THE EMPRESS WAS REINCARNATED INTO A PRINCESS

Prologue

       I'm here in my office working on some papers but suddenly there's a knock on my door

"Mahal na Empress handa na po ang iyong kakainin sa hapag kainan na inihanda pa po ng sikat na chef sa ibang bansa" saad niya

"Susunod ako, salamat" sabi ko sa kaniya

"Walang anuman, Mahal na Empress" saad niya at yumuko muna siya bago umalis, inayos ko na ang mga papel dito at itinabi para naman gagawin ko na yan mamaya, tumayo na ako at bumaba papuntang dining room pagkadating ko doon ay nandoon ang aking mga kasambahay pati nadin ang aking mga kawal, nandoon din ang iba pang mga Hari, Reyna, Prinsesa at Prinsipe saaking Kaharian. Kung nagtataka kayo kung bakit walang Emperor ay dahil ako lang ang namumuno dito saamin, hindi ko kailangan ng lalaki sa buhay ko dahil kaya ko nang pangalagaan ang Kaharian at isa pa nakarating ako sa tinatapakan ko ngayon dahil sa aking sipag, determinasyon at talino

"Magsikain na tayo, pasensya na kung pinaghintay ko pa kayo" saad ko, umupo ako sa tapat nilang lahat na nagsasabing ako ang mas may mataas na rangko kaysa sa kanila

"Nako ayos lang Mahal na Empress" saad ng Reyna kaya naman tumango na ako at nagsimula ng kumain, hindi ko alam ngunit may pakiramdam ako na huwag ng ituloy na inumin ang soup na nakahanda saaking harapan dahil may mali akong nararamdaman at hindi iyon maganda

"May problema ba Mahal na Empress? kanina niyo pa po kasi tinititigan ang soup na yan ehh" saad ng chef

"Wala naman, ikaw ang nagluto nito?" tanong ko sa kaniya

"Opo ako po Mahal na Empress at proud po ako na matitikman niyo po ang sikat na soup na ginawa ko para lamang sa inyo" saad niya habang malawak na nakangiti saakin, well I don't want to disappoint him and waste his food although I really have a bad feeling about this one tinuloy ko pa din ang pag inom ng soup.

       Ininom ko na ang soup at pagkainom ko ay normal naman siya nung una ngunit habang patagal ng patagal ay sumasakit ang chan ko

"Mahal na Empress?" nag-aalalang saad ng Hari at Reyna, pati nadin ang mga Prinsesa at Prinsipe, bigla nalang akong umubo ng dugo kaya naman nataranta lahat ng andito

"MAHAL NA EMPRESS!!!" sigaw nilang lahat, napatingin ako sa isang kasambahay na nakangiti, at nalaman ko na may lason ang soup na ito na nilagay siguro ng kasambahay na yun, I'm already immune to all kinds of poison except the maryrose poison, bago pa makatakas ang salarin ay itinuro ko siya sa mga kawal at agad naman siyang nakuha

"NALASON ANG MAHAL NA EMPRESS!!! DALIAN NIYO TUMAWAG KAYO NG MANGGAGAMOT HINDI PWEDENG MAMATAY ANG MAHAL NA EMPRESS KUN'DI MAGKAKAROON NG GYERA AT LABANAN SA TRONO!!!" sigaw ng Hari, hawak-hawak padin ako ng Hari at Reyna, bumibigat ang pakiramdam ko feeling ko hindi na ako makahinga, ang sakit ng tyan ko at patuloy padin ako sa pag ubo ng dugo, hindi ko na kaya, pasensya na kayong lahat ngunit hindi ko na kaya ang sakit, ang lason ng maryrose ay masyadong malakas para saakin

"Mahal na Empress, hindi kayo pwedeng mamatay ng maaga dahil kailangan pa kayo ng mga tao, kailangan namin kayo pakiusap huwag kang susuko" naiiyak na saad ng Reyna, hinawakan ko ang kamay niya

"P-Pasenya na Reyna, s-sabihin mo sa mga tao ko na *cough* *cough*"

"Pakiusap Mahal na Empress huwag na kayong magsalita!" naiiyak na saad ng mga Prinsesa at Prinsipe

"S-Sabihin mo sa kanila na patawad a-at hindi na ako m-magtatagal pa, n-ngunit pangako ko na babalik a-at babalik ako at mamumuno m-muli ako sa Kaharian na ito, hintayin niyo a-ako" saad ko at nanghihinang binitawan ang kamay ng Reyna

"Mahal na Empress, huwag!!" saad niya ngunit tuluyan na akong nilamon ng dilim.

(Sa Kabilang Dako)
"Please Claude sandali lang hintayin mo ako!!" sigaw ko sa kaniya

"Ano ba!! tigilan mo na ako Cayena, hinding hindi kita magugustuhan kahit na ano pang gawin mo!!" sigaw niya saakin

"P-Pero gusto kita at-" hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko ng bigla niya akong sampalin

"Ano ba ang hindi mo naintindihan sa salitang hindi kita gusto huh?!!, tigilan mo na ako!!" sigaw niya at itinulak ako ngunit ang hindi niya alam ay isang bangin ang nasa likod ko, nagulat siya ngunit kalaunan ay ngumiti din kaya naman nagulat ako.

       Ipinikit ko ang mga mata ko at hinihintay na lamang na mahulog ako, Panginoon sana may lumipat sa katawan ko at kaya akong ipagtanggol, sana isa siyang makapangyarihan na tao at sana isa siya sa magiging makapangyarihan sa kahit na sino man, lumuha ako at inisip kung bakit sa taong nananakit at hindi ako gusto ako nagkagusto, nagmahal lang naman ako. Ngumiti ako ng mapait at naramdaman ko nalang ang masakit na bagsak ko at bago pa man ako tuluyang lamunin ng dilim ay may narinig akong tinig

"Kawawang anak ko, tutuparin ko ang iyong hiling magbabalik siya at kukunin kita, huwag kang mag alala, masaya dito kasama ka" saad ng tinig, ahh baka ang Panginoon iyon, napaluha ako at napangiti at tuluyan na nga akong nilamon ng dilim.

"Babalik ako, hintayin niyo ako" -Cattleya Rustichelle

"Nagmahal lang naman ako" -Cayena Rose

Authors Note:
       Poor Cayena she deserve much more better but don't worry Cayena is already in heaven with God but Cattleya is going back!!