05

144 7 1
                                    

Annie's POV


               "Say it.. Why did you betray us?"

"Oo nga! Bakit ang bilis mong magpalit ng kaibigan?!"


"Mas gwapo naman ako dun ah!"




Cherry, Timmia, and Rulu dramatically said while standing in front of me.




"HAHAHAHA anong sabi mo Rulu? Gwapo ka? Akala ko ba girl ang dugo natin mare?"
Tumatawang sabat naman ni Elma kaya sinamaan nila siya ng tinging lahat.




Natawa rin ako kaya lumipat muli sa akin ang tingin nilang pumapatay na. I composed myself and cleared my throat.





" Teka.. Ano ba kasi yang mga sinasabi niyo? Hindi ko ma-gets eh.."
Inosente ko namang tanong habang tingala para makita sila. Naka-cross arms si Rulu habang naka-pameywang naman yung dalawa.





"Hayaan mo na, mga may sayad lang yang mga yan"
Bulong naman ni Elma na lalo kung ikinatawa.





Hinila kasi nila ako bigla dito sa people's park tapos bigla bigla nalang nilang itatanong yung mga yun.. Anong alam ko? Haist, mga may sayad nga.





"Nakita ka nung classmate ko kahapon, kasama mo daw yung transferee sa inyo. At nagfi-fishball pa talaga kayo ha! Ano yun?! You're betraying us, Anniellia!"
Timmia dramatically scowled again.





Kumunot naman ang noo ko ng panandalian at natawa nung maalala ko iyon.




" I just met Josh in the gate and we ate something on the way. That's it"
I calmly explained para naman hindi na sila mukhang ewan hindi tinalikuran ng mga magulang dahil sa mga ekspresyon ng mga mukha nila.





"Liar" they said in unison and took a sharp look on me.




Well, it's half lie anyway. I didn't met him, I'm with him.



"Aish, oo nga. Hindi mahahatak ng fishball ang pagkakaibigan natin kaya mag rest assured na kayo, okayyy?!"
Sabi ko at pinaupo na silang lahat dahil ilang minuto na rin silang nakatayo.





I don't know if it amused me or it freaks me. They were quite jealous because of that little thing. Errr. Sabagay, ilang araw ding kaming hindi nakapagkita-kita except kila Rulu at Cherry na classmates ko.





"I gotta go guys, may review pa akong gagawin for the next contest..."

Pagpapaalam ko habang kinukuha sa upuan ang bag at ibang mga gamit.




"Kasama mo siya nuh?"
Nang aasar na tanong ni Elma habang nakataas ang kilay nilang lahat sa akin.



"Who are you referring to?"
Kaswal na tanong ko naman.




"Josh.."



"Of course, he's our English Contest Competitor.."




Umalis na ako doon bago pa nila lagyan ng malisya lahat ng nangyayari ngayon sa pagitan ko at nung transferee.



Dumiretso ako sa library kung saan naroon ang iba pang mga sasali sa regional contest katulad ko. They were reviewing their selves and it just made me so proud for them. They look so independent.




Lumapit na rin ako kay Josh na nasa isang gilid, nagbabasa ng libro. Sa tabi lang kasi niya ang may bakanteng upuan, doon rin naman talaga ako uupo dahil kailangan ko siyang i-assist at tulongan sa pagrereview.




"Tagal mo, nasa last page na ako oh!"
Reklamo niya sabay turo sa page number ng  librong binabasa niya.





"Alright, since nabasa mo na pala lahat, pwede na siguro kitang tanungin?" panghahamon ko. "What's the main topic of the book?" taas kilay kong tanong.




Napakamot siya sa batok at tumawa ng awkward. "Joke lang, joke lang.. Hinihintay talaga kita.. Ha, ha, ha.."



Napailing iling ako at umirap. "Review na tayo" he even said.


Nagsimula na nga kaming magbasa at magreview. Nagtutulongan rin kami sa pagme-memorize ng bawat importanteng paragraphs that can help us to win the quiz.




I admit.. I admire him for being so serious and dedicated when it comes to studying, i can also say that English is his favorite subject. He knew lots of knowledge, keypoints, and skills that beyond our normal knowledge in English.





Mukha siyang lokoloko at palaging palabiro sa mga casual days pero may tinatago rin pala siyang seriousness sa katawan.





He looks attractive on both sides, though.





"Maganda ka naman pala.."


Napatigil ako sa pagbubuklat ng libro ko nung marinig ko ang bulong niyang iyon. Kanina pa siya tapos sa pagbabasa nung librong ni-recommend sa kanya ng teacher kaya hinayaan ko nalang siyang maglaro laro.




Kanina ko pa nga siya napapansing nakatitig lang sa gawi ko. Nakakailang pero hinayaan ko nalang.



I acted like i didn't heard anything and continue reading my book. After we finished, we came out together, at katulad kahapon, nilibre na naman niya ako ng streetfood.





Thank you niya daw iyon dahil mas naging madali daw ang reviewings niya dahil sa akin. Sus, eh wala nga akong naitulong eh. He managed them all by himself.




"May ipapatikim ako sayo, alam kong hindi mo pa yun natitikman"
Sabi niya at tumawa ng parang kontra bida sa isang Disney Movie.





"Ano na naman yun? The last time you asked me to taste something, I vomited"
I said and roll my eyes.



He's here again, pulling me somewhere without my permission. It's really rare for a stranger like him to cling with me all the time like as if we're close.




"Eh hindi ko naman alam na ayaw mo sa betamax.. Hihihi, peace"
He stated before pulling me in front of a cart. It was the same cart we went yesterday. And i can say that, the vendor and him are getting closer and closer like buddies.






"Manong, dalawang tig-10 pesos na kwek-kwek nga"
Sabi niya at tumango pa sa tindero bilang pagbati.




Napataas ang kilay ko at inulit ang sinabi niya. "Quick quick?"



"Ah, oo.." sabi niya at casual na tumango. "Tapos pagkatapos mong kumain niyan, bibilis kang maglakad.."


"Pinaglololoko moko eh!"
Inis na sabi ko at pinalo siya sa balikat na ikinatawa naman niya ng malakas.




Pati si manong ay tumawa rin at napailing iling. Iyon nalang daw ang palaging ganap naming dalawa kapag bibili kami sa tindahan niya. Palagi nalang daw kaming nag-aasaran.





Sus, siya lang ang nang-aasar! I never bullied him before! He's so unfair..



"Close ba tayo?"
Tanong ko habang naglalakad kami pabalik ng classroom at tahimik na ngumungoya ng hawak naming Street foods.




"Huh? Oo, tignan mo, inches lang ang pagitan natin"
Sabi niya at tinuro ang space sa pagitan namin.




"Josh Cullen Santos!!!"
Asar na sabi ko at sinamaan siya ng tingin. "Do i look like I'm joking?!"
Pasigaw na sabi ko dahil sa inis. Kanina pa siya ah! Kutang kuta na ako.






"No, you don't look like you're joking..."
Seryosong sabi niya at tumingin sa akin.






"Because you look like an angel..."







O____O


Faked Attachment (Syclups #4) Where stories live. Discover now