Don't Leave Me Again

Κεφάλαιο 20

"ΕΠΙΘΕΣΗ!!", άκουσα κάποιον να φωνάζει μέσα στον υπνο μου.

Καθώς πήγαινα να ανοίξω να μάτια μου για να δω τι συνέβη κάτι έπεσε επάνω μου, με αποτέλεσμα να βγάλω ένα επιφωνημα πόνου.

"Πάτε καλά ρε βλαμμένα? Γιατί με ξυπνήσατε? Και σηκωθείτε από πάνω μου", είπα στα αδέρφια μου όταν τα είδα να βρίσκονται από πανω μου.

"Μπα εγώ βολεύομαι εδώ. Δεν συμφωνείς Έκτορα?", είπε ο Πάτροκλος και βολεύτηκε καλυτερα πανω στα πόδια μου.

"Ναι. Η κοιλιά της Λυδίας είναι καλύτερη και από μαξιλάρι"

"ΜΑΜΑ ΜΑΖΕΨΕ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΣΟΥ", φωναξα απελπισμένα.

"Γιατί αγάπη τι σου εκαν- Ρε μωρά μου σηκωθείτε πάνω και αφήστε την αδερφη σας ήσυχη.", τους μίλησε γλυκά και τα γαϊδουρια υπάκουσαν.

"Συγγνώμη αδερφούλα", μου είπε κοροϊδευτικά ο Έκτορας.

"Ε δεν αντεχεσαι", πήρα ένα μαξιλαρι που βρισκόταν δίπλα μου και του το πέταξα.

"Ιιιι δεν το έκανες"

"Και όμως το έκανα", του χαμογέλασα περήφανα.

Όμως το χαμόγελο μου εξαφανίστηκε όταν ένα μαξιλάρι με χτυπησε στο κεφάλι.

Κοίταξα τον Πάτροκλο επιθετικά και ξεκίνησα να τον χτυπάω και εγώ.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μπήκε στη μάχη και ο Έκτορας.

Πλέον ήμουν μία εναντίον δυο.

"Αχ δεν θα μεγαλώσετε ποτέ σας. Χριστό ελα να δεις τα καμάρια σου", είπε η μαμά αλλά κανένας από τους τρεις δεν της έδωσε σημασία.

"Τι κάνουν παλι τα γαϊδουρ- Ε μακρυά από την πριγκίπισσα μου", είπε ο μπαμπάς και μας πλησίασε.

Πήρε ένα μαξιλάρι και ξεκίνησε μαζί με εμένα να χτυπά τα αγόρια, τα οποία είχαν αγκαλιαστει και δέχονταν τα χτυπήματα μας βγάζοντας παράλληλα επιφωνήματα πόνου.

"Εντάξει παραδίνομαι", είπε ο Έκτορας.

"Ρε προδότη", τον χτυπησε ο Πάτροκλος στο μπράτσο με το χέρι του.

"Δεν είμαι προδότης απλά η Λυδία έχει δυνατότερο συμμαχο", έδειξε τον μπαμπά.

"Μόλις με είπες αδυναμο?", τον κοίταξε απειλητικά.

Εντωμεταξύ εγώ είχα μπεί στην αγκαλιά του μπαμπά και τους κοιταγαμε γελώντας.

"Εγώ δεν σε είπα τίποτα, μόνος σου το είπες"