Clarion's POV:
"DEAR SANDRO,
I know that we are meant to be. Alam ko yan sa puso ko kaya hindi ako natatakot na mawalay sa inyo ni Iridessa.
Handa ako sa ano man ang mangyari, ilang beses man tayo paglayuin ng tadhana. Alam ko na tayo pa rin ang para sa isa't isa.
Nagmamahal,
Clarion. "
---------------------------------------
Tatlong taon na akong naninirahan dito sa London ng mag-isa.
Tatlong taon na simula ng traydorin ako ni Zack but I fainted when I found out na pinapatay sya ni Dad.
His body was found na nakalibing sa isang bakanteng lote sa may Batac.
Tatlong taon na din ng makulong si Libby. She is still there and nahatulan ng panghabang buhay na pagkakakulong.
And she was the one who shot Zack.
Tatlong taon na simula ng mamatay si Apollo, even tho he was one of them, talagang inalagaan nya ako noong nagbubuntis ako and he loved Iridessa so dearly.
Tatlong taon na simula ng mamatay si Julie which until now hindi ko pa kayang patawarin dahil sa pagmamaltrato nya sa akin ng malaman ko 'yong totoo.
Tatlong taon na simula ng mamatay si Dad, he was not a good person, nor a good father. But he was my Dad, he is the closest family I could have.
And I forgive him.
At tatlong taon na simula ng umalis ako at lumayo sa mag-ama ko.
I choose na lumayo sa mag-ama ko para na rin sa ikakabuti nilang dalawa, I am being hunted by the NPA's dahil ako ang nag-iisang anak ni Dad and to punish him even after death, ako ang magbabayad no'n.
Before namatay ang Daddy ko, he told me that I need to go as far away as I could once malaman ng mga Marcoses kung sino talaga sya.
He wanted me and Iridessa to be safe after that.
Pero hindi ko kayang protektahan ang anak ko ng mag-isa.
The only thing that can protect her are the Marcoses.
Kahit mahirap at masakit, kailangan ko talagang gawin.
After Sandro and I talked that day sa hospital, I was immediately flown here at hindi ko na muli nakita ang mag-ama ko.
I choose not to have an update from them para na din sa ikatatahimik ng lahat.
"Clarion, can you bring this order to table 7?" The cook said.
Isa na akong diner waitress dito sa London.
Okay naman ako dito, walang nanggugulo sa akin pero syempre ang laging iniisip ko lang ay ang mag-ama ko.
"Of course, Donny." I smiled at him at kinuha ang order.
Hinatid ko naman agad sa table 7 ito and I noticed na mga pinay pala ang kumakain.
Isang matangkad na payat at morena habang ang isa maputi na chubby.
BINABASA MO ANG
Dear Sandro
FanfictionFanfiction #4 Clarion, a basher and not so fan of Sandro has been sending him anonymous letter since he became the congressman of Ilocos. Little did she know that her letters are being tracked down by Sandro himself. Anong gagawin nya kung isang ara...
