Berdel Aşkı

14.Bölüm

hanimcilikkazanacak_ arkadaşımızın isteğiyle bu bölümü Baran'ın ağzından dinleyeceğiz.

Baran'ın anlatımıyla...

Erkenden kalkmıştım. Şu anda kış ayının soğuk güneşi odayı aydınlatıyordu. Bense yatakta yan tarafımda uyumuş olan dünyalar güzeli karıma bakıyordum. Allahıma her gün onu bana verdiği için şükrediyorum. Tabi sadece o değil. Bana en özel duygulardan olan babalık duygusunu tattıracağı için de binlerce kez şükrediyorum.

Yanımda bir kıpırdanma oldu ve daha sonra benimki gözlerini açtı. Galiba şimdi güneşim doğdu benim. Çok masum ve saftı. Duru bir güzelliği vardı. Evlendiğimizden bu yana ilk defa bu kadar net incelemiştim onu. Sanki özene bözene yaratmıştı Rabbim onu.

-"Ama Baran kalktın neden beni uyandırmadın ki?"

-"Seni izlemeğe dalmışım"- dedim ve yanakları hemen kızardı. Utanınca bile güzel ola bilir miydi bir kadın. Evet. Benim karım her haliyle güzeldi.

-"İnşallah bir kızımız olursa sana benzesin. Annesi gibi güzel ve güçlü olsun".

-"Peki erkek olursa? Erkek olursa sana benzesin şu endama bak Allah bana saklasın tek"

-"Kıskanırmış ta beni karıcım. Senin o dilin uzamış. Ceza alacaksın haberin olsun"-söyleyip yanağını öperek yataktan çıktım. Lavoboda işlerimi halledip mutfağa indim. Ne kadar da belli etmesem bile Lorinimin hâlâ düşük riski vardı. Onun için gözüm gibi korumalıydım onu. Kahvaltıyı hazırladım ve bir değişiklik olsun diye odaya götürdüm. Benim fare de üzerini değişmişti.

-"Hadi gel bakalım bu gün balkonda yapalım kahvaltıyı".

Kahvaltımızı yapıyorduk sakince. Birden Lorin ağlamaya başladı. Hemen yanına gittim.

-"Ne oldu? Neden ağlıyorsun? Sancın falan mı var?"

-"Hayır, bir şeyim yok".

-"Peki ne oldu?"

-"Şimdi benim canım erik çekti. Ama bu mevsimde eriği nasıl bulacaksın ki. Çocuklarımda lekeler olacak ya "

-"Tamam sakinleş ağlama. Ben sana erik bulup getireceğim merak etme. Gerekirse hangi ülkede mevsimiyse bulup getiririz. Şimdi beni burada bekle. Ben aramaya gidiyorum".

Arabanın anahtarını alıp evden çıktım. Yolda abimi aradım.

-"Alo, abi nasılsın?"

-"İyiyim, Baran. Sizler nasılsınız? Bir şey olmadı inşallah?"

-"Yok abi her şey yolunda çok şükür de. Abi yardımına ihtiyacım var be".

-"Buyur yapa bileceğim bir şeyse".

-"Abi şimdi Lorin aşerdi. Ama eriğe aşerdi. Nerden bulurum bilmiyorum. Ben şimdi konağa doğru geliyorum. Seni de alayım arayalım olur mu?"

-"Tabi olur. Zaten Dila da öyle mevsimi olmayan şeylere aşermişti. Bir yer biliyorum gideriz oraya bakarız. Kesinlikle olur ya".

-"Yaşa be. Hemen geliyorum".

Telefonu kapatıp biraz daha hızlandım.

Abimi almış söylediği yere doğru gidiyorduk.

-"Ee evliliğe alışmış gibisin Baran. Sizinkiler fazla yoruyorlar mı?"

-"Tabi alışdık be. Lorin öyle birisi ki. Onu daha önceden bulmadığıma bin pişmanım be. Bizimkiler de eh işte. Lorine belli etmeden onları korumaya çalışıyorum işte."