Het meisje dat gered werd door de jongen🌼~ bankzitters fanfiction

Hoofdstuk 21🌼

Ik hang op en leg mijn telefoon naast me neer. Morgen heb ik gelukkig niet zoveel te doen. Alleen opnemen met Rob en daarna ga ik naar Lieke. Ik besluit om me maar neer te leggen en doe mijn ogen dicht. Al snel val ik in slaap.

• Matthy POV •

Er is veel gebeurd sinds Koen naar huis is gegaan. Raoul heeft me verteld dat hij nog steeds niet zijn kamer uit is gekomen, Juultje is inmiddels weer thuis net zoals Femke en Kimberly. Het was voor hun ook even belangrijk om thuis te zijn. En ik? Ik heb in de afgelopen dagen hier gezeten. 7 dagen zijn het. Iedereen behalve Koen is langs gekomen om te kijken hoe het met Kyara gaat en ook een beetje voor mij. Ik ben nog wel een paar keer thuis geweest maar niet vaak.

De laatste keer dat de dokter kwam controleren was ongeveer 4 uur geleden. Hij zei dat het nog steeds niet beter met Kyara ging en dat we wel langzaam moesten nadenken over wat we wilden. Ze hebben er namelijk steeds minder vertrouwen in dat ze nog wakker word.

Soms lijkt het wel alsof ze wakker gaat worden. Vaak als ik haar hand vast heb voelt het net alsof ze er heel zachtjes in knijpt. De dokters zeggen dat het gewoon mijn verbeelding is, maar ik geloof ze niet. Het moet toch wel een teken van Kyara zijn?

Het middageten is net geweest en Raoul en Rob komen zometeen langs. Ik hoop gewoon dat zij hetzelfde als mij willen, en dat is blijven proberen en hopen dat Kyara de kracht vind om wakker te worden.

Even later hoor ik ze binnen komen. Ik begroet ze en ze gaan op de gebruikelijke stoelen zitten. 'Dus wat zei de dokter?' Ze wisten ook dat de dokter vandaag zou komen dus vandaar. 'Ze heeft nog steeds geen vooruitgang geboekt en we moesten gaan nadenken over wat we willen.' 'Wat is dat nou weer voor onzin?!' Rob springt bijna uit zijn stoel van boosheid. Ook hij geeft veel om Kyara en hij is nog steeds degene die haar heeft gevonden.

• Kyara POV •

Ik hoor op de achtergrond Matthy en Raoul praten. Rob wordt volgens mij boos, maar ik kan niet horen waarom. Het zal vast gaan over wat de dokter vanmorgen zei. Ja ik weet inderdaad wat er gebeurd. Ik krijg steeds meer mee van de dingen die om me heen gebeuren. Ik kan er alleen niet op reageren. Soms, als iemand mijn hand vast pakt, lukt het me om in diegene z'n hand te knijpen maar helaas is dat het dan ook.

Ik hoop wel dat de dokter ziet dat ik mijn best doe, maar te horen aan wat ze allemaal zegt is dat niet echt het geval. Ze denken gewoon dat het geen nut heeft om me te helpen, omdat ik hier toch wel weer terug kom. Ik ben namelijk al eens eerder in het ziekenhuis belandt. Dat was ongeveer een jaar geleden. Mijn grootouders waren net overleden, mijn vader was verdrietig en natuurlijk reageerde hij zijn emoties af op mij.

Maar ik was toen ook erg verdrietig, ik begon met zelfbeschadiging en deed uiteindelijk een zelfmoordpoging. Uiteraard is die mislukt. Op dat moment belandde ik dus in het ziekenhuis. Waarschijnlijk hebben ze een rapport van me waarin dit staat en aangezien ik hier nu weer om ongeveer dezelfde reden ben, denken ze dat ik niet veel kans maak.

Ik begrijp ze eigenlijk wel. Ik snap ook niet waarom ik nog de moeite doe om wakker te worden, of ik bedoel het is niet dat ik niet meer wil leven, maar ik voel me gewoon uitgeput. Natuurlijk heb ik mensen die om me geven zoals Koen, Raoul, Rob, Milo, de meiden en zelfs Matthy, die ervoor zorgen dat ik hier nog ben, maar ook zij krijgen daar langzaamaan minder effect op.

Ik vind het wel fijn om te weten dat Matthy er nog is. Hij geeft me toch een veilig gevoel. Ik heb hem allang vergeven voor wat er die avond is gebeurt. Wat hij deed was natuurlijk niet oké, maar ik zie hoe hij hier elke dag zit en weet dat hij het niet meende. Ik wil het gewoon tegen hem kunnen zeggen. Want hij zit hier elke dag met het idee dat het zijn schuld is als ik niet meer wakker word en dat wil ik niet.

Natuurlijk ben ik ook blij dat Koen er nog is. Ook al heb ik heb de laatste dagen zijn stem niet meer gehoord. Ik zal hem vast wel over het hoofd hebben gezien ofzo.

Opeens hoor ik de stemmen van Raoul en Rob niet meer om me heen. Blijkbaar was ik zo diep in mijn gedachten dat ik ze niet weg heb horen gaan. Nu hoor ik alleen Matthy praten met de dokter. Het lukt me moeilijk om me te focussen en begrijp dus ook niet wat ze zeggen. Het zal ook wel.

Na 5 minuten hoor ik de dokter niet meer praten. Wel voel ik dat iemand mijn hand vast pakt. Ook voel ik de plek naast me op het bed een beetje inzakken. Dat is vast Matthy. 'Hey Kyara. Ik weet niet of je dit hoort, of dat je überhaupt iets hebt gehoord van de afgelopen keren dat ik met je heb gepraat, maar ik mis je. Ik mis je lach, ik mis hoe je aanwezig bent, ik mis je geur; vanille met een beetje karamel, ik mis- ik mis jou. Alsjeblieft Kyara, word wakker?'

Hij praat tegen me. Nou ja, hij smeekt me. Ik probeer hem een soort van te beantwoorden: "ik probeer het Matthy echt waar!" Natuurlijk geen reactie. Wat verwacht ik nou eigenlijk. Dan voel ik Matthy in mijn hand knijpen. Ik knijp terug. Opeens begint hij te praten: 'Kyara, Kyara alsjeblieft hoor je me? Word alsjeblieft wakker! Ik heb je nodig. Focus je op mijn stem!' Ik doe wat hij zegt. 'Ja goed zo Kyr! Kom op zet door!'

Ik probeer me te focussen en opeens begint alles raar te draaien. Ik voel me misselijk worden. Ik moet hier weg. In een soort reflex doe ik mijn ogen open. Nu kijk ik recht in een stel blauwe ogen. Het zijn die van Matthy.

>994 woorden<

Yes mensen Kyara is wakker!!

Oké goed door naar het nieuws.

Zondag ga ik op vakantie, dus ik zal minder gaan uploaden vanaf dan.

Voor de mensen die me een berichtje sturen of mij laten weten dat je dit boek leest/leuk vind, super bedankt! Ik vind het erg leuk om dit te horen dus twijfel niet om het even te zeggen :D

Wat vinden we van het nieuwe nummer? Ik vind het wel echt een leuke vibe hebben en de stemmen van Milo en Rob zijn echt ja gewoon perfect, maar ik vind wel het wel jammer dat je Raoul bijna niet meer kan horen door de
autotune.

Morgen trouwens werken en dan ga ik m'n honden naar mijn opa en oma brengen want ja die kunnen niet thuis blijven :D

Fijne dag nog!

Groetjes moi<3