CHAPTER 51

1.2K 119 65
                                    

"DEAR CLARION,

We are almost there my love, my gem, my everything.

Wag na wag kang bibitaw. Mahal na mahal kita.

-Sandro.

-------------------------------------

"Where is she?" I asked one of the security thru call na nagbabantay sa bahay nila Clarion.

"Hindi pa po sila nakakabalik, Sir." He answered.

"Sige, keep me updated." I said.

Nandito na kami ni Simon sa bahay kasama si Iridessa and she kept crying.

Hinahanap nya si Clarion.

"Mommy... mommy..." She kept on calling her.

"Baby... I'm your, Dad, Mommy will be here soon. Okay?" I said habang karga karga sya.

"Baka nagugutom na si Iridessa bro?" Simon asked.

"Tingnan mo nga yung bag na dala ni Libby kanina. Baka meron syang milk dyan and bottle." I said and sinunod naman ni Simon.

Buti na lang talaga meron itong laman at agad ko naman binigay kay Iridessa which she immediately consumed.

Gutom na gutom talaga ang anak ko.

"Bro, dad called." Simon said habang hawak ang phone.

"Hello, Dad?" I asked.

"Ready na ba ang lahat Sandro?" He asked.

"Yes Dad. We will rescue Clarion mamayang madaling araw and we will try to be discreet about it and avoid casualty."

"Okay, that's good. The special forces from AFP, SAF and SWAT are on their way na." He said.

"That's good to know, Dad."

"Just make sure na wala kayo ni Simon dyan pati na din mga pinsan mo, tita Imee and Tita Irene mo dyan."

"Make sure all of you are out before they go on with the mission." He continued.

Napahinga naman ako ng malalim.

"Right... umm, Dqd..."

"Why? What's wrong?"

"I have Iridessa here with me."

"What? Who is Iridessa?" Tanong nya naman.

"My daughter."

Natahimik naman si Dad.

"Hello, Dad? Are you still there?"

"Sandro? It's me Mom." My Mom said.

"Wha...where's, Dad?"

"Ito medyo nahihilo. Hindi mo naman kasi sinabi sa amin na may anak ka na pala."

"With whom?"

"Clarion."

"Oh my God, Sandro. Why didn't you tell us?" My Mom sounded so disappointed.

Dear SandroTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon