Berdel Aşkı

4.Bölüm

Sabah konaktaki sesler yüzünden uyandım.Saatime baktım 9-du.Bu gün kınam vardı.Hemen kalktım.Üzerimi değiştirip mutfağa indim.Bir şeyler atışdırdım.Kuaför gelicekti ve ben hâlâ oyalanıyordum.Hemen odama çıkıp duş aldım.Evet şimdi olmuştu oh be.

-"Kızım kuaför geldi.Hadi çabuk ol da gelsin"-söyledi annem.

-"Tamam anne"-dedim.

Üzerime rahat bir şeyler geçirdikten sonra kuaför geldi.Saçımı su dalgası yaptıracaktım.Öyle abartmak istemiyordum.Zaten şu anda beni görseler benim kınam mı,değil mi diye
şüphe eder.Sade bir makyaj yaptırdım.Kuaför gittikten sonra annemden yardım isteyip bindallımı giymiştim.Biraz göğüs dekoltesi vardı ama kadınlar arasındaydı.Bir şey olmazdı bence.Hem zaten sorun olsa Asiye hanım uyarırdı.

-"Kızım çok güzel oldun maşallah.Ben de istemezdim bu şekilde olsun.Ama hayat işte elimizden bir şey gelmiyor.Çalış mutlu ol kuzum benim"-ağlayarak söyledi.

-"Tamam annem.Üzme kendini.Alışıcam elbet.Akıtma o göz yaşlarını"-dedim.

Kapı açıldı ve Berfin gelmişti.Asiye annem de bizi övdükten sonra çıktılar.Berfin de çok güzel olmuştu.Lacivert ona yakışmıştı gerçekten.Ama ben onlara hâlâ kızgındım.Şu anda onların yüzünden bu bindallının içindeydim.

Yatağın üzerine oturduk.Birden Berfin elimi tuttu.

-"Lorin abla bizi affet nolur.Biz böyle olsun istememiştik.Yani en son sevdamızla ölürüz zannetmiştik.Ben ne senin,ne de abimin yüzüne bakamıyorum.Sinan da çok kötü.Yanına gelmeye,seninle konuşmaya yüzü yok.Nolursun bizi affet.Biz böyle mutlu olamayız ki"-dedi.

-"Bak Berfin sizin yaptığınız şey benim ve abinin hayatını mahvediyor şu anda.Benden bunu bekleme.Belki zamanla affederim,ama şu anda bunu düşünemem.Beni de anla.Sen seni sevmediğin biriyle evlendirmesinler diye kaçtıysan,ben şu anda sevmediğim ve tanımadığım biriyle yarın evlenicem.Nolur beni de anlayın"-söyledim.

-"Doğru söylüyorsun.Bir şey diyip üzerine gelemem.Hadi o zaman aşağıya inelim yavaştan.Misafirler geldi".

-"Tamam hadi gel gidelim"-dedim.

Aşağıya indik.Avlu kadınlarla doluydu.Berfinle oturduk.Kadınlar bizi görüp kendi aralarında konuşuyordular.Ne konuşduklarını tahmin etmek çokta zor değildi.Sizi çekiştiriyolar ya kız.Amma uzatdın söylesene.Sanki merakta bırakcan benim papatyalarımı.

Şimdi kına yakılıyordu.İkimiz de ağladık.Yani ağlamam normal çünkü keşke şurdan kaça bilsem.Ama yapamıyorum.

-"Hadi hadi kızlarımız ağladı ellerine kına yakalım"-tanımadığım bir kadın söyledi.

-"Gelinlerimiz ellerini açmıyor kaynanalar".

Kaynana adaylarımız avuçlarımıza altın koyduktan sonra kınalar yakıldı.Şimdiyse oynuyorduk.Biri gelse de beni burdan kurtarsa diye düşünüyordum ki Ayşe abla geldi.

"-Kızlar Sinan ağamla,Baran ağam konağın kapısında sizi bekliyorlar.Hadi yavaştan gidin bakalım".

"-Tamam Ayşe ablam.Hadi Berfin gel şurdan sıvışalım da görmesin bizimkiler".

Konaktan çıktık ve ikisi de arabalara yaslanmış duruyordular.Abim Berfini gördüğü an sanki ona yeniden aşık oldu.Aşık olmak böyle bir şey mi acaba?Hiç bilemedim ki.Bilemeden de evlenicem.Belki Baranı severim gelecekte.

-"Kızlar ikiniz de muhteşem güzel olmuşsunuz"-abim hayranlıkla söyledi.Tabi Berfinden gözünü alamıyordu hâlâ.Onlar konuşuyordu ki Baran kolumdan tutarak beni yan tarafa çekiştirdi.