I Hate You Because I Love You

Chapter 59: Because of Love (Part 1)

You will never know the true meaning of love if you won't listen to your heart.

Your heart tells you its definition..

Your heart tells you the truth...

All you have to do is to close your eyes..

Feel your heart beat..

Feeling it makes you hear what it says where all the answer you needed reside and await..

-- symphRain

<Sophia's POV>

"I hate you. I hate you...because I love you. I still love you so much that my heart keeps on beating for you even after the sheer pain you plant in it. I love you so much that it made losing you seemed a neverending pain and death to me," he said as is tears fall.

"You made me fell for you so bad. You really did so great on that part, Sophia. At dahil sa sobra-sobrang pagmamahal kong yun, patuloy akong nasasaktan ng husto. Gusto kong burahin lahat ng nararamdaman ko sa'yo pero ba't hindi ko magawa? Gusto kitang kalimutan pero ba't pilit kang nilalapit sa'kin? Palagi na lang akong nasasaktan. Sobrang sakit na."

Ayoko na nakikitang nahihirapan siya. Ang sakit na nakikita ko siyang ganito at naririnig lahat.

Dapat ba akong maging masaya na marinig na mahal na mahal parin niya ako kung yun ang dahilan ba't sobra siyang nasasaktan? Sobra ko siyang nasasaktan..

Pero mahal ko naman talaga siya eh.

At gagawin ko lahat maniwala lang siya na totoo ang nararamdaman ko para sa kanya.

I wiped his tears na tila ikinabigla niya.

Natigilan siya. Pero salit lang yun. Napatuloy ulit siya sa paglalakad habang buhat niya ako.

Nandito na kami sa rest house.

Katahimikan ang nangibabaw. I can't see any emotion on his face. Seryuso lang ang mukha niya na nagpapakaba lalo sa'kin.

Ibinaba niya ako sa couch at lumabas na siya ng living room.

Wala akong magawa kundi umiyak. Iniiyak ko na lang ang sakit. Pero wala paring kabawasan.

Pinahid ko agad ang mga luha ko nang bumalik siya sa living room dala ang basin at towel. Napaiwas ako ng tingin kasi baka mapahagulol pa ako pa tiningnan ko siya.

Umupo siya sa tabi ko. Iniharap niya ako sa kanya. Sinimulan niyang punasan ang mga braso ko at inalis ang mga buhangin, pati sa binti ko. Ginamot niya rin ang ilang galos ko.

Ang bait-bait niya talaga. Mas lalo ko lang siyang minamahal.

Ayoko na talaga siyang sukuan.

I've already decided to fight for him. Kaya hindi na ako titigil kahit galit siya sa'kin.

"Gian.." Natigilan siya sa ginagawa niya pero nanatili siyang iwas ang tingin sakin.

I gathered all my courage to speak.

"Sobrang pinagsisihan ko na nasasaktan kita ng husto. I'm so sorry. Sana mapatawad mo ako. At sana maniwala ka na totoo lahat ng mga sinasabi ko sa'yo ngayon. Mahal na mahal talaga kita. Totoo yun. At di ako magsasawang sabihin yun sa'yo ng paulit-ulit."

Tumingin siya sa'kin at galit parin ang nakita ko.

"You keep on saying you love me. Kung mahal mo ako, bakit? Sophia, why did you hurt and left me?! Pagmamahal ba ang tawag mo sa ginawa mo sa'kin?"