In which Neve keeps texting her deceased friend's number, at first in order to cope with the loss, and later on, as a force of habit. After four years, she is about to stop, but suddenly, the number responds.
***
An MNR epistolary collaboration wit...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Transcript:
Good Morning, Big Boss!
Okay lang ba na 'yon pa rin ang tawag ko sa 'yo? Nakasanayan ko na kasi and cute pakinggan. Bagay sa 'yo at sa personality mo. Hehe.
Anyway... Gusto ko lang sana humingi ng sorry sa 'yo sa pagiging insensitive at judger ko. Tama ka naman. Friends na nga tayo. Unfair yung ginawa ko kasi 'di mo naman kasalanan na may insecurities ako sa buhay. I'll try to be better.
To be honest, 'di ko alam kung kaya ko bang panindigan 'to. Natatakot pa rin kasi ako sa maraming bagay. Baka 'di ko pala kayang panindigan. Tapos... 'di ko pa maintindihan bakit napakabait mo sa 'kin... bakit sinasabi mong ako yung Sarah mo...
Natatakot ako na baka may ine-expect ka sa 'kin na 'di ko kayang ibigay, tapos ma-disappoint ka lang. Nakakatakot talaga. Pero 'yan nga pala tinuro mo sa 'kin 'no? Yung sumubok ng mga bagay na 'di ko pa nagagawa pero gusto ko. Kaya sige. Titingnan ko na lang 'to as continuation n'on.
I baked some pastries for you as an apology gift. Sana magustuhan mo. Congrats din sa recent achievement mo. I'm so proud of you.
PS. Wag ka na sana uminom nang gano'n karami sa susunod. Hehe. Kung may problema, kwentuhan na lang tayo? <3
