Chapter 26

4.8K 95 106
                                    


---

Did I hear it right? Did he just tell me he likes me? What the hell?

How the hell did that happen?

He's damned obsessed with Dorothy's. It's making me want to change my name. God, this is scaring me.

"I'm sorry, you're joking right?" Tiim bagang kong tanong dito.

"No," He said.

Napailing iling ako at napalayo. This is not funny anymore!

"Please stop with your shits." Inis na sabi ko bago naglakad ng mabilis papasok ng department.

Napapikit ako ng mariin ng makapunta sa table ko. Damn it, he can't be serious.

I'm not doing anything against him because I think he's really just obsessed with Dorothy's pero ngayon, he likes me? What the fuck. Damn it, this can't be happening!

That same day, I was in the garden that Aziel showed me when I saw him. I was just staring in front of me, trying to clear my mind dahil gulong gulo na ako, hindi ko rin maiwasang hindi mag alala kay Kuya.

Asan na ba kasi siya. Hindi na ako mapakali lalo pa at wala pa ring sinasabi sakin sina Mommy. I'm guessing there's still no lead.

Napakunot ang noo ko ng may mahagip ako ng tingin. It was Aziel, with Lina. He's holding two cups of coffee, I'm guessing it's his and Lina's. She's fixing her coat while Aziel's just looking at her.

Nang matapos siya ay imbis na iyong kape ang abutin nito, inabot niya ang braso ni Aziel saka sila nagkatawanan.

Napatiim bagang ako, bumabalik na naman ang selos ko. Why are they acting like that?

Ni hindi nga namin iyan ginagawa in public tapos sila oo! Like, what the fuck?

Tangina. They sat on the bench just near me, both looking in front kaya siguro hindi ako napapansin ni Aziel. He didn't see me either.

Hindi ko maiwasang masaktan. He looks so happy.

Inabot niya ang coffee ni Lina sa kanya tapos mukhang may pinag usapan ang mga ito at may pinagtawanan.

Damn it, I didn't notice my tears were already falling from my eyes. Naramdaman ko lang ng biglang umihip ang hangin at nakaramdam ng lamig sa pisngi.

Tangina.

Napapunas ako ng luha pero panay tulo pa rin ito. Sunod sunod ang luha ko, naghahalo halo na rin ang nararamdaman ko.

My mind's too clouded too.

From my brother to Alaric's creepiness to my jealousy.

I don't know what I should do, should I go near them? Pero bakit ako lalapit ni hindi nga ako napapansin ni Aziel.

Nasasaktan ako sa isiping iyon, dati, mabilis niyang nahahanap ang mata ko, ngayon kahit gaano kami katagal sa iisang lugar, hindi niya maramdaman ang presensya ko.

I stood up, wanting to go near them. Nakailang steps na ko ng biglang may humawak sa wrist ko at hinila ako kung saan.

Dahil sa pagkabigla ay hindi ako nakapag react agad.

Natauhan nalang ng tumigil ito sa may gilid ng hospital. Agad namuo ang galit sa loob ko ng makita kung sino iyon, si Alaric!

"Why the hell did you bring me here?" Galit na sabi ko dito. Hindi na maiwasang maghalo halo ang emosyon.

I don't know anymore, my mind's too fucked up. Ano nang gagawin ko? Ano uunahin ko?

Gusto ko lang naman ng katahimikan pero bakit sabay sabay dumadating ang problema sakin?

A Hiraeth Dilemma (T.R.A.V.E.L SERIES # 3) Where stories live. Discover now