သာယာတဲ့မနက်ခင်းလေးတစ်ခုမှာ
ခပ်စူးစူးနေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းတန်းဟာဆိုရင်တော့ဖြင့်
အခန်းထဲမှာအိပ်ပျော်နေတဲ့
ကောင်မလေးကိုနိုးသွားစေသည်။
"ဝါး..."
အိပ်ရာပေါ်ထထိုင်လိုက်ရင်း
တိုင်ကပ်နာရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့8နာရီထိုးပြီဖြစ်သည်။
ဒီချိန်သူ့ဆိုင်သွားဖွင့်ရမှာ
မဟုတ်လား။
"ခက်ရေ..နိုးပြီလား"
အောက်ထပ်မှအသံ
သေချာတာကတော့"ခက်"ရဲ့
သိပ်ခင်ရတဲ့သူငယ်ချင်းရဲ့အသံ
"အွန်းနိုးပြီ
ဇွန်ရေ"
"အေးအေး
ရေချိူးပြီးဆင်းလာခဲ့တော့
ငါမနက်စာပြင်ပေးထားတယ်"
--------------------------------
"အာ..သကြားမရှိတော့ဘူးလား!
ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်းမလာသေးဘူး"
"လာပါပြီဟ"
"အမလေး
မယ်မင်းကြီးမနှစ်ယောက်တို့
အခုမှဘဲရောက်တော့တယ်"
မနက်စာစားပြီးဆိုင်ဖွင့်ဖို့သွားခဲ့သည်။
"ခက်"ပေါ့
သူအိပ်ပျော်နေတာလေ"
"ထားလိုက်ပါတော့ဒါနဲ့လေ
သကြားကုန်နေလို့သွား၀ယ်ပေးဦး"
ခက်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်က
ငယ်စဉ်ကတည်းကအခုအသက်
နှစ်ဆယ်ကျော်ရောက်သည်အထိ
တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သေချာသိပြီးပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းတွေဆိုလည်းမမှားပါဘူး။
"ကဲ
ဒီနေ့အိပ်ရာထနောက်ကျတဲ့မမ
ခက်"သွား၀ယ်ပါ
"အေးပါဟယ်"
-------------------------------------
"အန်တီရေ"
"ခါတိုင်းလိုဘဲလားသမီး"
"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ"
ခက်ဆိုသည်မှာဖြူစင်ရိုးသားပြီး
စကားပြောပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိတဲ့ကြောင့်ထိုလမ်းထဲကလူတွေလည်းချစ်ကြသတဲ့
ခက်"လည်း၀ယ်စရာရှိတာတွေ၀ယ်ပြီးဆိုင်ထဲကအထွက်
ဒုန်း*
"မင်း..လူတစ်ယောက်လုံးကိုတောင်
မမြင်ဘူးလား!
အမဲရောင်suit၀တ်ဆင်ထားပြီး
ဆံပင်ကိုနောက်လှန်ထားတာ
ရုပ်ရည်ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့်
ကြည့်ရတာအသက်20ကျော်"ခက်"
တို့အရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်
"မမြင်လို့ပေါ့
မြင်ရင်၀င်တိုက်ပါ့မလား"
"မင်း!ငါဘယ်သူလဲဆိုတာ
မသိဘူးလား"
ကြည့်ရတာထိုလူကအာဏာပြချင်တဲ့ပုံ"ခက်တို့လည်းဘယ်ခံမလဲ
"သိလည်းမသိပါဘူး
သိလည်းမသိချင်ပါဘူးရှင်"
"ဟေ့ရောင်ရှိန်!
ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ"
သူလည်းဘဲအမဲရောင်suit၀တ်ဆင်ထားပြီးဆံပင်ရွှေအိုရောင်ဖုံးလွှမ်းထား၍အသားခပ်ဖြူဖြူ
အရပ်အမောင်းကောင်းကောင်း
လူတစ်ယောက်
"ဒီမှာပေါ့
ချာတိတ်လေးတစ်ယောက်
ပြသာနာရှာနေတာ"
"ဘာချာတိတ်လဲ!
ချီးထုတ်ကောင်ရဲ့"
"ဘာကွ!မင်း
"ထားလိုက်ပါကွာ
ညီမရေ..အကိုဘဲကြားက
တောင်းပန်ပါတယ်"
"မင်းကလည်း
တောင်းပန်စရာမလိုဘူး!
ငါမှားတာမှမဟုတ်တာ"
"ရှင်ကလေ..တကယ်
မိန်းမကြီးကျနေတာဘဲ
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို
ရန်တွေ့နေတာ"
"လာစမ်းကြည့်လေ
ငါယောကျာ်းဟုတ်မဟုတ်"!
ခက်လည်းဒီတိုင်းပြောလိုက်ပေမဲ့
သူ့ဘက်ကအဲ့လောက်ထိပြန်ပြောလိုက်တော့
အနည်းငယ်ရှက်သွားတာတော့အမှန်ပင်။
"ကဲပါ
သွားရအောင်"ရှိန်"
"အေး!
နောက်ခါဆိုမလွယ်ဘူး"
သူတို့နှစ်ယောက်လည်းထွက်သွားလေသည်။
"ခက်ကတော့ထိုနေရာမှာ
"ရှိန်"ပြောခဲ့တဲ့စကားကြောင့်
ကြောင်ပြီးရပ်နေမိတယ်။
#parkeunjoo
