Chapter 15

68 7 0
                                    

"You're a liar!" sigaw sa akin ni Danica. Nandito kami ngayon sa parking area. Masyado nang maraming sasakyan ang naka-parada. Natatakot ako na baka may makakita sa aming tatlo.

Lumingon ako kay Drex na sumunod sa likod ko. "Drex, please. Umalis ka na." But Drex remained standing. "Drex, please." I repeated.

"You fucking asshole!" sigaw na naman ni Danica kay Drex dahilan para mabaling ang atensyon ko sa kanya. "Ano, Tine? Don't tell me wala na naman 'yon?!"

"Danica, we're done." Muli akong napatingin kay Drex nang magsalita siya.

"Drex, umalis ka na. Sa amin na 'to."

"Tangina," he said as he run his fingers through his hair. He was glaring at Danica. "You have no right to be mad at her."

"Drex, ano ba!"

"Huh? The fuck are you saying? Are you her best friend?" sagot naman sa kanya ni Danica.

"This is all my fault and I'm gonna claim it—"

"Didn't you hear what just Tine told you? This is our problem. Huwag ka nang makielam!" Danica cut him off. "We, we all know that you're the one who started this! But since you're not gonna stay out of here, I will just going to ask Tine what the hell comes in your mind and you decided to date with this asshole?!"

Hindi ko maggawang sumagot. It feels uncomfortable na nanood si Drex. Ayokong malaman niya kung ano iyong nararamdaman ko. Nasaktan na ako sa sinabi niya at ayaw ko nang masaktan pa! Galit na galit pa sa 'kin si Danica kaya natatakot na ako sa mga nangyayari!

Tumulo na iyong luha ko. "Umalis ka na, Drex. Please?" sabi ko nang hindi tumitingin sa kanya.

I heard him sighed. "Fine."

Lumingon ako sa kanya at nakitang naglakad na nga siya palayo. Nang masiguro kong wala na siya sa paningin ko ay saka ako humarap kay Danica. "I'm sorry. I'm so sorry."

Tumulo na rin ang luha ni Danica. "You've witnessed how wasted I am because of him, Tine..."

"B-But it's not what you think... he wasn't kissing me. I don't know what he was doing. I got surprised, too."

"H-Hindi lang naman 'yan 'yung tinutukoy ko, Tine..." Danica said. "Yes, Drex was right. We're done, but it won't change the fact that I was hurt." Danica walked towards me and held my hands. "M-Maiintindihan ko pa kung nangyari 'to years after... H-Hindi ko lang matanggap kasi bakit sa parehong taon pa, Tine?

"B-But I wasn't lying. Wala talagang namamagitan sa 'ming dalawa..."

"Tine... Not because you're my best friend, ibig sabihin no'n paniniwalaan na agad kita. Paano mo 'ko mapapaniwala sa sinasabi mong 'yan kung ang dami kong nakitang rason para isipin 'yon?"

Napapikit ako ng mariin. "I... I don't know... we're friends..."

"Lintik na rason 'yan, Tine!"

"Pero 'yun naman 'yung totoo! Ano bang gusto mong marinig, Danica?"

"Do you like him?"

Hindi agad ako nakasagot.

"Tine... D-Do you like him?" She repeated.

This is hurting us. Gusto ko nang makalabas sa paniginip kong 'to... I wish this is just nightmare...

"Bakit hindi ka sumasagot?!"

"Yes!" Agad na sagot ko.

Her lips parted. She shook her head as she was retreating back. "This conversation is done," aniya saka tumakbo paalis.

Yesterday and SunriseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon