Het meisje dat gered werd door de jongen🌼~ bankzitters fanfiction

Hoofdstuk 9🌼

Na een tijdje te hebben gekeken is het afgelopen. Ik draai me om en zie dat Mat me aankijkt. Man wat heeft hij mooie ogen! We blijven maar elkaar staren en hij komt met zijn hoofd dichterbij. Ik voel zijn warme adem tegen mijn lippen en...

• Kyara POV •

'JONGENS WE ZIJN THUIS!' Ik schrik me rot als Koen met tassen vol kerstversiering de woonkamer binnenloopt. Mat en ik springen weg van elkaar en grijnzen stom. 'Waren jullie vieze dingetjes aan het doen ofzo?' Milo grijnst naar ons. 'Haha heel grappig Milo.  Je weet dat dat never nooit gaat gebeuren.' Matthy kijkt geïrriteerd naar hem. Dat gaat never nooit gebeuren? Hij wilde mij toch ook zoenen of niet? Ben ik nou echt zo stom? Opeens voel ik me heel erg verdrietig. Hoe kan hij dat zeggen? Ik dacht dat we het de afgelopen dagen zo leuk hadden gehad.

Ik sta op en loop naar Koens kamer. De jongens mogen me niet zien huilen. 'Hé Kyara waar ga je heen?' Ik negeer Koen. Ik heb nu geen zin om te praten. Zodra ik op Koen zijn kamer ben doe ik de deur op slot en ga ik onder de dekens liggen. 'Kyara alsjeblieft open de deur?' Bijna smekend vraagt Koen het. Blijkbaar heeft die me dus gevolgd. 'Laat me met rust!'

Een paar seconden hoor ik niks en dan het kraken van de traptreden. Gelukkig, hij is weg. Ik begin nu echt keihard te huilen. Hoe kon Matthy zo doen? Na 10 minuten aan 1 stuk door te hebben gehuild hoor ik weer geklop op de deur. 'Kyara? Ik heb wat eten voor je. Ik weet niet of je er zin in hebt maar ik zet het hier neer.' Koen weer. Ik hoor hem nog niet weggaan en besluit op te staan. Ik doe de deur van het slot en trek hem open. Koen staart me aan. Waarschijnlijk omdat mijn ogen zo rood zijn zodat het net lijkt alsof ik drugs heb gedaan.

'Koen wil je anders binnenkomen?' Ik wijs naar het bed. Hij knikt en loopt met het eten achter mij aan naar binnen. Ik plof op bed neer en hij volgt mijn voorbeeld. Ik kijk hem aan en sta weer op het punt om te gaan huilen. Hij kijkt ook naar mij. Dan trekt hij me in een knuffel. Een tijdje zitten we daar in stilte en dan laat hij los. 'Dus vertel, wat was er?' Ik ga goed zitten en vertel dan mijn verhaal. 'Nou het zit dus zo, misschien had je het al door maar de laatste paar dagen zijn Mat en ik nogal veel bij elkaar. Toen we zonet samen op de bank zaten staarden we elkaar aan. Hij kwam met zijn hoofd dichterbij en ik dacht dat hij me zou kussen. Maar daarna kwamen jullie binnen en zei hij dat.'

De neiging om nu weg te lopen en mezelf iets aan te doen is verschrikkelijk groot, maar het kan niet aangezien Koen mijn handen vast heeft en ik het met hem heb afgesproken. De deal was dat zodra ik de neiging heb ik hem moet roepen en hij me afleid dus ik ben nu ook blij dat hij er bij zit.

• Koen POV •

Op dit moment kookt mijn bloed. Hoe kon Matthy haar dit aandoen?! Ik probeer rustig te blijven en Kyara gerust te stellen. 'Oh lieverd wat een klootzak is het toch! Dat had hij echt niet mogen doen! Ik zal wel eens even een goed gesprek met hem gaan voeren!' Kyara kijkt me met betraande ogen aan en zegt dat dat echt niet nodig is. Maar ik laat dit niet zomaar gaan! Ik heb tegen Mat gezegd dat hij het niet moest wagen om haar pijn te doen en dat is mislukt. Dus nu krijgt hij dat te weten ook! 'Koen alsjeblieft dat hoeft echt niet.' 'Nee nee dus wel! Ik stuur Robbie of Raoul wel naar boven toe om je even gezelschap te houden want volgens mij zijn die ook al thuis oké?' 'Oké dan.'

Dat is mijn teken om op te staan en naar beneden te stampen. Zodra ik de woonkamer deur open laat vliegen loop ik, nogal boos, op Matthy die midden in de woonkamer staat af. 'MATTHYAS HET LAM! HOE DURF JE!' Ik pak hem bij zijn kraag en duw hem tegen de muur. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat ik dit met mijn kleine reuma handen kon doen maar ik ben nu ook erg boos. Ik voel mezelf nog veel bozer worden als iemand me vastpakt.

'Koen jongen word even rustig! Waar gaat dit allemaal over?' Raoul pakt me bij m'n schouders en haalt me van Mat af. Ik probeer tegen te stribbelen maar hij is veel sterker. 'DEZE GAST MEENT DAT HIJ ALLES BIJ IEDER MEISJE KAN MAKEN ALLEEN MAAR OMDAT HIJ ZOGENAAMD "KNAP" IS! KYARA ZIT BOVEN TE HUILEN OMDAT JIJ EEN KLOOTZAK MOEST ZIJN!' 'Wat? Maar ja waarom dan?' 'Broer je doet alsof je haar wil zoenen alleen maar om haar te kwetsen en jij vraagt je af waarom? *griep* toch lekker op ofzo!' 'Maar maar dat wilde ik ook!' Inmiddels heeft Raoul me los gelaten en ben ik weer rustig geworden. 'Nou zo beleefd Kyara het niet echt of wel?!' Matthy slaat zichzelf op z'n hoofd. 'Hoe kon ik zo stom zijn!' Na dit gezegd te hebben loopt hij snel naar boven. 'Als dit maar goed gaat.' Zegt Raoul. Aan hem te zien zijn ze inderdaad net thuis want hij heeft zijn jas nog aan. 'Waar is Robbie?' 'Die is boven, moest een nieuwe batterij halen voor de camera.' Ik knik alleen maar. Ik ben nog steeds boos en probeer maar wat af te koelen.

• Matthy POV •

Zodra Koen me heeft gezegd wat er aan de hand is sprint ik naar boven. Ik begrijp niet waarom Kyara denkt dat ik haar niet wilde zoenen! Of ik bedoel ja natuurlijk zei ik het een beetje verkeerd tegen de jongens, maar zij heeft de afgelopen dagen toch hetzelfde als mij gevoeld?' Zodra ik voor Koen zijn slaapkamer deur sta klop ik aan. 'Kyara ik wil graag met je praten.' Zonder op een antwoord te wachten zwaai ik de deur open en stap ik naar binnen.

Daar zie ik iets wat ik liever niet had willen zien...

>999 woorden<

Uhm ja hoi! Misschien een paar uurtjes te laat excuus,

De WiFi lag eruit en ja dat dus.

Leuke cliffhanger weer :)

Fijne dag nog!

Groetjes Moi<3