Het meisje dat gered werd door de jongen🌼~ bankzitters fanfiction

Hoofdstuk 28🌼

"I'm pretty sure someone was calling my name, but when I looked around there was no one there"

Even later sta ik alleen in de keuken om wat drinken te pakken. De rest doet een spelletje aan tafel of kijkt voetbal. Dan staat Isabel op van de bank en loopt ze naar me toe.

• Kyara POV •

'Hey meid hoe gaat het nu? Ik snap dat het moeilijk moet zijn om je zus te verliezen. Ik zou er waarschijnlijk ook niet uit zien en ook een emotioneel wrak zijn.' zegt ze op een manier waarvan ik niet weet of het nu aardig of gemeen is. Ik vraag me af waarom ze überhaupt op me af stapt. Ze kent me niet eens.
Ik denk even na wat ik ga zeggen en reageer dan: 'het gaat prima dankjewel' als ik me weer om wil draaien naar de kraan pakt ze mijn schouder vast en komt ze dichterbij mijn oor.

Als ze zo dichtbij is dat niemand anders het zou kunnen horen fluistert ze: 'ik weet dat je zwak bent Kyara. Ga haar nou maar gewoon achterna zodat ik mijn rechtmatige plek in jullie vriendengroep kan innemen. Was een paar dagen langer weggebleven. Dan waren ze je vergeten. Maar nu? Nu zal het toch wat meer actie van mijn kant kosten.'

Ik kijk haar met open mond aan. Wat is dit voor psychopathische chick. Ze glimlacht op een gemene manier naar me en gaat dan terug naar de bank. Ze gaat weer vrolijk in gesprek met Femke en zit op Milo's schoot. Ik kijk nog steeds met open mond naar het tafereel. Zij is echt gestoord!

Ik pak snel mijn glas water en loop dan naar buiten. Weg van de drukte. Als ik buiten ben loop ik door naar het zwembad. Ik ga aan de rand zitten en even later zie ik een schaduw over het water vallen. Raoul komt naast me zitten. 'Alles oké Kyr? Je ziet er zo eh, afwezig uit' ik knik en kijk weer naar het water. 'Het wordt me gewoon allemaal heel veel.' zeg ik terwijl ik mijn hand door het water laat glijden.

Ik vraag me af of Julie dat zou kunnen voelen. Omdat ze een soort van voor het laatst met het water verenigd werd. Raoul maakt een geluid wat voor mij doorgaat als begrijpend. 'Ik laat je wel even alleen' zegt hij als hij weer opstaat. Hij laat zijn hand even op mijn schouder rusten en loopt dan weer weg.

Nu ben ik weer alleen. Weer alleen met mijn gedachten. Alleen met het stemmetje in mijn hoofd dat me nog steeds achtervolgt. Toen ik net wakker was stelde de dokter voor om me naar een psycholoog te sturen. Ik weigerde, want ik kon het zelf ook wel. Maar het stemmetje is niet weggegaan. En nu praat het weer tegen me.

Weet je wat? Die Isabel heeft gelijk. Het is beter als jij ook verdwijnt. Denk je nou echt dat Matthy je leuk vind? Hij heeft gewoon met je uit medelijden. Dat is ook de reden dat je hier nu woont. Medelijden. Het medelijden van Koen. En denk je dat Raoul je mag? Hij komt alleen maar bij je om te zien of er nog iets is waarmee hij je kan pesten. Want jij, jij bent het waard om te worden gepest. Vroeger was dat al duidelijk en nu nog steeds.

Ik druk mijn handen tegen mijn hoofd. Alsjeblieft laat het stoppen! Ga weg!

Misschien had je vader toch gelijk. Je bent inderdaad een ellendig kind.

Ik schreeuw nu 'STOP ALSJEBLIEFT!' de stem blijft maar doorgaan.

Je verstopt je voor je problemen Kyara. Je bent aan het wegrennen.

