"Το μπλε ή το μαυρο φόρεμα να φορέσω?"
"Μμμ... νομίζω το μαυρο θα σου πηγαίνει καλυτερα"
"Και εγώ αυτό πιστεύω.", άφησε τα φορέματα πάνω στο κρεβάτι και επιτέθηκε πάνω μου. "Αχ φιλενάδα μου έλειψες τόσο πολύ. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο κενή είναι η ζωή χωρίς εσένα", με έσφιξε στην αγκαλιά της.
"Α-Αννα α-αερα", προσπάθησα να πω.
"Ουπς σόρρυ"
"Και επίσης μια μέρα έλειψα από το σχολείο επειδή δεν ήμουν καλά."
"Το ξέρεις όμως ποσο βαρετή ήταν αυτή η ημέρα? Καλά πες τις ώρες των μαθημάτων είχα με κάνει να ασχοληθώ, αλλά στα διαλλειματα δεν άντεχα μόνη μου."
"Άννα μια μέρα έγινε μονο, ηρέμησε. Πάει πέρασε", είπα γελώντας
"Ναι σωστά. Λοιπόν τώρα για να δούμε τι θα φορέσεις εσυ", σηκώθηκε από το κρεβάτι και πλησίασε την ντουλάπα μου.
"Για να δούμε... Θέλουμε κάτι ωραίο και σέξυ. Έτσι ώστε ο Λουκάς να μην μπορεί να ξεκολλήσει τα μάτια του από επάνω σου.", συνέχισε να ψάχνει το κατάλληλο συνολο. "Αχ το βρήκα... Αυτό εδώ το φόρεμα είναι ότι πρέπει για την περίσταση"
"Άννα αυτό το φόρεμα είναι πολυ ανοιχτό στην πλάτη. Αποκλείεται να το φορέσω."
"Φυσικά και θα το φορέσεις δεν θέλω αντιρρήσεις."
"Μα η πλάτη είναι όλη έξω. Άσε που θα παγωσω κιόλας, Νοέμβρη μήνα έχουμε"
"Μπορείς να φορέσεις αυτή την υπέροχη άσπρη καπαρτινα από πάνω. Αν και συγκεκριμένα στο πάρτι με τόσα άτομα θα ζεσταθείς"
"Πω καλά εντάξει."
"Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο να σε πείσω. Μπράβο μου.", είπε χαμογελαστά. "Λοιπόν τώρα πήγαινε για μπάνιο γιατί έχουμε μόνο δυόμισι ώρες στην διάθεση μας. Χριστέ μου δεν θα προλάβουμε"
"Άννα ηρέμησε. Μια χαρά προλαβαίνουμε"
"Λυδία πας καλα έχουμε δυόμισι ώρες ετοιμασιας, φυσικά και δεν προλαβαίνουμε. Αλλά τι κάθομαι και σου μιλάω χάνουμε λεπτά έτσι. Πήγαινε γρήγορα στο μπάνιο, αντε"
"Καλά παιδακι μου, ηρέμησε. Τώρα πάω", βγήκα γελώντας από το δωμάτιο, αφήνοντας την Άννα πίσω να κινείται σαν τρελή περα δώθε.
Μόλις βγηκα απο το μπάνιο πήγα στο δωμάτιο μου και βρήκα την Άννα να κάθεται στο γραφείο μου και να βαφεται.
"Εσυ δεν θα κάνεις μπάνιο?", γυρισε και με κοίταξε.
"Έκανα στο σπίτι μου πριν έρθω. Κάτι μου έλεγε μέσα μου ότι δεν θα προλάβουμε και έτσι έκανα στο σπίτι"
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Don't Leave Me Again
FanfictionΛυδία: 17 ετών, ντροπαλή μεν δυναμική δε. Είναι καλή μαθήτρια και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δέχεται bullying στο σχολείο από ένα άτομο, που στα παιδικά της χρόνια δεν θα περίμενε να της συμπεριφέρεται έτσι στο μέλλον. Αχιλλέας: 17 ετών, το bad boy...
