Στρώνω άλλη μια φορά το μαύρο κοντό φόρεμα μου και κοιτάζομαι στον ολόσωμο καθρέφτη του δωματίου μου.
Μόλις είχα ετοιμαστεί για το Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν.
Η ώρα είναι 8:30.
Πράγμα που σημαίνει ότι η οικογένεια του Αχιλλέα, αλλά και ο ίδιος, θα έρθουν σε μισή ώρα.
Βγαίνω από το δωμάτιο μου και κατευθύνομαι προς το σαλόνι, στο οποίο βρίσκεται και η υπόλοιπη οικογένεια μου.
"Ωωω! Μικρή είσαι πανέμορφη", ο Πάτροκλος σηκώθηκε, μόλις με είδε, από τον καναπέ και όταν με πλησίασε, μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και στη συνέχεια με έβαλε στην αγκαλιά.
"Για να σε δω και εγώ", ακούστηκε η φωνή του Έκτορα, ο οποίος δεν κουνήθηκε καθόλου από τον καναπέ.
Ο Πάτροκλος με έβαλε από την αγκαλιά του για να με δει και ο μικρός μου αδερφός. Πήρε ένα περίεργο ύφος και με κοίταξε προσεχτικά.
"Μμμ, εντάξει καλή είσαι. Θα μπορούσες και καλύτερα. Από εμένα είναι 8,5/10"
"Τι λες μωρέ βλάκα? 11/10 παίρνει σήμερα η Λυδία. Είναι μια κουκλάρα"
"Ευχαριστώ πολύ Πάτροκλε για την υποστήριξη", του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και έφυγα για την κουζίνα.
Εκεί βρήκα τους γονείς μου αγκαλιασμένους, δίνοντας ο ένας στον άλλον πεταχτά φιλιά στα χείλη.
Εγώ στήριξα τα χέρια μου στον πάγκο, τοποθετώντας το κεφάλι μου ανάμεσα και έκατσα να τους χαζεύω.
Μου αρέσει να τους βλέπω έτσι. Ο έρωτας τους έχει κρατήσει τόσα χρόνια. Τους ζηλεύω. Μακάρι να το ζήσω και εγώ αυτό κάποτε.
"Μπορώ να βρω και εγώ έναν σαν τον μπαμπά?", γυρισαν και με κοίταξαν.
"Αχ μωρό μου στο εύχομαι.", μου απάντησε η μαμά με ένα γλυκό χαμόγελο.
"Σου εύχομαι να βρεις έναν άντρα σαν τον πατέρα σου. Πανέμορφο, εργατικό και να είναι και ένας υπέροχος πατέρας", συνέχισε κοιτώντας τον.
Ο μπαμπάς όσο μίλαγε η μαμά δεν σταματούσε να την κοίτα και να της χαμογελά.
"Μόνο πρόσεχε αγάπη μου τι εύχεσαι. Γιατί ο μπαμπάς σου πέρα από όμορφος και εργατικός, είναι και γκρινιάρης, νευρικός και παρά πολύ ζηλιάρης", ο μπαμπάς την κοίταξε στεναχωρημένα.
"Έχεις παράπονο από εμένα αγάπη μου?"
"Όχι μωρό μου, κανένα. Άντε όμως τώρα πήγαινε στο σαλόνι να κάνεις παρέα στα αγόρια", της έδωσε ένα φιλί και με πλησίασε.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Don't Leave Me Again
FanfictionΛυδία: 17 ετών, ντροπαλή μεν δυναμική δε. Είναι καλή μαθήτρια και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δέχεται bullying στο σχολείο από ένα άτομο, που στα παιδικά της χρόνια δεν θα περίμενε να της συμπεριφέρεται έτσι στο μέλλον. Αχιλλέας: 17 ετών, το bad boy...
