Warning: Mature content ahead
Pete
ငါ့ရဲ႕လက္ေတြက ေစာင္ကို တင္းေနေအာင္ဆြဲဆုတ္ထားမိတယ္။ ခႏၶာကိုယ္က လိုခ်င္ေနတာမွန္ေပမဲ့...ငါ့ရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ျဖစ္လာမွာေတြအေပၚ နည္းနည္းေၾကာက္မိေနတုန္းပဲ။ ေရွ႕ေနာက္မညီလိုက္တာ! တကယ္လို႔ ငါ အခု႐ုန္းကန္ခုခံရင္ Vegasက အရင္လို ငါ့ကိုအနာတရျဖစ္ေအာင္လုပ္လိမ့္ဦးမွာမဟုတ္လား? သူနဲ႕ငါ့ၾကား မေကာင္းတာေတြထပ္ျဖစ္လာမွာမ်ိဳး ငါမလိုလားဘူး။ Vegasရဲ႕လက္က ငါ့ရဲ႕မာေၾကာေနတဲ့အစိတ္အပိုင္းဆီေရာက္လာေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ေတြကို ျပန္ေတြးမိရင္း စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာတယ္။
" မင္း လိမ္လိမ္မာမာေနရင္...မနာက်င္ေစရဘူးလို႔ ငါကတိေပးပါတယ္ " Vegasက တိုးဖြဖြေျပာလာၿပီး သူ႕ရဲ႕ႏွာဖ်ားထိပ္နဲ႕ ငါ့ရဲ႕ပါးေတြကို တစ္ဖက္ဆီဖြဖြနမ္းရႈံ႕တယ္။ underwearေအာက္ လွ်ိုဝင္လာၿပီး ငါ့အရာေပၚ ထိကိုင္လာတဲ့ လက္ဖဝါးႏြေးႏြေးကိုခံစားလိုက္မိေတာ့ ငါ ႐ုတ္တရက္မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ထားလိုက္မိတယ္။ ငါ့ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြအားလုံးက အဲဒီေနရာမွာစုပုံေနတာပဲ။ ငါ ခဏတျဖဳတ္ အသက္ရႉေအာင့္လိုက္မိတယ္။
" Ugh...V-Vegas တကယ္လို႔ ငါကမလုပ္နဲ႕လို႔ျငင္းဆန္ရင္...မင္း ငါ့ကိုအျပစ္ေပးမွာလားဟင္? " သူ႕လက္ေတြက ငါ့အရာအေပၚ အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေနတာေၾကာင့္ အေမာတေကာအသက္ရႉေနရင္းကေန ငါ သူ႕ဆီေမးလိုက္တယ္။
ေလာေလာဆယ္မွာ ငါ့ရဲ႕စိတ္ေတြ သိပ္ကိုေထြျပားေနတယ္။ ငါ သူ႕ကိုျပန္မခုခံနိုင္ဘူးဆိုတာ ငါ့မွာခြန္အားမရွိလို႔မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ဆို ငါ့လက္မွာ ခ်ိန္းႀကိဳးက အခုထိရွိေနေသးတယ္။ ႐ုန္းကန္ထြက္ေျပးလိုက္တယ္ဆိုဦးေတာ့...ငါအေဝးဆုံးေျပးနိုင္မယ့္ေနရာက ဆိုဖာနားအထိပဲ။ ၿပီးရင္ ထုံးစံအတိုင္း အနာတရျဖစ္စရာေတြပဲ ဆက္ျဖစ္လာဦးမွာ။
" ငါ မင္းကို အတင္းကာေရာ တြန္းအားမေပးခ်င္ပါဘူး...ဒါေပမဲ့လဲ ငါ မရပ္တန့္လိုက္ခ်င္ဘူး။ မင္း အဆင္ေျပသြားမွာပါ Pete။ မနာက်င္ေစရဘူးလို႔ ကတိေပးပါတယ္ " ဒါ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ သူ ငါ့ဆီေတာင္းဆိုဖူးတာပဲ။
