Het meisje dat gered werd door de jongen🌼~ bankzitters fanfiction

Hoofdstuk 30🌼

"We're here for a good time not for a long time"

Hij kijkt me vol ongeloof aan en ik meen ook een paar tranen te zien. 'Meen je dat nou? Natuurlijk passen we wel bij elkaar! Kyara ik heb jou als vriendin gevraagd omdat ik van je houd!' Ik schrik. Hij houdt van me? 'Het spijt me Matthyas.'

• Kyara POV •

Ik zie Koen achter hem opdoemen. Ik kan het niet aan om ook nog met hem te moeten praten. Matthy kijkt achterom en ziet ook dat Koen eraan komen lopen. 'Mat je moet me iets beloven.' Hij brengt zijn aandacht weer terug naar mij. Hij kijkt me een beetje verward aan. 'Wat?' vraagt hij bezorgd. 'Huil niet op mijn begrafenis, want van binnen was ik al lang dood.'

En met dat laat ik me achterover vallen. Voor een paar seconden voelt het alsof ik vlieg. Ik voel me vrij. Dan omringt het koude water me. Het voelt als een knuffel. Eentje die ik nog miste in mijn leven. Ik krijg een lach op mijn gezicht. Toch raar, lachen op het moment dat je dood gaat. Op het moment dat iedereen verdrietig moet zijn en waarschijnlijk aan het huilen is. Het moment waarvan mensen zouden willen dat het nooit zou komen. Maar ik? Ik lach. Ik lach omdat het eindelijk voorbij is. Of nee, het begint nu juist. Ik lach omdat ik nu vrij ben. De vrijheid lacht me tegemoet.

In de verte zie ik mijn zus staan. Het lijkt alsof ze me opwacht. Ze glimlacht naar me en zwaait. Ze komt langzaam dichterbij. Op het moment dat ze zo dichtbij is dat ik haar bijna aan kan raken steekt ze haar hand naar me uit. Ik pak hem vast. Opeens lig ik niet meer in het water, maar sta ik in een witte hal. Aan het einde van de hal zie ik een fel licht. Ik knijp even in mijn ogen als ik er naar kijk en draai me snel weer om naar Julie.

'Kom je mee?' Vraagt ze terwijl ze naar het licht knikt. Ik kijk even keer achterom. Daar zie ik Matthy. Hij kijkt over de rand van een kade. De kade waar ik zonet vanaf ben gesprongen. Achter hem zie ik Koen verschijnen. 'Waar is ze?' Hoor ik hem in de verte tegen Matthy zeggen. Hij knikt naar het water. Koen barst in tranen uit. Matthy probeert hem te troosten maar is zelf ook aan het huilen. Ik zie hoe er hulpdiensten arriveren. Waar komen die vandaan? Ze trekken mijn lichaam uit het water en proberen me te reanimeren.

Ik kijk weer terug naar Julie. 'Je hebt nog een keuze zusje. Je kan terug. Maar je moet je beslissing snel maken. Zodra het licht dooft kan je niet meer mee.' zegt ze begrijpend. Ik kijk weer naar het licht dat al een beetje minder fel is gaan schijnen en zucht. 'Ik wil gewoon weer voelen' zeg ik. Ze knikt. 'Ik begrijp het. Het is jouw beslissing zusje.'

Ze geeft me een knuffel. Ik vraag: 'hoe wist jij wat de juiste keuze was? Toen je hier stond?' Ze haalt haar schouders op. 'Dat wist ik niet. Het leven bestaat uit keuzes en net zoals jij nu, moest ik toen een keuze maken. Ik heb gekozen om te gaan, maar ik weet niet of dat de juiste keuze voor jou is.' Ik kijk nog een keer achterom en draai me terug naar mijn grote zus. 'Ik denk dat ik mijn beslissing heb genomen' zeg ik vastberaden tegen haar.

• Matthy POV •

'Waar is ze?' vraagt Koen terwijl hij naast me komt staan. Ik knik naar het water. Koen staart er even verbijsterd naar maar barst dan in tranen uit. Ik probeer hem te troosten maar ik moet zelf ook huilen. Ik hoor de sirenes van ambulances en polities achter me en kijk verbaasd op. Daar zie ik Juultje staan. Ze spreekt met een van de agenten. 'Heeft Juultje hun gebeld?' vraag ik aan Koen. Hij knikt zwakjes. 'Toen ik jou en Kyara zag staan praten zei ik tegen Juultje dat ze hun moest bellen. Ik dacht dat het verstandig was omdat Kyara hier al uren rondliep en vast koud moest zijn, en omdat de situatie niet heel goed was, maar ik had niet gedacht dat ze zou springen' zegt hij.

Ik draai me om naar het water. Kyara haar lichaam wordt eruit gehaald en ze proberen haar te reanimeren. Ik ren er snel naar toe maar word op een afstand gehouden door de medewerkers. 'LAAT ME ERDOOR!' schreeuw ik terwijl ik mezelf erdoor probeer te duwen, maar het lukt niet echt. Achter me zie ik Juultje in de armen van Koen vallen. Ze is altijd zo sterk, maar nu lukt het ook haar niet. Ik probeer nog steeds bij Kyara te komen. 'KYARA!' roep ik.

Opeens begint ze te hoesten. Ik kijk blij op. 'KOM OP KYARA HOU VOL! IK BEN HET MATTHY!' Ze kucht weer. De medewerkers kijken elkaar even aan en laten me er dan door. Eindelijk. Ik sprint naar Kyara toe en kniel naast haar neer. Ik leg mijn hand op die van haar en ze opent haar ogen zwakjes. 'Rustig maar lieverd' zeg ik terwijl de medewerkers haar optillen en naar de ambulance brengen. Ik kijk een keer naar Koen en hij knikt. Ik stap snel in bij de ambulance. Kyara heeft een soort deken over haar heen gekregen die haar warm moet houden.

Ze probeert mijn hand vast te pakken en zodra ze die vast heeft knijp ik er even in. 'Matthy,' ze kucht even, 'het spijt me' ik knik. 'Het maakt echt niet uit. Maar Kyara, alsjeblieft, niet meer doodgaan oké?' Ze lacht en knikt zwakjes. 'Oké,' ze zwijgt even, 'Matthy?' Ik knik en maak een vragend geluidje. 'Ik hou van je' zegt ze. Ik glimlach breed en druk een klein kusje op haar voorhoofd 'ik ook van jou Kyr.' Ze valt langzaam weg en met sirenes die keihard loeien rijden we naar het ziekenhuis.

>940 woorden<

Oh help mensen wat een rollercoaster. Ik ga echt even janken denk ik. Maar yeeh eind goed al goed!

Dit hoofdstuk was niet het laatste hoofdstuk, er zal namelijk nog een epiloog online komen dus spannenddd.

Ik ben ook druk bezig met een nieuw "project" om het zo te noemen, maar daar horen jullie binnenkort meer over. Ik kan wel zeggen dat ik het zelf best wel leuk vind maar ja anders zou ik het ook niet schrijven.

Vergeet niet even om te stemmen en me direct even te volgen dat zou ik waarderen :D

Fijne dag iedereen!

Groetjes moi<3