In which Neve keeps texting her deceased friend's number, at first in order to cope with the loss, and later on, as a force of habit. After four years, she is about to stop, but suddenly, the number responds.
***
An MNR epistolary collaboration wit...
Sa sobrang pag-iwas nila sa tao, dito pa talaga kami magla-lunch ngayon? Sa yacht talaga? Shookt!
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
💬 0 🔁 0 🤍 0
Neve 🔒@NeverSayNeve • 2hr
Umiyak si Miss K. Sorry nang sorry kay Kamahalan 😭 Dahil daw sa kanya kung bakit naging circus ang buhay nila 😭
Naluluha ako sa kanila 😭
💬 0 🔁 0 🤍 0
Neve 🔒@NeverSayNeve • 2hr
Nagsisisi na raw siya. 'Di niya lang maitama ang pagkakamali kasi may anak. Kasi mahal daw niya si Kamahalan at gustong lumaking may daddy 😭
Kamahalan said he didn't need a complete family. Just a peaceful one 😭
💬 0 🔁 0 🤍 0
Neve 🔒@NeverSayNeve • 2hr
I feel so soft! Miss K! 😭😭 Kamahalan 😭😭
💬 0 🔁 0 🤍 0
iMessage
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
SAT | 6:17 PM
Neve: Thank you, Miss K. Nakauwi na po ako.
Miss K: Thank you as well, dear. For asking for this lunch. This is the first time in years that I got to properly talk to my son.
Neve: Masaya po ako na nagkausap na po kayo.
Miss K: And it's all thanks to you. Tsaka Neve please. Mama na lang.
Neve: Nakakahiya po kasi. Okay lang po ba na Tita na lang?
Miss K: Okay darling. But one day, get used to calling me mom okay?
