Chapter 18

5.7K 111 77
                                    


[R-18]

---

When we arrived at the mall, nagpunta nalang kami sa isang restaurant at doon hinintay si Kuya. Dito na kami kumain ng lunch then we spent the rest of the day with Kuya third wheeling with us, as what he keeps on saying simula makita kami.

Nung dinner ay kumain ulit kami sa isang restaurant bago umuwi. We were all so tired that we slept early that day.

The next day which is our last day here because tomorrow's our flight back to Maldives, Kuya didn't go to work. Kahapon kasi ay half day pa siya, ngayon, buong araw na talaga.

We were all eating breakfast at the dining table when a man arrived. He's a tall good looking guy, taller than Aziel.

Damn, why am I surrounded with tall men?

"What are you doing here?" Kunot noong tanong ni Kuya dito, seryoso ang boses.

"Oh hello there, you have visitors?" Sabi nito ng masulyapan kami at napahalakhak pa. Hindi man lang pinansin ang tanong ni Kuya.

"Oh shut up, Kendric. We're having a peaceful breakfast here." Sabi nito. Napakunot noo ako ng parang pamilyar ang pangalang iyon.

"Mind if I join you guys?" Tumatawang sabi nito at mahinang pinalo pa si Kuya sa likod kaya sinamaan siya nito ng tingin.

"Nope. I'm done, tara na." Sabi nito at tumayo na.

"What? You're not gonna ask me to eat?" Sabi nung lalaki, he even glanced at us before looking at my brother.

"Hindi ka naman nauubusan ng pagkain sa bahay mo." Sabi ni Kuya at hinila na yung lalaki palabas, sa kwelyo ang hawak.

"Damn you, Ivor, let go of my shirt." Sabi nito at hinila pa ang kamay paalis pero mahigpit ang kapit doon ni Kuya.

"Bye, L, Mr. Caddel." Sabi nito kaya napataas ang kilay ko.

"Still with the surname basis?" Nakataas kilay kong tanong kay Aziel nang makaalis na ang dalawa.

"I like it that way, para masanay ka rin." Sabi nito and even winked at me.

"And kung masanay nga ako?" Nagtatakang sabi ko.

"Better, it's your future surname anyway." Sabi nito kaya natigilan ako pero nang magtagal ay namula ang pisngi.

Damn his mouth who knows how to make me blush. Both with his words and kisses.

Nang matapos kami kumain ay nanood nalang kami ng tv. Not wanting to go out because of traffic. Wala rin namang mapupuntahan.

Ewan ko ba, nakakatamad bigla lumabas, nakakainis ang pollution. Ang pangit rin sa mata lalo na kung galing ka sa isang maganda at mapayapang lugar.

The city suddenly felt weird to me.

Siguro dahil nasanay na ako na puro blue ang nakikita. Everything's so clean in Maldives eh. Tapos sa Iceland naman ay puro green.

Though there are also beautiful places here in the Philippines, pero hindi naman namin mapupuntahan iyon ng isang araw lang. Parang bitin.

It was already afternoon ng dumating si Kuya. Mag isa lang ito, nakakunot ang noo rin at mukhang malalim ang iniisip.

"Kuya," tawag pansin ko dito kaya maging si Aziel ay napatingin sakanya.

Nilingon kami nitong nasa sofa, nakaupo.

"Hey," May maliit na ngiti na ito ngayon sa labi kaya napataas ang kilay ko. He looks weird.

"Saan ka galing?" I asked him nang lumapit ito at naupo sa pang isahang sofa.

A Hiraeth Dilemma (T.R.A.V.E.L SERIES # 3) Where stories live. Discover now