Zawgyi❣️
"ကိုကိုေရ ကြၽန္ေတာ္လာၿပီ"
"အလကၤာေရ ငါလာၿပီ"
ၿပိဳင္တူေအာ္ေခၚရင္း ဝင္လာတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အလကာၤ မနက္စာျပင္ေနရင္း ႀကိတ္ရယ္လိုက္သည္။
အရင္က မင္းေစေမာင္အတြက္ မနက္စာ ပိုလုပ္ရတယ္ အခုဆို အဏၰဝါ့ အတြက္ပါလုပ္ေနရၿပီ။
အဏၰဝါကေတာ့ မနက္စာဘဲ ထင္ရင္မွားမယ္။မနက္ အလုပ္သြားရင္ လိုက္ပို႔သည္။ကုမၸဏီသြားရမယ့္ ေန႔ဆိုလဲ ကုမၸဏီထိလိုက္ၿပီး တစ္ေန႔ကုန္ ကုမၸဏီမွာ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ လာလာေခ်ာင္းသည္။ ႐ုံးခန္းသြားရမယ့္ ေန႔ဆိုလဲ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာကာ တစ္ေန႔လုံး ႐ုံးခန္းမွာ ေနသည္။
ပိတ္ရက္ေလးမ်ား ေအးေဆးေနရမလား ေတြးမိပါတယ္။တစ္ေန႔ကုန္ ေတာက္တဲ့လိုဘဲ။ဒီလို လာလာေနတာက ကိစၥေတာ့ မရွိပင္မယ့္ အလုပ္လုပ္ေနရင္ ေဘးကေနတဂ်ီဂ်ီနဲ႔က တစ္ကယ္ ဘာအလုပ္မွမၿပီး။ လႊာေလးေတာင္ အဲ့ေတာင္ ဂ်ီမက်ဖူးဘူး။
"ကိုကို ေကာ္ဖီ "
အလုပ္လုပ္ေနရင္း ေကာ္ဖီလာပို႔တဲ့ အဏၰဝါ ေၾကာင့္ တျခားဝန္ထမ္းမ်ားကလဲ တစ္ၾကည့္ၾကည့္ ။ေတာ္ေသးသည္ သူတို႔
ေရွ႕ေန႔႐ုံးခန္းက လူသိပ္မရွိလို႔။ဒါပင္မယ့္လဲ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္စကားက မလြယ္လွ။ ဘူးအေပါက္ တစ္ရာသာ ပိတ္လို႔ရခ်င္ရမယ္။လူ႔ပါးစပ့္ တစ္ေပါက္က ပိတ္လို႔မရဘူးတဲ့။
"အဏၰဝါ စကား ခဏေျပာရေအာင္"
အလကာၤ အဏၰဝါကို အေပၚဆုံးထပ္ကို ေခၚခဲ့လိုက္သည္။
"အဏၰဝါ ငါ့ေနာက္ကို လိုက္ေနတာ ရပ္တန္းက ရပ္ပါေတာ့"
"ဘာလို႔လဲ ကိုကို႔ကို ခ်စ္လို႔ ကို႔ကိုေနာက္ကို လိုက္တာေလ"
"ငါမွ မင္းကို မခ်စ္တာ....မင္းကို ျပန္မခ်စ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနာက္ကို လိုက္ေနတာက ေႏွာင့္ယွက္တာနဲ႔ အတူတူဘဲ"
"ေႏွာင့္ယွက္တယ္... ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို႔ကို အခုလိုခ်စ္ေနတာ ကိုကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္လို႔လား"
"သိပ္ျဖစ္တာေပါ့ "
အလကၤာ အေျပာကို အဏၰဝါက ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ရယ္သည္။
