BELA (GAY)

11. BÖLÜM

Dışarıda bir gürültü koptuğunda Saffet duruma pek aldırmamıştı. Yine birileri kavga ediyordu, okulun günlük rutiniydi. Hele ki Saffet için kavga demek su içmek gibi sıradan ve basit bir şeydi.

Bu yüzden umursamadan Cemal iti için tütün sarmaya devam etti. Kendisi tütünü pek sevmezdi ama Cemal günde 40 50 tane tütün içmeye alışmıştı. O kadarını sigaraya yatırmaya da içi acıyordu.

"O ses ne amk?" dedi Umut meraklı bir şekilde. Hemen yanında oturan Cihan, "Sana ne meraklı melahat." dediğinde Umut onu umursamadan ayağa kalktı. Zaten meraklıydı, bir de dövüş varsa merakından çatlardı.

"Utku'yla Mali dövüşüyor lan!" Saffet sınıflarına bağırarak giren oğlanı duyduğunda dikkatini ona verdi. İşte bu kez kavga onun için normal gelmemişti. Utku şu ana kadar hiç kimseyle bu kadar ciddi bir kavgaya girmemişti. Gelen sesler olay büyükmüş gibiydi.

Kızlar anında meraklanarak, "NE?" demişlerdi hep bir ağızdan. "Neden, nolmuş ki?" Aynı sorular Saffet'in de zihninden geçiyordu.

Saffet ayağa kalkıp hızlı adımlarla koridora çıktığında Utku'yu Mali'nin üstünde bulmuştu. Altındaki çocuğa acımasızca vuruyordu. Cüssesi o kadar büyüktü ki kimse araya girmeye bile çalışmıyordu. Utku okulun en cüsseli erkeklerinden biriydi. Hele ki Mali gibi zargana birini tek yumruğuyla ezip geçerdi. 

"Utku! Dur artık!" Sezin'in tiz çığlığıyla gözleri ona döndü. Ağlayarak çocuğa bağırıyordu ama öyle bir anda kimsenin çevresini duymasına imkan olmadığını çok iyi biliyordu.

Esmer bir an bile düşünmeden Mali'yi resmen öldürecek gibi döven kumrala ilerledi. Saffet'in ikiliyi ayırmaya gittiğini gören herkes rahatladığını hissediyordu. Onları ayırabilecek tek kişi Saffet olabilirdi zaten.

Saffet kumralı omuzlarından tutup ittirirken tüm gücünü kullanıyordu. Biraz zorlanmış olması ise beklediği gibiydi. Utku şiddet yanlısı olmayan, beyefendi bir erkekti ama gücü kuvveti olduğunu da hiçbir zaman gizlememişti.

"Kendine gel lan!" dedi onu aşmaya çalışan öfkeli çocuğa. "Sakin ol!" diyerek onu duvara dayadı. Bazıları suratından kanlar akan Mali'yle ilgilenmeye başlamıştı. Utku aralıksız küfür ederken Saffet olayın ciddi olduğunu tahmin edebiliyordu. İlk kez onu böyle görüyordu.

Utku'yu çekiştirerek tuvalete soktuktan sonra yeniden gitmesin diye kapıyı da kapattı. 

Utku kendini duvara dayayıp soluklanırken elleri hala yumruk şeklinde sıkılıydı. "Çık sen de." dedi Saffet tuvaletteki tek kişiye. Merakla Utku'yu izleyen çocuk hemen ellerini yıkayıp tuvaleti terk etmişti

"Ne bu sinir, noldu?" dedi sakin sesiyle. "Ne delirtti seni?"

"Seni ilgilendirmez." dedi Utku kalçasını kalorifere dayayarak. Bir anlığına gözü kararmıştı. Saffet'in gelip onları ayırması iyi olmuştu.

"Sebep?"

"İlgilendirmez işte Saffet. Ayırdığın için de sağ ol."

"Eyvallah, şimdi iyiysen sıkıntı yok."

"Yok." diyerek kafasını salladı ki tuvaletten içeriye müdür yardımcısı dalmıştı. İkiliye sert gözlerle baktı.

"İkiniz de odama gelin."  deyip dönüp gitti.

"İyi misin?" diye sordu Saffet. İyi gözüküyordu zaten ama yine de iyi olduğundan emin olmak istemişti.

"İyiyim." cevabını aldığında rahatladı. Birkaç adım atıp aralarındaki mesafeyi kapattı. "Gidelim." Müdür yardımcısının ardından odasına gittiler. Hala sinirden titreyen ellerini ceplerine koydu.