Dear Sandro

CHAPTER 2

CLARION'S POV:

"DEAR SANDRO,

Nakita kita sa mall kanina. Napapalibutan ka na naman ng mga security mo.

Hindi kita makita kasi ang liit mo.

Bwahahahahahaha.

De joke lang.

Mas matangkad ka naman sa akin eh.

Kaya lamang ka pa rin.

Naiinis pa rin ako sayo.

Napanood kita kanina sa tv, may balak ka na naman palang gumawa ng bagong "Sandbox".

Siguraduhin mo lang na may matutunan yung mga fans mo dyan.

P. S.

Hindi ka mabait.

From your number 2 basher.
Minnie Mouse."

-------------------

Pagkatapos mag-viral 'yong una kong post, gumawa na naman ako ng bago.

Hahahahaha.

Galit na galit 'yong mga fans niya sa akin.

May mga nagsasabing inggit lang daw ako.

Bobo ako.

Tas mamatay na sana daw ako.

Hoy, unang-una.

Ba't naman ako ma-iingit kay Sandro?

Eh ang gulo ng buhay nya.

Duh.

Pangalawa, bobo? May masteral degree ako sa Computer Science, cybersecurity, data analytics and artificial intellegence.

I know what I am doing on the internet.

He will never find me.

Pangatlo, mamatay?

Mamatay kayo sa inggit.

Tse!

Bigla naman pumasok ang step-sister ko na si Libby.

She's the same age as me.

"Hi, Sis."

I rolled my eyes at her.

"Ano na naman?" I asked.

She smiled at me and cheerfully sat beside sa computer table ko.

"You're so grumpy talaga." She said habang kinukurot ang pisngi ko.

"Ano ba." Sinaway ko naman sya.

She just smiled at me again.

"What are you doing?" She asked habang tinitingnan ang nasa laptop ko.

"Wala!" Sigaw ko at agad ko naman sinara ang laptop ko at nahiga sa kama ko.

"Oh come on. Tell me ano 'yon." Sinundan nya naman ako agad.

Ang kulit talaga.

Jusko.

Bigla naman may kumatok sa pintuan ko.

"Girls... dinner is ready na." Her mom said.

"Okay mom. Coming." Sagot naman ni Libby.

"Let's go, Sis." She said at sumunod naman sa nanay nya.

Her mom and my dad are married since I was 12 years old.

Ngayon 26 na ako, hindi ko pa rin sila matanggap ni Libby.

Hindi ko din alam kung bakit.

They were ex lovers sa highschool at ng bumalik ang nanay ni Libby galing London, nainlove ulit ang tatay ko.

My dad is the Mayor of Laoag habang yung nanay ni Libby is a lawyer sa PAO.

Well my mom died due to an accident when I was six years old kaya hanggang sa nagdalaga ako, si dad ko lang ang kasama ko.

"Sis! Let's eat na." Sigaw ni Libby.

Napahinga naman ako ng malalim.

Ayokong sumabay kumain sa kanila.

I took my car key and went out para sa labas na kumain.

"Clarion?" Her mom, Julie said.

"Yep?" I turn around to see her.

"Saan ka pupunta? Di ka kakain dito?" She asked.

"Nope." I said then tinalikuran sya ulit.

"But I cooked your favorite."

"Pork caldereta." She smiled at me.

"Come on, Sis, it smells so goooood." Libby was exaggerating.

I smirked at them at tinalikuran ko sila ulit.

"Only my mom can cook me my favorite." I mumbled under my breathe.

"Oh okay, if you're not gonna eat here magdala ka naman ng security... baka makilala ka ng mga tao." Pahabol niya pa.

I took a deep breath before answering her.

"Why? si Libby naman ang kilala ng mga tao na anak ni Dad di ba?" I said at tuluyan ng umalis.

Pumunta naman ako sa Floti Cafe dito lang din sa Laoag.

Mas gusto ko pang kumain mag-isa kesa sumabay sa kanila.

I was checking my phone and of course, nag-viral na naman ang pangalawa kong post.

"Sino ba kasi ang admin ng page na to?"

I heard some girl talking.

"Oo nga, ang laki ata ng galit kay Sandro."

I was secretly smiling.

"Baka may gusto 'to kay Sandro at nagpapansin lang."

Nanglaki ang mata ko sa narinig ko.

"EW! SI SANDRO? NEVER!" Bigla ko naman nai-sigaw.

They both looked suspiciously at me.

Jusko ba't ko naman ginawa 'yon?

I immediately stood up but unfortunately, nabangga ko ang kasalubong ko.

I was suprised to see his face na natapilok pa ako but he was able to catch me.

"Why? What's wrong with me?"

Sandro asked as he glared directly into my eyes.