I'm In Love With Ms. Author (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 8

Tala POV

Lumipas and dalawang linggo na pamamalagi namin sa Baryo maligaya. Mas lalong napapalapit kami ni Lexie sa magkakaibigan. Kung minsan pa nga ay para bang matagal na talaga kaming magkakakilala.

Ngunit sa dalawang linggo na iyon, ay tatlong araw din akong namalagi lamang sa loob ng bahay at hinayaan na lang muna si Lexie na sulitin ang summer niya kasama sina Eli. Kinailangan ko kasing ayusin 'yung storyline ng kwento na isusulat kong muli oras na makabalik ako sa Manila.

At finally, ngayong araw ay natapos ko na rin itong gawin. Kaya naman naisipan kong pumunta sa lugar kung saan mayroong signal, susubukan ko lang sana na kontaking muli ang PI ko at makikibalita sa pinahahanap ko sa kanya. Ngunit bigo na naman ako.

Dismayado na napabuntong hininga na lamang akong napapatingin sa magandang view na nasa aking harapan. Nagpalakad-lakad ako hanggang sa makarating ako sa lilim ng punong kahoy kung saan ko unang nakita si Blake na nakahiga noon.

Hindi ko mapigilan ang mapangiti nang maalala ko ang pangyayari na iyon. Napatingin ako sa suot kong relo, alas kwatro na naman pala ng hapon. Sakto at hindi na masyadong mainit, kaya naisipan ko na dumito na lang muna hanggang sa dumilim.

Tiyak naman na kung nasaan man si Lexie ngayon ay sigurado akong masaya at nag-e-enjoy siya sa mga sandaling ito. Paano hindi mag-e-enjoy eh kasama na naman nito si Eli.

Hayyy! 'Yung kaibigan ko talagang 'yon.

"Looks like you need company?" Bigla na lamang akong napatalon sa kinauupuan ko dahil sa biglang nagsalita mula sa likuran ko.

Awtomatiko naman itong napatawa dahil sa naging reaksyon ko.

Gosh! Why is she here?

"B-Blake!" Utal na pagbanggit ko sa pangalan niya noong tuluyan itong lumapit sa akin.

"That's my spot." Pagturo nito sa inuupuan ko. Ngunit binigyan ko lamang ito ng isang irap.

"Well, wala naman akong nakikitang pangalan mo rito." Sarkastikong sagot ko sa kanya pagkatapos ay napangiti.

"I was just kidding." Sabi niya bago naupo sa tabi ko.

Hindi ko mapigilan ang mapasinghap ng palihim noong dumampi sa ilong ko ang pamilyar na pabango nito. Kusa na lamang din akong napalunok at lihim na napasulyap sa kanya habang tahimik nitong pinagmamasdan ang magandang view na nasa aming harapan.

I can't believe that this kind of beauty really exist. Hindi ko alam kung saan niya itinago ang mga pakpak niya but for me, she's really an angel na nahulog mula sa kalangitan.

Kulang ang salitang maganda para sa kanya. Napahinga ako ng malalim at agad na binawi ang aking paningin mula sa kanyang mukha, bago pa man ako nito tuluyang mahuli na nakatitig sa kanya.

Tahimik na nahiga na lamang ako sa kanyang tabi bago pinagmasdan ang mga dahon at sanga ng punong kahoy sa itaas. Habang si Blake naman ay ibinaling ang mga mata sa akin. Kunwari naman na hindi ko siya napapansin, at ipinikit na lamang ang aking mga mata.

Susulitin ko na ang malinis at sariwang simoy ng hangin dahil masyadong mabilis lamang ang oras, maya-maya ay magdidilim na naman.

"Stop staring. Baka matunaw ako." Saway ko kay Blake noong mamulatan ko itong nakatitig pa rin sa mukha ko.

Sino kasi ang hindi matutunaw sa mga mata niyang iyan. Gosh! Siguro kung close na talaga kami nito o matagal na kaming magkakilala, at kung hindi lamang ako maiilang sa kanya, gugustuhin ko palagi na makipagtitigan sa kanya.

"Paano kung gusto nga kitang tunawin?" She teased while smirking.

Muli na naman akong napairap ngunit nakangiti naman. Bumangon akong muli mula sa pagkakahiga at pilit na binabalewala ang mga titig nito sa akin.