Sab
"Sab, nalimutan ko pala, bibili ako ng footlong! Kanina ko pa gusto non."
"Bili mo din ako."
"Ay napakatakaw naman talaga."
"Sige naman na Paulo! Para 'tong di kaibigan eh."
"Osige, pero hati na lang kayo ng jowa mo ha!"
"Oona,go. Akyat na ako."
Pero sana pala, hindi na muna ako umakyat. Sana sumama na lang ako kay Paulo dahil pangit ang sumalubong sa akin. Ang pangit pangit talaga.
I just rolled my eyes and tried not giving a damn pero sukat ba namang binangga ako!
"Ang basura talaga pakalat kalat."
"Wow, coming from you? Akala mo kung sino, malandi naman."
"Tantanan mo ako Karen ha, di ako natutuwa sa pagmumukha mo!"
"Bakit? Ako? Natutuwa?"
"Hindi ko intensyong matuwa ka."
"Alam ko ang totoo Sabrielle, ikaw ang bagong girlfriend ni Ian."
"So?"
"Hindi mo man lang ba itatanggi?!"
"Bakit eh totoo namang girlfriend ako ni Ian!"
"Aba! Ang kapal talaga ng mukha mo! Nagpapanggap ka pang kaibigan! Ahas ka naman!"
G*go talaga si Ian, ang hilig pumatol sa palengkera. Tingnan mo tong isang to, nananakit pa! Naku! Kundi ako buntis nahila ko na buhok neto eh!
"Tigilan mo nga ako. Kaya ka iniiwan eh!"
"Inagawan mo ako, hindi ako iniwan."
"Wag kang mangarap! Hindi ka deserving sa kanya kaya ka iniwan!"
"Ah ganon, halika dito!"
Sinabunutan ba naman ako! Syempre kahit ayaw ko, kailangang gumanti ako. Kahit masakit na ang anit ko di ko pa rin sya binibitawan si Karen. Di ko sya pwedeng bitawan baka mapahamak kami ng anak ko.
Napabitaw lang ako nung tinulak nya ako ng ubod lakas sa hagdan. Nakakapit naman ako sa railings pero nakaramdam ako ng matinding sakit sa puson.
Hindi ko alam ang nangyari na just that everything went black.
I woke up and felt so afraid not for myself pero para sa baby ko. I know having Mommy and Ate here, alam na nila. Lalo pa't hindi maganda ang pagkakatingin sa akin ni Ate.
"Mommy, Ate, yung baby?"
"The baby's fine Sab."
I tried smiling kahit napakasakit na makita na umiiyak ang Mommy ko.
"Mommy, I am so sorry."
Para akong sinasaksak, I may not be feeling what Mommy is feeling now but damn, seeing those tears in my mother's eyes kills my soul.
"Mommy..."
"Mommy I am so sorry."
I know it won't be enough but that's the only thing I can do now. Say sorry and be sorry.
"Why Sab, why?"
How can I ever answer my mother? Alam kong sobrang nasasaktan si Mommy at alam kong madudurog nito si Daddy. Later that night pinauwi nilang pilit si Mommy so she can rest. Ate and Myelle stayed for the night, si Myelle naman nagbabantay sa akin this morning.
"Myelle..."
"May gusto kang kainin?"
I shook my head.
