She's a Man(?) (Part-1)
Taemin တစ္ေယာက္ အထုတ္ေတြ မႏိုင္မနင္း သယ္လာရင္း သူ႔ဘဝ ကို သူ ျပန္ေတြးကာ သက္ျပင္းခ် လိုက္ေလသည္..။
အခုလဲ ေနာက္တစ္ခါ အိမ္ေျပာင္းလာရ ျပန္ၿပီ..။ သူ႔ဘဝ တြင္ ေျပာင္းခဲ့ရသည့္ အ္မ္ေပါင္းမွာ သူ႔ အသက္ ထက္ပင္ မ်ားေနေပဦးမည္..။ အရာအားလံုး က သူ႔အေမ ကို သူသိပ္ခ်စ္ လြန္းလို႔သာ..။ သူ႔အေမ သာ မရိွဘူး ဆို ဒီေလာက္ ထိ သူသီးခံ ေနစရာ အေၾကာင္းမရိွေခ်..၊ သူ႔ဘဝ ကို သူ အေမတစ္ခု သားတစ္ခု လို႔သာ ခံယူထားေလသည္..။ သူ႔ရဲ႕ ဘယ္တုန္းကမွ အေဖ လို႔ မေတာ္ခ်င္ ခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ သူတို႔ သားအမိ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး ခံစား ေနရျခင္းသာ..။
'Tae.. သားေလး.. ေမာေနၿပီလား..?´
အထုတ္ေတြအား တစ္ေယာက္တည္း အိမ္ထဲ သြင္းေနေသာ သူ႔အား သူ႔အေမ အေနာက္မွ ေန၍ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေမးလိုက္ေလသည္ ။
'Arnyee..Oma.. Gwan chana..´
'Oma ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အိမ္ေတြ ထပ္မေျပာင္းခ်င္ေတာ့ဘူး ကြယ္..´
'ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ Oma ရယ္.. ကံတရား ေပါ့.. အမွန္ဆို ကြၽန္ေတာ္ က ေက်ာင္း စ ဖြင့္ရင္ အေဆာင္မွာ သြားေနရမွာ.. Oma ကို တစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့ရမွာ စိတ္မခ်ဘူး..´
'ဘာ စိတ္မခ်စရာ အေၾကာင္း ရိွလဲ..? သားသာ ဆိုးရိမ္ရမွာ.. ဒါနဲ႔ သား ေက်ာင္းတတ္လို႔ေကာ အဆင္ေျပပါ့မလား?? မေတာ္လို႔ သူတို႔ ႐ွာေတြ႔ သြားရင္..´
'စိတ္မပူပါနဲ ့.. ကြၽန္ေတာ္ စီစဥ္ ထားပါတယ္...´
သူ သူ႔အေမ အား ျပံဳးကာ ေျပာရင္း ေနာက္ဆံုး က်န္ေသာ ေသတၱာ အား သူ႔အခန္းထဲ သို႔ ထည့္လိုက္ေလသည္..။
အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး တံခါး ပိတ္လိုက္သည္ ႏွင့္ သူ႔မ်က္ႏွာ ေပၚမွ ေစာန က အျပံဳးမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေလေတာ့သည္ ။
'ကြၽတ္....´
သူ သူ႔ဘဝ ႀကီးအား စိတ္ပ်က္ကာ စုတ္သပ္ လိုက္သည္..။ သူတို႔ ဒီကို ေျပာင္းလာတာ သူ႔အေဖ အေႂကြး႐ွင္ ေတြ သိသြားရင္ မလြယ္လွ..။ သူ႔အေဖ အေႂကြး မ်ား ေၾကာင့္ သူတို႔ သားအမိ မွာ အျမဲ ထြက္ေျပး တိမ္းေ႐ွာင္ ေနရသည္..။ သူ႔အေဖ အေႂကြးမ်ား ကို သူ တစ္သက္လံုး လိုက္မဆပ္ ႏိုင္ေပ..။ ထို႔အျပင္ သူ ေက်ာင္းလဲ မၿပီးေသး..။ ေက်ာင္းၿပီးရင္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း တစ္ခု မွာ ဝင္လုပ္ၿပီး သူ႔အေမ ကို ထိုသူေတြ ႏွင့္ အေဝးဆံုးအား ေခၚကာ ထြက္သြားလိုက္ခ်င္ေတာ့သည္..။
