"Γιατί να μου συμβαίνουν όλα αυτά μου λες?", είπα μέσα από τους λυγμούς στην κολλητή μου.
Ήταν το μόνο μέρος που θα μπορούσα να έρθω μετά από όλη αυτή την κατάσταση.
Αν πήγαινα σπίτι μου και με έβλεπαν σε αυτά τα χαλιά οι γονείς μου ή ο Έκτορας θα έπρεπε να τους πω μια ψεύτικη δικαιολογία. Δεν ήμουν όμως σε θέση να σκεφτώ κάτι τέτοιο εκείνη τη στιγμή.
"Ηρέμησε μωρό μου. Θες να πάω τώρα, αυτή τη στιγμή, να τον πλακώσω στις μπουνιές? Θα του δώσω άπειρες, όσα ήταν και τα δάκρυα που σου προκάλεσε όλα αυτά τα χρόνια. Το γουρουνι. Το σκουλίκι της λασπης. Ο... Δεν ξέρω και εγώ πως αλλιώς να τον χαρακτηρίσω"
"Όχι δεν χρειάζεται. Δεν θέλω να ασχοληθω άλλο μαζί του. Αρκετά πέρασα εξαιτίας του όλα αυτά τα χρόνια.", πήρα ένα ακόμη χαρτομάντηλο από την συσκευασία και σκουπησα τα δάκρυα μου.
"Ναι, σωστά. Αυτό θα κάνεις από εδώ και περα. Τέρμα ο Αχιλλέας.", μου χαμογέλασε και με έβαλε στην αγκαλιά της.
Η συζήτηση μου με την Άννα με έκανε να ηρεμήσω. Με βοήθησε να βγάλω από μέσα μου όλο τον πόνο και τον θυμό που ένιωθα βαθιά μέσα μου.
"Τώρα θα ήμασταν μια χαρά. Τώρα θα είχα και εσένα αλλά και τον Αχιλλέα να με βοηθάτε και με στηρίζεται. Αλλά όλα καταστράφηκαν εξαιτίας της Βανιας και εξαιτίας του.", ξανά ξεκίνησα να κλαίω.
"Άντε πάλι. Μην κλαίς γαμώτο. Δεν αξίζει να κλαίς για τον μαλάκα. Βγαλ' τον από την ζωή σου και από το μυαλό σου. Ξέχασε τον"
"Είναι ευκολο να το λες Άννα και το ξέρεις. Αλλά δεν μπορώ."
"Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω"
"Ωραία, δεν θέλω να τον να τον ξεχάσω. Ευχαριστημένη?", είπα λίγο πιο δυνατά από το κανονικό.
"Πολυ. Αλλά γιατί. Εξήγησε μου γιατί δεν τον αφήνεις στο παρελθόν?"
"Γιατί πολυ απλά δεν μπορώ", κοίταξα άλλου αμήχανα.
"Όχι. Δεν μπορεί. Λυδία σου αρέσει ακόμα ο Αχιλλέας?", τσιριξε.
Κατευθείαν της έκλεισα το στόμα με τον χέρι μου, ώστε να μην ακουστούμε σε όλοκληρη την πολυκατοικία, αν δεν το είχαμε κάνει ήδη δηλαδή.
"Σταμάτα παιδάκι μου να τσιρίζεις", έβγαλα το χέρι μου από το στόμα της.
"Λυδία απάντησε μου στην ερώτηση που σου έκανα πριν", μου χαμογέλασε πονηρά.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Don't Leave Me Again
FanfictionΛυδία: 17 ετών, ντροπαλή μεν δυναμική δε. Είναι καλή μαθήτρια και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δέχεται bullying στο σχολείο από ένα άτομο, που στα παιδικά της χρόνια δεν θα περίμενε να της συμπεριφέρεται έτσι στο μέλλον. Αχιλλέας: 17 ετών, το bad boy...