Ik schud mijn hoofd. 'Nee nee dat is niet zo!' Opeens voel ik een hand op mijn schouder. 'Hey rustig maar! Gaat alles wel goed?' ik kijk verbaast om me heen en zie Robbie zitten. Ik schud mijn hoofd. Hij trekt me in een knuffel en ik begin te huilen. 'Wat is er aan de hand?' vraagt hij terwijl hij over mijn rug streelt. 'I-ik de stem e-en I-isa-abel ze zei dat ik d-dood m-moest' al snikkend vertel ik het verhaal. Robbie laat me met een ruk los. 'Wacht wat?' 'Isabel. Z-ze kwam zonet naar me toe e-en zei dat ik dood m-moest' hij kijkt me verbaasd aan.

'Wtf is dat nou weer?! Waarom zou ze dat zeggen! Kom we gaan naar binnen en eens even kijken hoe dit verhaal in elkaar zit.' zegt Robbie terwijl hij opstaat. Hij pakt mijn hand vast en trekt me omhoog. Met zijn arm om mijn schouder heen lopen we naar binnen.

Als we binnen zijn laat hij me los. De rest kijkt allemaal op en ik zie ze verbaast kijken. Ook niet zo raar als ik hier met rode, betraande ogen sta. Matthy kijkt me een beetje bezorgd aan en Isabel lijkt geen emotie uit te stralen. 'Isabel. Heb jij zonet tegen Kyara gezegd dat ze dood moest? Dat ze haar zus achterna moest?' vraagt Robbie met verbazing maar ook beschuldigend.

Alle ogen gaan nu naar haar. Ze kijkt een beetje verbaasd om zich heen. 'W-wat? Dat zou ik toch nooit doen!' zegt ze onschuldig. 'Wat deed je dan zonet in de keuken naast haar?' vraagt Juultje. 'Ik kwam gewoon even vragen hoe het met haar ging. Ik wil een band met haar opbouwen!' Femke knikt. 'Sorry Kyara, maar hierin geloof ik Isabel. Ze zou zoiets nooit zeggen en jij kent haar niet eens. Misschien zeg je dit wel gewoon om haar hier weg te krijgen.'

Het blijft stil. Ik kijk haar met ongeloof in mijn ogen aan. Femke. Een van mijn beste vriendinnen keert nu haar rug naar me toe. Ik kijk wanhopig om me heen en zie Kimberly haar hoofd afwenden. Menen ze dit nou echt? Ik schud mijn hoofd. 'Ongelofelijk' mompel ik. Ik stap langzaam naar achter en voel dan het keukenblad achter me.

Ik draai me om en sprint naar buiten. 'Kyara wacht!' hoor ik nog iemand zeggen. Ik weet niet wie het is, maar het boeit me ook niet. Ik ren door naar het hek en de dijk op. Ik wil hier weg.

>981 woorden<

Mensen! De quote van vandaag gaat over stemmen in je hoofd. Dit is eigenlijk een quote van een vriendin van mij. Ze zei dat ooit een keer tegen mij en ik heb het onthouden.

Sorry aan iedereen die ik hier nu heel boos maak door iedereen zo gemeen tegen Kyara te laten doen.

Het boek komt al bijna ten einde, want we zitten nu al bij hoofdstuk 28! Het duurt nog tot hoofdstuk 30 en dan komt er nog een epiloog.

Ik wil jullie ook graag vragen wat jullie graag willen zien in een nieuw boek. Ik zit er namelijk over na te denken om een boek te schrijven over een film/boekenserie genaamd "The Maze Runner" misschien kennen jullie het wel. Ik wil dus even weten wat jullie hiervan vinden.

Ik kan ook gewoon weer een bankzitters verhaal schrijven, maar omdat dat vaak best wel standaard verhalen zijn vond ik het leuk om iets anders te proberen. (Geen haat naar mensen die dit schrijven maar ik heb niet echt leuke en originele ideeën voor bankzitters fanfictions)

Dus laat maar weten wat jullie denken en ik neem al jullie meningen mee in mijn besluit :)

Fijne dag!

Groetjes moi<3