Zawgyi❣️
အလကၤာေရာ အဏၰဝါေရာ ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ အားလုံးအလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ သူတိ့ အိမ္အသစ္ေျပာင္းလိုက္တာေၾကာင့္ အိမ္သစ္တတ္ပြဲေရာ သားေလး ရက္၁၀၀ျပည့္ေရာ သားေလး နာမည္ကင္မြန္းတပ္ပြဲပါ တစ္ခါတည္း က်င္းပလိုက္သည္။
အစက အဖြားက နာမည္ကင္မြန္းတပ္အရင္ လုပ္မလို႔ပင္မယ့္ ဆစ္ခါထဲ စုလုပ္ဖို႔ ေမာင္ကေျပာတာေၾကာင့္ အဖြားလဲ လက္ခံသြားသည္။ အိမ္သစ္ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းေတြကိုဖိတ္ၿပိး ေမာင့္ ကုမၸဏီက လူေတြရယ္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြရယ္မို႔ ပြဲအေသးေလးကေန အႀကီးႀကီး ျဖစ္သြားသည္။
သားေလးကေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္လက္နဲ႔ ျမဴေနၾကေတာ့ ေပ်ာ္ေနရွာတယ္။သားေလး ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ဧည့္သည္မ်ားက အသဲယားစြာ နမ္းၾကသည္။ လႊာေလးကေတာ့ သူ႔ေမာင္ကို နမ္းသမွ် လူေတြကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနသည္။
ေမာင္ကေတာ့ သူ႔လုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ စကားေျပာေနသည္။ မနက္ကတည္းက ဘုန္းႀကီးေတြကို အာ႐ုံဆြမ္းကပ္ထားတာေၾကာင့္ အလကၤာ ပင္ပန္းေနသည္။ဒါပင္မယ့္ ေတာ္ေသးသည္
။ေအာင္ျမတ္ေလးနဲ႔ မင္းေစေမာင္က လာကူေပးလို႔သာ။
"ပင္ပန္းေနၿပီလား "
မင္းေစေမာင္က သူ႔ေဘးမွာ လာထိုင္သည္။
"ဒီလိုပါဘဲ မင္းေရာ ေအာင္ျမတ္ေလးနဲ႔ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
သူ႔အေမးကို မင္းေစေမာင္က ေမာင္ခ်ီထားတဲ့ သားကိုျမဴေနတဲ့ အာင္ျမတ္ေလးကို ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးသသည္။
"ကေလးထိန္းရသလိုပါဘဲကြာ ငဂ်စ္ေကာင္"
"ဟားးးေမာင္လဲ အတူတူပါဘဲ ငါတို႔က ကေလးထိန္းေနရတာ"
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူရယ္လိုက္မိသည္။ တစ္ကယ္လဲ
ေမာင္ေရာ ေအာင္ျမတ္ေလးေရာက သူတို႔ထက္ ငယ္တယ္ေလ။ သူေရာ မင္းေစေမာင္က အသက္ ၂၈ပင္ ျပည့္ေတာ့မယ္။ ေမာင္နဲ႔ ေအာင္ျမတ္ေလးက ၂၇ေတာင္ မျပည့္ေသး။
"ကိုကို "
ေမာင္က ထိုင္ေနတဲ့ သူဆီလာတာေၾကာင့္ သားကို ေမာင့္ဆီက လြဲခ်ီလိုက္သည္။
