Page 15

259 10 0
                                    

Selena's Sentiment



_____________________



"Hoy." tawag ko sakaniya habang inaayos ko yung mga notebooks and pens ko. Kakaupo ko lang dahil ibinalik ko yung libro sa shelves.





It is Sunday today and as usual, tutor session namin. My mind was blown last night. He told me habang pauwi kami na id-deliver today yung mga items na nakuha niya.





Nagulat ako nang tumingin siya saakin at inirapan ako. Ay? Anyare sa dragon na 'to.





Natatawa akong lumapit. "Hoy, ano trip mo?" tanong ko pagkatapos tapikin yung balikat niyo.




He faced me. "Kanina pa kita kinukulit, hindi ka pumapansin..." para siyang batang naagawan ng candy dahil sa mukha niya.





Yes, he is clingy. He likes to get my attention every single time and I find it cute.





"Nag aaral ako and you're working." mahinahon kong sabi. Pinipigilan ko yung tawa ko. "Nagtatampo ka ba?"




Umiwas siya ng tingin. Napataas yung kilay ko nang humalukipkip siya. "No, I'm not sulking."





Nagkibit balikat ako saka inilabas yung phone ko para sana itext si Athena, may exam kami bukas e.





"Hey, what are you doing?" hindi niya na maitago yung pagtatampo sa boses niya.




Tumingin ako sakaniya after texting Athena. "I'm just chatting with Athena."





Ginulo niya yung buhok niya at frustrated na tumingin sa akin. "Can't you see na nagtatampo ako?"




Natawa ako. "Kasasabi mo lang kanina na hindi ka nagtatampo..."




He face palmed. "Argh, basta. Magtatampo na ulit yung dragon..." tumayo siya at naglakad na papalabas.





Tumawa naman ako nang makalabas siya sa pintuan. I checked the time and hapon na, lagi nalang kaming hapon na lumalabas everytime na magrereview kami. I checked my things for the last time before following him.





"Si Blagden, po?" tanong ko sa maid na nagpupunas ng nga figurines.






Nagulat naman siya dahil saakin. Agad din naman nakabawi. She smiled at me before responding. "Nakita ko po siyang pumasok sa kwarto ng mga anak niyo."





Tumango ako. "Ah, sige p--- What?!" napaatras yung maid dahil sa biglang pag taas ng boses ko. "I'm sorry but we don't have 'mga anak'." naiilang na sabi ko.





Medyo mas matanda lang sa amin ni Blagden  yung maid. "Hehe. Kapag po kasi naririnig ko kayo ni Sir. Lagi niya pong ipinagpapaalam sainyo na papakainin niya lang yung mga 'children'." she explained. "Pasensya na po."




Namula naman yung pisngi ko. Bago pa niya mapansin ay nagpasalamat na ako. I immediately walked towards his pets' room. And the most exciting part about this is that, I don't have any phobias of reptiles now. Blagden helped me to overcame it. Lagi siyang nag papaalam na papakainin and makikipaglaro lang sakanila everyday and he is waiting for me to have the courage to come with him, again. The cycle goes until I am able to feed his two reptiles using my hands.






Medyo nakabukas yung pintuan, I was about to pushed it when I heard his voice.





"I'm sulking and she can't even notice it. Damn, I'm getting crazy, Pus." he's talking to the doe.





Tutorial for MarriageWhere stories live. Discover now