Which one...

💵12💵

Μπήκαμε στο νοσοκομείο και όταν με είδαν μαζί της με πλησίασαν.

"Τη βρήκα έτσι έξω από το σπίτι της... Έχασε τις αισθήσεις της στο αμάξι μου." Είπα και έφεραν ένα φορείο.
"Σας παρακαλώ ακολουθήστε με" είπε ένας γιατρός και τον ακολούθησα.
"Υπογράψτε αυτό"είπε και μου έδωσε ένα χαρτί. Εξετάσεις; Ποιες εξετάσεις;
"Συγγνώμη θέλετε να με υποβάλλετε σε εξετάσεις; Για πιο λόγο; Δεν έκανα κάτι "
"Θέλουμε δείγμα dna" είπε σοβαρός και τον κοίταξα.
"Πιστεύετε ότι το έκανα εγώ έτσι; Πιστεύετε ότι εγώ την έφερα σε αυτή τη γαμημενη κατάσταση;" Φώναξα ελαφρά αλλά δεν πτοήθηκε.
"Ναι... Και θέλουμε δείγμα dna. Αν δεν το κάνατε δεν έχετε να φοβάστε τίποτα" είπε και έκλεισα τα μάτια μου.
"Πάρτε όσο θέλετε" είπα και υπέγραψα το χαρτί.

(•••)

Καθόμουν στην αίθουσα αναμονής και περίμενα κάποια ενημέρωση. Σήκωσα το κεφάλι μου και τον είδα στην είσοδο.
"Τι κάνεις εσύ εδώ;" Είπα και σηκώθηκα και όρθιος.
"Με πήραν τηλέφωνο να έρθω γιατί δεν ήταν καλά" είπε και με κοιτούσε με ένα χαμόγελο ευχαρίστησης.
"Εσύ" είπα και ακολούθησε ένα γιατρό χωρίς να πει κάτι. Προχώρησα στο διάδρομο που ήμουν πριν και μπήκα στο γραφείο του γιατρού.
"ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΠΕΡΝΆΤΕ ΑΠΟ ΕΛΈΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΌΣ ΠΕΡΝΆΕΙ ΈΤΣΙ ΕΎΚΟΛΑ;" φώναξα και με κοίταξαν.
"Περάστε έξω σας παρακαλώ" είπε ο γιατρός μπροστα μου και γέλασα.
"ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΈΚΑΝΕ ΓΑΜΩΤΟ" είπα αλλά δυο χέρια με έπιασαν και με έβγαλαν από το γραφείο και στη συνέχεια από το νοσοκομείο.
"ΚΙΝΔΥΝΕΎΕΙ ΓΑΜΩΤΟ" φώναξα αλλά έκλεισαν τη πόρτα και κάθησαν εκεί.

(•••)

Μπήκα μέσα στην αποθήκη και με κοίταξαν.
"Ιακωβε μαζί μου" είπα και με ακολούθησε χωρίς να πει κανένας τίποτα. Μπήκαμε στο γραφείο μου και κάθησα στην καρέκλα μου
"Έμαθες;" Είπε και τον κοίταξα.
"Το ξέρεις;" Είπα με νεύρο και εγνεψε.
"Το... Το έκανε γνωστό σε όλους. "
"ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ;" φώναξα και στραβοκαταπιε.
"Το είπε σε όλους.... Σκεφτόταν άλλον αντί για εκείνον και... Της έδειξε ποιος είναι ο αντρας"
"θα τον πνίξω" είπα και χτύπησα το χέρι μου στο γραφείο μου
"Αφεντικό ηρέμησε"
"ΤΗΝ ΠΕΊΡΑΞΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ; ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΉΣΩ ΣΕ ΗΣΥΧΊΑ. ΘΑ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΉΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΈΛΟΥΣ. ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΌΠΟΙΟΝ ΤΟΛΜΉΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΣΤΗΡΊΞΕΙ " φώναξα και είδα τον Ιάκωβο να τρομάζει.
"Μάλιστα αφεντικό"
"Συγκέντρωσε τους όλους... Θέλω να τους μιλήσω" είπα και βγήκε από το γραφείο μου. Κοίταξα την φωτογραφία της και έκλεισα τα μάτια μου. Το κοριτσάκι μου....
"Είναι όλοι ήδη εδώ κύριε" είπε και βγήκα από το γραφείο μου και κοίταξα τους άντρες γύρω μου. Ήταν όλοι εδώ, άτομα που στην αρχή είχαν πάρει το μέρος του τώρα ήταν εδώ. Έβγαλα το όπλο μου και πυροβόλησα για τραβήξω την προσοχή τους.
"Τους σκοτώνουμε... Έναν προς έναν. Όποιον πάρει το μέρος του. Αυτόν όμως δεν τον αγγίζει κανένας σας. Αυτός είναι δικός μου. Όποιος τολμήσει να τον πειράξει θα πάει από τα χέρια μου" είπα και σήκωσαν τα όπλα τους. Χαμογέλασα και πυροβόλησα ξανά στον αέρα.

Λυδίας POV

Άνοιξα τα μάτια μου και τον είδα δίπλα μου. Κοιμοταν στην καρέκλα. Κουνήθηκα στο κρεβάτι και έψαχνα το κουμπί το πάτησα και μια νοσηλεύτρια μπήκε μέσα. Της έκανα νόημα να μη μιλήσει και με πλησίασε
"Τι συμβαίνει γλυκιά μου;" Είπε και σκούπισε μερικά από τα δάκρυα μου.
Εστρεψα το βλεμμα μου πανω του και την ξανακοιταξα.
"Αυτός σε πείραξε έτσι;" Είπε και εγνεψα. Βγήκε από το δωμάτιο και εγώ είχα το βλέμμα μου κολλημένο πάνω του. Τον είδα να κουνιέται και έκλεισα τα μάτια μου. Άκουσα βήματα και κάποιος μπήκε στο δωμάτιο.
"Σας παρακαλώ ακολουθήστε με"
"Δεν έχει ξυπνήσει ακόμη" είπε και ο ήχος της φωνής του στα αυτιά μου, μου δημιουργούσε κόμπους στο στομάχι.
"Ακολουθήστε με έξω. " Είπε ξανά η άλλη φωνή και άκουσα βήματα και την πόρτα να κλείνει. Άνοιξα τα μάτια μου και χαλάρωσα. Η πόρτα άνοιξε και η νοσοκόμα μπήκε μέσα.
"Έχεις κάποιον δικό σου;" Είπε και ήμουν έτοιμη να γνεψω αρνητικά αλλά δεν το έκανα.
"Ο... Ο νεαρός... Που.. που με έφερε" είπα και εγνεψε χωρίς να πει κάτι άλλο.

Η συγγραφέας σας <3