CHAPTER 7

137 7 6
                                    

Celestaire's POV

"THANK YOU FOR COMING, ma'am" I said as the costumer left.

Agad ako napaupo sa upuan at huminga ng malalim. That was tiring. That costumer was so picky. Lahat ng mga dresses at gowns na nilabas na namin. Ang tagal at ang arte pa pumili. Thank God, nakapili na at nabili na rin niya ang gusto niyang gown.

"Nakakapagod yung costumer na yun, miss." Sabi ni Mae.

Isa si Mae sa mga nagta-trabaho sa boutique. Isang taon na siyang nagta-trabaho dito. Mabait siya at palakaibigan kaya nakakatuwang kasama. She's a working student. I'm proud of her, because she do everything so she can study in a good school.

Natawa ako. "Ganon talaga.. Kailangan natin habaan pasensiya natin."

"Still, miss.. May ginagawa pa po kayo diba?" Marahan niyang sabi at inayos ang mga hanger ng gowns.

Nanlaki mata ko. "Gosh! I'm sketching a wedding gown!"

Nagmadali ako pumasok sa opisina ko. Napangiwi pa ako sa dumi nito. I went to my messy table and took out my sketch pad. Kinuha ko ang lapis ko at sinimulan na natupusin ang gown. Alam ko na ang design na gusto niya.

They were here yesterday, napag-usapan naming lahat ang theme ng wedding. It will be a church wedding. The theme will be rosy pink. The wedding gown she wants is simple, but elegant. Napangiti ako sa sagot niyang iyon, I can do my magic to make her a beautiful wedding gown.

Habang nag-guguhit ay nagulat ako na may biglang yumakap sakin. His familiar scent filled my nose, and I already know who it is. Hindi ko siya pinansin at patuloy lang sa pagguhit. He continues kissing my cheek, which tickles me.

"Someone's busy.. Am I a bad timing?" He asked.

"No.. I'm just finishing this." Sagot ko.

He placed his chin on my shoulder. Pinanood niya ang pagguhit ko. I glanced at him. I stopped sketching just pouted. How will I concentrate, if he is being this clingy?

Bigla siyang humiwalay sa pagkayakap niya sakin. I looked at him, as he looks at me. "Am I distracting you?" He slowly asked.

"No--"

"I know you're lying.." He said.

I sighed. "A little.."

"A little?" He chuckled. "Nahiya ka pa sabihin na oo."

"Mahal, hindi naman ganon. I like you being clingy, it is just.. I'm just stressed and tired, simula pa kanina. I'm sorry." I said and looked down.

He lifted my chin and smiled. "Hmm.. Don't be sorry. Do you want something to eat or drink?"

I smiled. "Iced americano, please."

"Okay, I'll order that. What else?" Tanong niya.

"Donuts.. I'm craving some." Sagot ko.

He chuckled. "Alright, mahal. Wait lang."

Pinanood ko siyang kunin ang cellphone sa sariling bulsa. He went to his apps and ordered what I want. I smiled as I watch him. After ordering, he placed the order and turned his phone off.

Nakangiti lang ako sa kanya at pinalupot ang mga braso sa leeg niya. He smiled and held my waist to pull me closer to him. Hinawi niya ang takas kong buhok papunta sa likod ng tenga ko. He caressed my cheeks and I giggled.

Forget YouWhere stories live. Discover now