UNBEKNOWN FEELINGS

CHAPTER 37

Chapter 37

DREAD CONSUMED every fiber of her being. Lahat yata ng cells niya sa katawan ay biglang tumigil dahil sa narinig. She dropped her phone but she couldn't care less. Tumulo ang isang butil ng luha sa kanyang pisngi hanggang sa naging sunod-sunod na ito. Her heart pounded inside her ribcage. Kung hindi lang sinapo ni Duke ang kanyang pisngi ay hindi pa siya matatauhan.

"Hey, babe. What's wrong? Why are you crying? You look pale. Fuck, may nangyari ba?" Masuyong-masuyo ang boses nito pero hindi iyon naging sapat para mawala ang pangamba at kaba na lumulukob sa kanyang sistema.

"N-No.." napailing-iling siya nang maalala ang binitawang salita ng kanyang Ina na mas lalong nagpaiyak sa kanya. "'Yong a-anak natin, Duke."

His face became worried.

"W-Why? What about our children, Sasha?"

Her sobs were choking her but she need to tell him what's happening. Huminga siya ng palalim at sinubukang pakalmahin ang kanyang sarili pero hindi niya kaya.

"Nawawala si Savannah." She closed her eyes tightly. "may kumuha sa kanya sabi ni Nanay."

Nang magmulat siya, halos manginig siya takot nang makita ang emosyong naglalaro sa mga mata nito. His face were stoic. But his eyes were deadly. He looks livid. He looks like he's ready to.. kill someone.

"Then we need to hurry." His jaw clenched as he took a deep breath. "kailangan mong umuwi kasama si Clyden. Ako na ang bahalang maghanap sa anak natin."

"But Duke," umiiyak na hinawakan niya ang braso nito. "p-paano kung may nangyaring masama sa kanya? P-Paano kung sinaktan siya? Hindi siya painumin ng gatas? P-Paano kung tuluyan siyang mawala sa atin?!"

"I won't let that happen. Trust me and we'll find our child, okay? Trust me on this, Sasha." Mariing hinalikan nito ang kanyang noo. "hindi ko hahayaang may masamang mangyari sa pamilya natin. Kung kailan nagkaayos na tayo. Kung kailan mabubuo na tayo. We'll find our daughter. I promise you that."

She close her eyes and nodded. Pinunasan nito ang kanyang pisngi bago pinulot ang cellphone niya sa sahig kapagkuwan ay sabay silang lumabas ng opisina nito.

She clutched her chest where her heart is located. Kinagat niya ang pang-ibabang labi at pinawi ang luhang sa kanyang mata.

Oh God. Please keep my daughter safe. Don't let someone hurt her. Please, please. I beg you, God. Please protect my little angel.

Hindi kakayanin ni Sasha kung isa sa kambal ang mawawala. She treasure them too much and if one of them were gone, she don't know what will happen. Pero isa lang sigurado siya, malaki ang parte na mawawala sa kanyang pagkatao kapag 'yon ang nangyari.

"What happen?"

She wipe her tears away when she heard Clyden's voice. Sinusubukan parin niyang kumalma dahil hindi makakatulong sa kanya ang pag-iyak pero hindi niya mapigilan. Nag-uumapaw ang puso niya sa pag-aalala.

"Drive her home and take care of my family. I'll ensure their safety to you. Kapag may nangyaring masama sa mag-ina ko, ikaw ang hahanapin ko." Duke replied and give her the phone she dropped earlier. "call me when you get home. May pupuntahan lang ako na siguradong makakatulong sa atin."

Mabilis na tumango siya dito.

"Please, find our daughter, Duke."

"I will."

Napapikit siya ng patakan nito ng halik ang kanyang noo bago ito tumalikod para umalis. Nang harapin niya si Clyden, puno ng katanungan ang mukha nito pero seryoso ang mga mata nito.