasıl güveneyim?

frezya: Daha başında yapmamışken yaptım demiş olsan bile sana güvendim

frezya: Yine olsa yine yaparım dediğin anlarda gerçek olduğunu hayal etmekten kendimi alamadım

emirgunay: İnan bana bana da bazen yapmışım gibi geliyor

frezya: Nasıl yani?

Görüldü

frezya: Kimdi o? Yani seni yarı yolda bırakan kişi?

emirgunay: Bildiğin zaman ne değişecek?

frezya: Hiç bir şey, sadece merak ediyorum

emirgunay: Merakınla kal

emirgunay: Yarın görüşürüz

frezya: Peki, yarın görüşürüz

Görüldü

*

"Ben onca acıyı çekerken o insanlar neredeydi?"

Şöyle bir şey demem gerekiyor sanırım burada; Emir'in bir şeyleri anlatmama nedeni aslında o kadar şeyi yaşadıktan sonra "o kadar şeyi yaşadıktan sonra bundan sonrasının anlamı yok." düşüncesiydi. Bir yerden sonra çabalamayı bırakmışken Frezya'ya güvenmesini bekleyemezdik. Tabii Frezya da boş durmadı bu durumda.

Gelecek bölümlerde dediklerimi daha net anlayacaksınız. Görüşmek üzere ♡