Het meisje dat gered werd door de jongen🌼~ bankzitters fanfiction

Dankwoord🌼

~Dankwoord~

Wauw mensen. Mijn eerste boek is ten einde. Ik moet zeggen ik heb toch wel een klein traantje gelaten soms hoor.

Ik ben ontzettend trots dat ik dit boek heb kunnen en mogen schrijven en het doet me zoveel goed om te zien hoe steeds meer mensen die ik niet ken stemmen of reageren op een hoofdstuk, mij volgen, of mijn boek aan hun leeslijst toevoegen en ik ben jullie hier ook ontzettend dankbaar voor.

Op dit moment zitten we op 8.37 K met meer dan 650 lezers op het eerste hoofdstuk. Dit zou allemaal niet haalbaar zijn geweest zonder jullie. (Logisch natuurlijk) dus daarvoor wil ik al mijn lezers bedanken.

Ook wil ik de mensen bedanken die trouw op elk hoofdstuk stemmen, sommigen die ik ken, en sommigen ook niet namelijk;
~ ElineNauta
~ JuliaAlgra
~ Phoenix_Phoenix
~ jsmnmnd
~ felixthegaybitch
Sorry als ik iemand niet heb opgeschreven stuur me dan even een berichtje dan zet ik je erbij ;)

Ik wil in het speciaal de mensen bedanken die al vanaf het begin bij mij zijn en op elk hoofdstuk reageren en stemmen en er altijd voor me zijn, namelijk WriterSalvatore en IsabelScheffers

Ook wil ik een paar mensen bedanken die ik niet kan taggen en waar ik graag een verhaal bij kwijt wil:

Als eerste mijn opa. Een paar maanden geleden, toen ik samen met hem was vroeg ik aan hem wat hij ervan zou vinden als ik een boek zou schrijven. Hij reageerde ontzettend enthousiast en begon zelf al allemaal ideeën te verzinnen voor dit boek. Ik kon alleen maar lachen en knikken.
Op de dag dat ik samen met hem de Elfstedentocht ging fietsen, voelde ik me ronduit kut. Ik zat die dag niet lekker in mijn vel en alles prikkelde me. Het idee van allemaal mensen om me heen vond ik ook niet aangenaam. Maar ondanks alles haalde hij me erdoorheen en daar ben ik hem dankbaar voor. Ik heb hem gister het laatste hoofdstuk laten lezen en ik denk dat ik nog nooit zo sterk geknuffeld ben. Hij was zo ontzettend trots op me dat ik er bijna van moest huilen :)

Ook wil ik een paar mensen bedanken waarvan ik in eerste instantie niet dacht dat die op deze lijst zouden komen, maar er op een of andere manier toch op zijn geraakt. Namelijk alle mensen uit mijn verleden die iets met mijn trauma's of dingen te maken hebben. Het klinkt raar, maar zonder al deze dingen had ik dit boek ook niet kunnen schrijven. Natuurlijk had ik liever gehad dat ze er niet waren geweest en dat ik er nu niet nog steeds mee rond liep, maar ik kan niet tijdreizen en het veranderen. Ik moet het dus hiermee doen.

Als een van de laatsten wil ik een speciaal iemand bedanken. Julie. Bedankt voor er voor mij zijn toen ik het nodig had. Sorry dat ik er niet was toen jij mij nodig had. Ben je trots op me dat ik hier ben? Klas 5 vwo, vriendinnen, mensen die mijn gevoelens kennen, precies zoals ik je moest beloven. Zoals jij had gezegd dat het moest zijn. Zoals ik volgens jou door moest gaan met het leven. Ik moet zeggen, het was moeilijk. Doorgaan. Maar, in de huidige situatie denk ik dat het wel gaat. Ik mis je Julie. Hopelijk gaat alles goed.

En dan nu het einde. Ik wil niet iemand bedanken, maar allemaal dingen. Muziek, het donker, tijden waarop iedereen hoort te slapen maar jij wakker bent, boeken- zowel digitaal als van papier, de bankzitters, Thomas Brodie-Sangster, lange autoritten en nog allemaal dingen. Gewoon omdat alles er altijd was en me comfort bracht als ik dat nodig had.

Bedankt. Aan alles en iedereen die mij heeft geholpen met dit boek, of gewoon met het leven.

Dit dankwoord is ook meer een soort mini dagboek geworden, maar jammer dan.

En dan nu voor het laatst in dit boek,

Fijne dag nog!

Groetjes moi<3