Chapter 8: Special Training?

110 1 0
                                    


(Yara's POV)

Nag pagkagising ko pumunta agad ako sa kusina para magluto ng agahan namin ni Dash. Nasa kusina na ako nang may nakita akong papel nangunot ang noo ko at nilapitan ito.

"Good Morning." He greeted me.

"Good Morning." I smiled and took the paper.

"Hey what's that?" He asked and come near me.

"I don't know." I answered and open it.

"I hope you have fun there, good luck to the both of you. We expect the both of you to be stronger and braver."

Yan ang nakasulat sa letter heck cringe. Paano kami maging masaya dito? For real they really send us a letter to tell us good luck.

"Tss what we're gonna do with that?" Tanong niya.

"Maybe we just throw it away wala naman tong silbi." Anya ko at tumango naman siya.

Pagkatapos ay nagluto na aki para sa agahan namin, kailangan namin kumain maybe something that will definitely give is strength. Kaya nagluto ako ng kainin at ulam, hindi kami mabubuhay lang kung mag tinapay lang kami. Saan kami kukuha ng lakas dyan, baka isang suntok ng kaaway ay nawalan na kami nang malay.

"It looks like we need a special training."   He stated.

"Special Training?" Paano kami magtraining eh wala nga kaming kagamitan.

Wala kaming gamit para lumaban, pwede naman ata kitchen knife gagamitin diba? Ito yung mali sa akin hindi mo nadala ang aking pocket knife. Sana nga nadala ko hayss medyo bobo din ako sa part na iyon.

"We need a training, or pwede naman diritso laban tayo." Aniya.

"We just need a little bit of training, also we need to fight without using any weapons." I stated and he nodded. "You know we are living far from where we live we need to think outside the box on how we supposed to fight back." I added.

"Well I can see a lot of rocks and branches we can use to scare them." I grimace at what he said.

"And after that we run." In a sarcastic tone I said and rolled my eyes.

"Ohh we can make a slingshots." He suggested with a bright smile.

"Marunong ka ba?" Tanong ko sa kanya at nakamot siya sa kanyang batok.

"Well I don't know how to make one."  He said and I sighed.

Mahirap kaya gawin yun para sa amin dahil hindi naman kami sanay pero para sa kanila I think kaya lang nila. Sa pagkaka-alam ko dapat may naka Y kang kahoy tapos may rubber band ka hindi yung maliit na rubber band pero yung malaki.

"Pwede naman tayong bumili." Tugon ko.

"Ang tanong may pera ka ba?" Tanong niya at natahimik ako.

"Wala." Napa-iwas ako ng tingin.

"Yan ang problema natin wala tayong dalang pera." Napabuntong-hininga siya.

"We can't just stay here like heck, we need to move." I hissed and he beamed.

"Hindi naman tayo mamatay sa isang suntok, I know we can do it." He assured and I nodded and smiled at him.

Tama naman siya for all of our life nagtraining na kami para lumakas. Para marunong kaming lumaban at kayang protektahan ang sarili sa mga masasamang nanyari sa paligid.

Hot Headed | Gallardo Series#3Where stories live. Discover now