Berdel Aşkı

12.Bölüm

Hastaneden çıktıktan sonra konağa geçmiştik. Şu anda odamda dinleniyordum. Şimdi siz Havine ne oldu diye merak ediyorsunuzdur.

2 saat önce...

Konağa gelmiştik.Baran belimden sıkıca tutmuş sanki beni kendine yapıştırmıştı.
İlk önce avluya geçtik. Herkes burada toplanmış bizi bekliyordu.Tabi Havin de burdaydı.Baran konuşmaya başladı:

-"Ana ben karımın neden merdivenlerden düştüğünü ve kimin ittiğini biliyorum".

-"Ne dersin oğul?Nasıl yani bukeye kim bunu yapar oğlum"

-"İşte onu Havine sorucaz ana"

-"Ben ne alaka ya.Ne yapmışım ben".

-"Havin bak beni deli etme. Her şeyi biliyorum.Zaten bu senin ilk yaptığın şey değil.Diğerlerinde sustum ama bu çok büyük.Aşireti toplayıp karar alıcaz ve sen bir daha bu topraklara ayak basmayacaksın"

-"Baran ağa bana bak sen kimsin de bir kanıtın olmadan böyle şeyler söylersin benim kızıma.Daha dün gelen bir kıza inanarak nasıl benim kızıma böyle bir suç atarsın.Sanki bilmiyorsun karının Havini sevmediğini.Olmayacak böyle bir şey" -diye Rojda hanım ayağa kalkarak söylenmeğe başladı.

-"Öncelikle ağa benim ve sözümün üstüne kimse söz söyleyemez ve ben asla aslı olmayan bir şey için kimseye suç atmam.Ben kendi gözlerimle Havinin ittiğini gördüm.Eğer yetişemeseydim şimdi bebeklerimi kaybetmiş ola bilirdim.Şimdi git ve hazırlan.Bir daha seni görmek istemiyorum".

Şimdiki zamanımız...

Evet Havinin bir daha bu topraklara ayak basmaması kararı alınmıştı.Ama onun böyle sessiz gitmesinde bir şeyler vardı.Bence peşimizi asla bırakmayacaktı.Bunları düşünürken kapı açıldı.Baran elinde tepsiyle içeri girdi.Yatağın diğer tarafına geçip tepsiyi dizlerinin üzerine koydu.

-"Hadi yemek vakti.Bundan sonra daha iyi beslenmelisin.Artık sen sadece kendini değil onları da düşünmelisin"-diyerek elini karnımda gezdirdi.Şu anda göz yaşlarımı tutamıyordum.Gerçekten o çok güzel bir baba olacaktı.Her şey kötü başlamış olsa bile bence güzel olacaktı.

-"Lorin neden ağlıyorsun?Akıtma o incilerini.Yine yanlış bir şey mi söyledim"

-"Hayır.Gerçekten çok iyi bir baba olacaksın.Ben bu hayatda çoğu şeye inanmam.Ama bence bizim hikayemiz gerçek be Baran.Yani başı çok kötü.Hatırlamak bile istemeyiz.Ama sonu galiba güzel bitecek.Buna inanıyorum.İnanmak istiyorum diyelim.Cidden biz güzel bir aile ola bilirmiyiz onlara?"

-"Lorin'im,güzelim,çiçeğim.Sen kafanı yorma.Akışına bırak.Bak zaman her şeyi nasıl olması gerekiyorsa öyle de yönetiyor.Ne sen ne de ben karşısına geçe biliyoruz.Sen çok güzel bir anne olacaksın.Hatta çocuklarımızın her şeyi sana benzesin isterim.Hayatımda senden çok olsun.Her yerde senden olsun isterim"

Şu an birazcık utanmıştım.Baran da anlamıştı ve suratında bir sırıtma vardı.Başka da bir şey demeden bana çorba içirmeye başladı.

Çorbanı bitirdikten sonra tepsiyi komidinin üzerine koyduktan sonra kendisi de gelip yanıma uzandı.Bir elini belime doladı diğerini de karnıma koydu.Beni de göğsüne yasladı.

-"Hadi hayatımın anlamı bu gün yorulduk ikimiz de dinlenelim.Yarın bir yere gideceğiz"

-"Yaa nereye nereye merak ettim.Bak söylemezsen uyumam bütün gece.Biliyorsun inatçıyım"

-"Biliyorum.Bilmez miyim.Dağ evine gideceğiz.Biraz sakinlik ikimiz için de iyi olucak bence.Sana sormadım ama istersen başka yere də gide biliriz"