ဘ၀အဆက်ဆက်

🥰

အလွမ်းတွေကမိုးသောက်ကို လွှမ်းခြုံထားပြီ ချစ်ခြင်းတရားတွေက သတိရခြင်းတွေကို ယူဆောင်လာလေတော့ နူးညံ့တဲ့နှလုံးသားအတွက် လက်တစ်စုံက touch pH လေးပေါ်မှာပြေးလွှားပြီး သိမ်မွေ့ဆီသို့
တီ တီ တီ '
ဟယ်လို ကလေးလား'

ဟုတ် လူကြီးရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောကလေးပါ။'

သတိရလို့ဖုန်းဆက်လိုက်တာ '

ဘယ်လောက်ထိလဲ'

ကလေးထင်တာထက်ပိုတယ်'

ပိုပြီ

တကယ်ပါ ကလေးယုံအောင် ဘယ်လိုသက်သေပြရမလဲ '

မုန့်၀ယ်ကျွေးရမလား ကစားကွင်းလိုက်ပို့ရမလား

ဒါမှမဟုတ် အနမ်းမိုး ရွာပေးရမလား'

ဟေ့ဟေ့ ပြောရင်းနဲ့ လူကြီးဘက်က ဖောင်းလာပြီနော်'

မဖောင်းရပါဘူးရှင် တကယ်ကို ပြောတာပါ ကလေးမုန့်ပေးကြိုက်တာမဟုတ်ရပါဘူး အချစ်ပေးပြီး ကြိုက်တာပါ။

သူပဲပြောတတ် အဲ့လိုပြောပြီး သိမ်မွေ့လို smallလေးတွေ ဘယ်နှယောက်တွဲပြီးပြီလဲ ။

You are my first love ever '

မယုံပါဘူး

ယုံပါ။

မယုံရေးချာ ။

ကလေးကွာ လူကြီးတစ်ကယ်ပြောနေတာ ကို မယုံဘူးတဲ့ စိတ်ဆိုးပြီ ချော့တော့။

ကလေးချော့တတ်ဘူး ။

မရဘူး ချော့တတ်သလိုချော့ ။

ကဲကဲ ချစ်ရတဲ့ လူကြီး မကြီး ရှင့်' ။

ဘာလူကြီး မကြီးလဲ ငိုမှာနော်(မိုးသောက်ငိုမဲ့မဲ့အသံဖြစ်လာပြီ)

ငိုပါနဲ့ ငိုပါနဲ့ အရမ်းချစ်တယ် နော် လူကြီး စိတ်ဆိုးပြေတော့။

ဒါပဲလား ?

ဒါပဲလေ !

ကျန်သေးတယ်

ဘာလဲ

အာဘွားမွမွ‌လေ
(သိမ်မွေ့ရီချင်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့)

ခစ်ခစ်ခစ် ဘာအာဘွားမွမွလဲ
ချစ်တယ်ဆိုရပြီပေါ့

ရဘူး ပေးနော် ဟိ ကြားချင်လို့