Chapter 34: Ynna

21K 962 943
                                    

A/N: Magandang umaga! Flashbacks ahead. Medyo mahaba haba 'to. Anyway, enjoy!

---

Amaya

"Ate, can we play?" I'm so happy I have my ate pala. I thought it was just me and my Dad. I never knew who my Mom is until last week.

Dad said that when Mom gave birth to me, she had to gave me to Daddy dahil sa grandparents ko sa father side. They don't want Mom to be with my Dad because she already have a kid with her first husband.

Buti nalang Daddy tried to find them after my grandparents died. Now, we're living together and I'm so happy I have an Ate. Meron na akong makaka play.

"Don't talk to me. I don't need a sister" That's her favorite line whenever I approach her. Siguro nahihiya lang siya kasi hindi kami sabay lumaki.

Kaya kahit sinusungitan niya ako, nginingitian ko lang siya. I want to be close with my Ate. So I'll do anything for her to like me.

"Bukas nalang ulit, Ate" Kahit naiiyak na talaga ako dahil lagi siyang tumatanggi makipag play sakin, pinipigilan ko nalang kasi sabi ni Daddy crying is what makes a person weak.

Hindi ako weak. I'm strong so I will never cry because of Ate's rejections. I'll try nalang ulit bukas!

~

"Ate Ynna mag eenroll din ako sa school na pinapasukan mo! I want to be a teacher like you" I smilingly said after seating beside Ate at our couch. Busy siya mag type sa phone niya at hindi man lang niya ako binibigyan ng pansin.

Kakagraduate ko lang kasi at mag cocollege na ako. I want to pursue the same course as my Ate. Idol ko kasi siya kahit lagi siyang masungit sakin.

I don't really know what's the reason why she's always treating me like I'm a pest in her life. Eversince magkakilala kami, never kami nagkaroon ng bonding like what sisters do. Iniisip ko nalang na ganun talaga ang ugali niya sa lahat.

Pero sino bang niloloko ko? I've seen Ate act towards her friends and she's always smiling at them. She's too mabait pag sa iba but too masungit pag sa akin na.

And I want her to act like that to me too. I want to feel how it is to have my Ate hug and take care of me.

"Stop pestering me Yya. Kung pwede sa ibang school ka mag enroll. I don't want to see you at school too" She blankly uttered, still not glancing at my way.

Atleast she's calling me with my nickname. Sila lang tatlo nina Dad at Mom ang tumatawag sakin non. Y from Yvaine and YA from Amaya. Cool right? Read as Iya but with a cooler spelling.

I smiled sadly from what she said but I'll not give up on her.

"Nope! I'll be with you, Ate!"

~

"We're going to be late because of your tardiness, Yya. Bakit kasi kailangan pa kita isabay papasok?" Rinig ko ang inis sa boses niya pero pinagsawalang kibo ko nalang yon.

Sanay na ako sa kanya. Ilang taon na ba siyang ganyan sakin? Too long that it made me immune to her venomous words.

Does it bother me? Sort of but I'm too used to it.

Bitbit ang mga libro niya, naglakad na kami papasok sa gate. Third year na siya samantalang ako ay first year palang. Katulad ng sinabi ko, same ng course niya ang kinuha ko.

I still want her approval. I'll never get tired getting it from her.

Dahil siksikan ang entrance sa sabay sabay na pagpasok ng mga studyante, hindi ko naiwasan ang isang lalaki na tumakbo sa gilid ko kaya nalaglag ang mga dala kong libro.

Hues of You (GxG) [Unedited] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon